التّعَفّف

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• عفف‌ (۴ بار)

قاموس قرآن

عفّت به معنى مناعت است در شرح آن گفته‏اند: حالت نفسانى است كه از غلبه شهوت بازدارد پس بايد عفيف به معنى خود نگه دار و با مناعت باشد [بقره:273]. بى‏خبر آنها را از مناعتشان غنى مى‏پندارد. [نور:33]. آنانكه قدرت تزويج ندارند خود نگه‏دارى و عفّت پيش گيرند تا خدا از كرم خويش آنها را بى نياز گرداند. در نهج البلاغه حكمت 68 آمده: «وَالْعَفافُ زيَنةُالْفَقْرِ» تملك نفس و مناعت زينت فقر است.

• ال

کلمات نزدیک مکانی

مِن تَعْرِفُهُم بِسِيمَاهُم لا أَغْنِيَاء الْجَاهِل يَسْأَلُون يَحْسَبُهُم النّاس الْأَرْض فِي إِلْحَافا ضَرْبا وَ يَسْتَطِيعُون مَا تُنْفِقُوا

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...