الأنبياء ٢٧
ترجمه
| الأنبياء ٢٦ | آیه ٢٧ | الأنبياء ٢٨ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«لا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ»: چیزی نخواهند گفت تا خدا نگوید و فرمان ندهد. به فرمان او عمل می‌نمایند و چانه نمی‌زنند و ستیزه نمی‌کنند.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
لَنْ يَسْتَنْکِفَ الْمَسِيحُ أَنْ... (۰)
وَ إِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ (۰) لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ (۰) إِنَ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُمْ... (۰)
تفسیر
- آيات ۱۶ - ۳۳ سوره انبياء
- استدلال بر حقيقت معاد و حقانيت دعوت پيامبر(صلى الله عليه و آله )
- آفرينش آسمان و زمين عبث و به انگيزه لهو و لعب نبوده است
- بيان ملازمه بين لهو و لعب نبودن خلقت زمين و آسمان با حقانيت معاد و نبوت
- وجوهى كه مفسرين در معناى آيه :((لو اردنا ان نتخذ لهوا لا تخذناه من لدنا(( گفته اند
- توضيح معنى و مفاد آيه : ((بلنقذف بالحق على الباطل ...(( و اشاراتى درباره حق وباطل
- سنت جارى الهى درباره حق و باطل در جهان
- حال مقربان درگاه الهى (استغراق در عبوديت و استمرار در عبادت ) از آثار مالكيت مطلقه الهى است
- اشاره به معتقد بودن بت پرستان به واجب الوجود، و مورد اختلاف آنان باموحدين
- تقرير و توضيح استدلال بر نفى وجود آلهه جز خدا، در جمله :((لو كان فيهما آلهة الاالله لفسدتا(( و پاسخ به دو شبهه
- بررسى وجوهى كه مفسرين در معناى (لا يسئل عمايفعل و هم يسئلون ) گفته اند
- اختيار اين وجه كه عدم سؤ ال ناشى از مالكيت مطلقه خداوند است
- گفتارى فلسفى و قرآنى پيرامون حكمت خداى تعالى و اينكه افعال او داراى مصلحت است
- معناى حكمت و مصلحت در افعال انسان
- افعال خداوند عين حكمت و مصلحت است لذا مورد سئوال واقع نمى شود
- قول خداوند و فعل او يكى است
- مطالبه ((برهان (( از مشركين در مقابل قرآن و كتب آسمانى پيشين
- بيان حال و وصف ملائكه ، كه نه آلهه بل عباد مكرمون خدايند
- اراده و عمل ملائكه تابع اراده خداوند است
- تقرير برهانى بر توحيد خداى تعالى در ربوبيت و تدبير
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته مربوط به : قذف به حق برباطل ، وصف ملائكه ، استدلال بر نفى آلهه و...)
- وصف ملائكه از زبان مبارك اميرالمؤ منين (ع ) در نهج البلاغه
- حديث پرمعنائى از پيامبر اكرم (ص ) درباره افعال خداوند و حكمتها و مصالح
- رواياتى درباره شفاعت در قيامت در ذيل (و لا يشفعون الا لمن ارتضى )
نکات آیه
۱- خضوع و ادب فرشتگان در برابر خداوند، تا آن جا است که آنان در سخن گفتن از او پیشى نمى گیرند. (لایسبقونه بالقول )
۲- ملائکه، بهره مند از نطق و کلام (لایسبقونه بالقول )
۳- فرشتگان، هرگز از خود سخنى نگفته و هرچه مى گویند از ناحیه خداوند است. (لایسبقونه بالقول ) جمله «لایسبقونه بالقول» (در سخن گفتن بر او پیشى نمى گیرند) ممکن است کنایه از مطلب یاد شده باشد.
۴- فرشتگان، در هر کارى تنها گوش به فرمان خدا هستند. (و هم بأمره یعملون ) «بأمره» متعلق به «یعملون» است و تقدیم آن بر متعلق خود، افاده قصر مى کند.
۵- فرشتگان، کارگزاران خداوند هستند. (و هم بأمره یعملون ) نظر به این که بسیارى از کارهاى خداوند به وسیله فرشتگان انجام مى گیرد (مانند قبض روح، عذاب، ابلاغ وحى به پیامبران و...) مى توان گفت که مراد از «أمره» در رابطه با چنین کارهایى مى باشد.
۶- ملائکه، موجوداتى مکلف و موظّف در برابر خداوند (و هم بأمره یعملون )
۷- عصمت ملائکه از خطا و نافرمانى (لایسبقونه بالقول و هم بأمره یعملون ) تسلیم و منقاد بودن فرشتگان در برابر خداوند و نیز تنها به فرمان خدا عمل کردن، حاکى از عصمت آنان است.
۸- ملائکه در مقابل خداوند، انقیاد و اطاعت کامل دارند. (لایسبقونه بالقول و هم بأمره یعملون ) پیشى نگرفتن فرشتگان در سخن و عمل کردن بر طبق فرمان خدا، بیانگر روح تسلیم و انقیاد کامل آنها است.
۹- انقیاد کامل در برابر خداوند، جلوه عبودیت در برابر او است. (بل عباد مکرمون . لایسبقونه بالقول و هم بأمره یعملون )
۱۰- تسلیم کامل و انقیاد محض در برابر خداوند، امرى شایسته و بایسته (لایسبقونه بالقول و هم بأمره یعملون ) برداشت یاد شده از توصیف و تمجید خداوند از فرشتگان به «منقاد و تسلیم بودن» استفاده شده است.
۱۱- دستیابى به مقام عبودیت و کرامت، در پرتو تسلیم محض در برابر خداوند است. (مکرمون . لایسبقونه بالقول و هم بأمره یعملون )
موضوعات مرتبط
- تسلیم: اهمیت تسلیم به خدا ۱۱; تسلیم به خدا ۹، ۱۰
- خدا: سبقت بر خدا ۱;کارگزاران خدا ۵
- عبودیت: زمینه مقام عبودیت ۱۱; نشانه هاى عبودیت ۹
- عمل: عمل پسندیده ۱۰
- کرامت: زمینه کرامت ۱۱
- ملائکه: ادب ملائکه ۱; انقیاد ملائکه ۴، ۸; تکلیف ملائکه ۶; سخن ملائکه ۲; عصمت ملائکه ۷; فضایل ملائکه ۱، ۲; ملائکه و خطا ۷; ملائکه و عصیان ۷; منشأ سخن ملائکه ۳; نقش ملائکه ۵
