الكهف ٦٤
ترجمه
| الكهف ٦٣ | آیه ٦٤ | الكهف ٦٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«کُنَّا نَبْغِ»: می‌خواستیم. فعل مضارع (نَبْغِ) مرفوع است و در اصل چنین است: (نَبْغِی). کتابت آن بدون یاء، رسم‌الخطّ قرآنی است. «إِرْتَدَّا»: بازگشتند. به عقب برگشتند. «قَصَصاً»: پیجوئی. ردّ پای خود را گرفتن. می‌تواند مفعول مطلق فعلی از لفظ خود باشد: یَقُصّانِ قَصَصاً. یا این که مصدر مؤوّل به وصف بوده باشد، یعنی: (مُقَتَصِّینَ). به معنی: (مُتَتَبِّعِینَ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۶۰ - ۸۲ سوره كهف
- داستان موسى (ع ) وعالم وآنچه از آن استفاده مى شود
- سخن مفسرين درباره داستان مذكور وشخصيتهاى آن
- آغاز داستان موسى وهمراه خود
- حكايت ماهى بريان شده كه خود را به دريا انداخته است !
- اشاره به اينكه انبياء (عليهم السلام ) از مطلق آزار وايذاء شيطان مصون نيستند
- ملاقات موسى (عليه السلام ) با بنده اى از بندگان خدا خضر (ع ) كه به اورحمت وعلم داده شده
- تقاضاى تعليم از طرف موسى (ع ) وپاسخ حضرت حضر (ع )
- ادب وتواضع فراوان موسى (ع ) در برابر استاد (خضر عليه السلام )
- صبر نياوردن موسى (ع ) به سكوت در برابراعمال خضر (ع )
- غرض اصلى آيات بيان يك داستان وسه اعتراض است نه بيان سه داستان !
- بخش سوم داستان موسى وخصر (ع ): بناى ديوار مشرف به سقوط
- جدا شدن موسى وخضر (ع ) موسى (ع ) را بهتاءويل اعمال خود (سوراخ كردن كشتى ، قتل نوجوان وبناى ديوار)
- بحثى تاريخى در دوفصل
- ۱ - داستان موسى وخضر در قرآن
- ۲ - شخصيت خضر
- بحث روايتى
- اختلاف فراوان روايات در جهات وجزئيات اين داستان
- روايات ديگرى درباره داستان موسى وخضر عليهماالسلام
- رواياتى درباره اينكه خداوند به خاطر اصلاح مردى مؤ من امر فرزندان اورا اصلاح مىكند
- رواياتى درباره گنج مدفون در زير ديوار درذيل ((واما الجدار فكان لغلامين ...((
نکات آیه
۱- مسأله ماهى و حرکت غیرعادى آن در آب، نشانه اى براى جایگاه ملاقات موسى و خضر(ع) بود. (قال ذلک ما کنّا نبغ) «بغى» به معناى «طلب» است و «ذلک ما کنّا نبغ» یعنى: «آنچه پیوسته در طلب او بودیم، همان علامت و نشانه است.». یاء «نبغى» - در پایان سخن موسى(ع) - به منظور تخفیف کلام، حذف شده است.
۲- حضرت موسى(ع)، از رخداد علائمى براى یافتن جایگاه حضرت خضر(ع) قبلاً مطلع بود. (قال ذلک ما کنّا نبغ)
۳- همسفر موسى، با وجود ناآگاهى از علائم جایگاه ملاقات او با خضر، همگام موسى(ع) وخواهان به مقصد رسیدن او بود. (ذلک ما کنّا نبغ)
۴- موسى(ع) و همسفرش، پى جویانه، به نقطه قبلىِ توقّف خود و محل از دست دادن ماهى بازگشتند. (فارتّدا على ءاثارهما قصصًا) «إرتداد» (مصدر «إرتّدا); یعنى، «بازگشتن» و «قصّ أثره قَصَصاً»; یعنى، جاب پاى او را با دقت، دنبال و پى گیرى کرد. مراد از «فارتّدا...» این است که موسى(ع) و همراه او، به دقت، راه رفته را بازگشتند تا به همان نقطه که ماهى به دریا رفته بود، بازگردند.
۵- مسیر رفت و بازگشت موسى(ع) پس از عبور از مجمع البحرین، در خشکى بود. (على ءاثارهما) «أثر» نشانه اى است که در زمین پدید آید و به وسیله آن بتوان به راه پیموده شده، دست یافت.
موضوعات مرتبط
- خضر(ع): قصه خضر(ع) ۱، ۲; نشانه هاى مکان ملاقات با خضر(ع) ۱، ۲
- موسى(ع): بازگشت موسى(ع) ۴; فرار ماهى قصه موسى(ع) ۱; قصه موسى(ع) ۱، ۲، ۳، ۴، ۵; مسیر بازگشت موسى(ع) ۵; مکان ملاقات موسى(ع) با خضر(ع) ۱، ۲
- یوشع(ع): بازگشت یوشع(ع) ۴; جهل یوشع(ع) ۳; خواسته هاى یوشع(ع) ۳; قصه یوشع(ع) ۴
