الفرقان ٢٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۰۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

و (به خاطر آور) روزی را که ستمکار دست خود را (از شدّت حسرت) به دندان می‌گزد و می‌گوید: «ای کاش با رسول (خدا) راهی برگزیده بودم!

|و روزى كه ستمكار دست‌هاى خود را به دندان گزد و گويد: اى كاش با پيامبر راهى پيش مى‌گرفتم
و روزى است كه ستمكار دستهاى خود را مى‌گزد [و] مى‌گويد: «اى كاش با پيامبر راهى برمى‌گرفتم.»
و روزی که شخص ظالم پشت دست حسرت به دندان گرفته و گوید: ای کاش من (در دنیا) با رسول حق راهی (برای دوستی و طاعت) پیش می‌گرفتم.
و روزی که ستمکار، دو دست خود را [از شدت اندوه و حسرت به دندان] می گزد [و] می گوید: ای کاش همراه این پیامبر راهی به سوی حق برمی گرفتم،
روزى كه كافر دستان خود را به دندان گزد و گويد: اى كاش راهى را كه رسول در پيش گرفته بود، در پيش گرفته بودم؛
و روزی است که ستمکار [مشرک‌] دست [حسرت‌] می‌گزد و می‌گوید کاش من راه [پیروی از] پیامبر را پیش می‌گرفتم‌
و روزى كه [آن كافر] ستمكار دو دست خويش به دندان گزد [و] گويد: اى كاش با پيامبر راهى فرا مى‌گرفتم
و در آن روز ستمکار (کفرپیشه) هر دو دست خویش را (از شدّت حسرت و ندامت) به دندان می‌گزد و می‌گوید: ای کاش! با رسول خدا راه (بهشت را) برمی‌گزیدم (و با قافله‌ی انبیاء به سوی خوشبختی جاویدان و رضای یزدان سبحان حرکت می‌کردم. ای وای! من، بر خود چه کردم؟).
و روزی که ستمکار بر دست‌هایش (با دندانش) همی‌گزد (و) گوید: «ای کاش با پیامبر راهی (سوی خدا) بر می‌گرفتم.»
و روزی که می‌گزد ستمگر دستهای خود را گوید کاش گرفته بودم با پیمبر راهی‌


الفرقان ٢٦ آیه ٢٧ الفرقان ٢٨
سوره : سوره الفرقان
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«اَلظّالِمُ»: کافر. کسی که با کفر و مخالفت با انبیاء، به خویشتن ظلم کرده است. «یَعَضُّ»: گاز می‌گیرد. دست خود یا انگشت خود را گاز گرفتن، کنایه از خشم و پشیمانی است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - ستم گران در قیامت، از عملکرد خویش به شدت پشیمان خواهند بود. (و یوم یعضّ الظالم على یدیه) جمله «یعضّ الظالم على یدیه; ستم کار دو دست خویش به دندان گزد» از کنایات است و به قرینه سیاق آیه، این جمله کنایه از پشیمانى و ندامت مى باشد. گفتنى است تعدیه فعل «یعضّ» به وسیله «على» - با آن که خود از افعال متعدى است - براى تأکید مضمون آن فعل است; یعنى، پشیمانى آنان بسیار شدید خواهد بود.

۲ - وضعیت تأسف بار ظالمان در قیامت و واکنش آنان در آن روز، شایان یاد و یادآورى (و یوم یعضّ الظالم على یدیه) برداشت فوق، مبتنى بر این است که «یوم» متعلق به فعلى محذوف مانند «اذکر» باشد.

۳ - ستم گران، در روز رستاخیز، از نپیمودن راه پیامبر(ص) و دورى از روش او، به شدت پشیمان و متأسف خواهند بود. (الظالم ... یقول یلیتنى اتّخذت مع الرسول سبیلاً)

۴ - نپیمودن راه پیامبر(ص) و دورى از روش او، مایه تأسف و ندامت در قیامت (یقول یلیتنى اتّخذت مع الرسول سبیلاً)

۵ - نپیمودن راه پیامبر(ص) و دورى از روش آن حضرت، ظلم است. (الظالم ... یقول یلیتنى اتّخذت مع الرسول سبیلاً) برداشت فوق، از آن جا است که افرادى که راه پیامبر(ص) را نپیمودند، ظالم معرفى شده اند.

۶ - راه و روش پیامبر(ص)، تنها راه و روش صحیح براى بشر و جز آن، بیراهه خواهد بود. (یقول یلیتنى اتّخذت مع الرسول سبیلاً) ندامت و تأسف شدید ظالمان از نپیمودن راه پیامبر(ص)، حکایت مى کند که تنها راه پیامبر(ص) راهى است صحیح که در آن پشیمانى و تأسف نیست و همه راه ها جز راه او، بیراهه است.

۷ - پیامبران، ارائه دهنده راه و روش زندگى سعادتمندانه (یلیتنى اتّخذت مع الرسول سبیلاً)

۸ - رستگارى اخروى مردمان، وامدار چگونگى سیر و سلوک آنها در دنیا (یلیتنى اتّخذت مع الرسول سبیلاً)

۹ - انسان در انتخاب راه و روش زندگى و عقیده و دیانت، مختار است. (یلیتنى اتّخذت مع الرسول سبیلاً) این که ظالمان عمل نپیمودن راه پیامبر(ص) را به خود نسبت مى دهند (اتخذت...) و از این کار اظهار پشیمانى و تأسف مى کنند، حاکى از مطلب یاد شده است.

موضوعات مرتبط

  • انبیا: هدایتگرى انبیا ۷
  • انسان: اختیار انسان ۹
  • پشیمانى: عوامل پشیمانى اخروى ۳، ۴
  • دین: آزادى دینى ۹
  • ذکر: ذکر حالات اخروى ظالمان ۲
  • زندگى: روش زندگى ۶، ۷; نقش زندگى دنیوى ۸
  • سعادت: عوامل سعادت ۷; عوامل سعادت اخروى ۸
  • ظالمان: پشیمانى اخروى ظالمان ۱، ۳، ۴; ظالمان در قیامت ۱، ۲
  • ظلم: موارد ظلم ۵
  • عقیده: آزادى عقیده ۹
  • عمل: آثار اخروى عمل ۸
  • محمد(ص): آثار اعراض از سیره محمد(ص) ۳، ۴; اعراض از سیره محمد(ص)۵; اهمیت سیره محمد(ص) ۶

منابع