الأعراف ٧٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۰۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

سپس «ناقه» را پی کردند، و از فرمان پروردگارشان سرپیچیدند؛ و گفتند: «ای صالح! اگر تو از فرستادگان (خدا) هستی، آنچه ما را با آن تهدید می‌کنی، بیاور!»

پس آنها شتر را پى كردند و [بدين‌سان‌] از فرمان پروردگار خويش سرباز زدند و گفتند: اى صالح! اگر از پيامبران هستى، آنچه را به ما وعده مى‌دهى براى ما بياور
پس آن ماده‌شتر را پى كردند و از فرمان پروردگار خود سرپيچيدند و گفتند: «اى صالح، اگر از پيامبرانى، آنچه را به ما وعده مى‌دهى براى ما بياور.»
آن گاه ناقه صالح را پی کردند و از امر خدای خود سرباز زدند و (با پیغمبرشان صالح از روی تهکّم و تمسخر) گفتند که ای صالح، اگر تو از رسولان خدایی اکنون عذابی که (بر پی کردن ناقه و نافرمانی خدا) ما را وعده کردی بیار.
پس آن ماده شتر را پی کردند، و از فرمان پروردگارشان سرپیچی نمودند و به صالح گفتند: اگر از پیامبران هستی عذابی که همواره به ما وعده می دهی، بیاور.
پس ماده‌شتر را پى كردند و از فرمان پروردگارشان سرباز زدند و گفتند: اى صالح، اگر پيامبر هستى آنچه را به ما وعده مى‌دهى بياور.
آنگاه شتر را پی کردند و از فرمان پروردگارشان سر پیچیدند و گفتند ای صالح اگر از پیامبرانی آنچه از عذاب به ما وعده می‌دهی [بر سر ما] بیاور
پس ماده‌شتر را پى كردند- كشتند- و از فرمان پروردگارشان سر برتافتند و گفتند: اى صالح، اگر از فرستادگانى آنچه ما را وعده مى‌دهى به ما آر.
پس شتر را پی کردند و از فرمان پروردگار خود سرکشی نمودند و گفتند: ای صالح! اگر (راست می‌گوئی) از زمره پیغمبرانی، آنچه را که به ما وعده می‌دهی (و عذابی را که ما را از آن می‌ترسانی) بر سر ما بیاور!
پس (آن) ماده شتر را پی کردند و از فرمان پروردگارشان سر پیچیدند و گفتند: «ای صالح! اگر تو از پیامبرانی، آنچه را به ما وعده می‌دهی برایمان بیاور.»
پس پی کردند شتر را و سرکشی نمودند از فرمان پروردگار خود و گفتند ای صالح بیار ما را آنچه وعده دهی به ما اگر هستی از فرستادگان‌


الأعراف ٧٦ آیه ٧٧ الأعراف ٧٨
سوره : سوره الأعراف
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«عَقَرُوا»: پی‌کردند. شتر را ذبح کردند. «عَتَوْا»: سرکشی کردند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- کافران قوم ثمود ناقه صالح را پى کردند و آن را هلاک ساختند. (فعقروا الناقة و عتوا عن أمر ربهم) «عقر» به معناى مجروح ساختن است و آنگاه که گفته شود «عقر الفرس و البعیر»، یعنى پاى آن را قطع کرد. (برگرفته از لسان العرب) و در مجمع البیان آمده «عَقْر» به جراحتى گفته مى شود که مایه هلاکت گردد.

۲- کافران قوم ثمود با پى کردن ناقه صالح، فرمان خداوند را سرپیچى کردند و مردمى متجاوز شناخته شدند. (فعقروا الناقة و عتوا عن أمر ربهم) مراد از «أمر ربهم» همان است که در آیه ۷۳ مطرح شده بود یعنى: زیان نرساندن به ناقه و آزادگذارى آن براى چریدن.

۳- فرمانهاى خداوند برخاسته از ربوبیت او و براى رشد و تعالى انسانهاست. (عن أمر ربهم)

۴- کفرپیشگان قوم ثمود پس از کشتن ناقه صالح، از وى خواستند تا تهدیدش (نزول عذاب دردناک) را به اجرا گذارد. (قالوا یصلح ائتنا بما تعدنا إن کنت من المرسلین) مراد از «ما تعدنا» عذابى است که در آیه ۷۳- (فیأخذکم عذاب ألیم) بیان شده است.

۵- قوم ثمود، ناباور به رسالت حضرت صالح(ع) (إن کنت من المرسلین)

۶- قوم ثمود، پیامبرى و بعثت انسانهایى را از جانب خدا ناممکن نمى شمردند. (إن کنت من المرسلین) جمع آوردن کلمه «المرسلین»، اشاره به آن دارد که قوم ثمود پذیرفته بودند که انسانهایى از جانب خدا به پیامبرى مبعوث مى شوند، ولى درباره رسالت حضرت صالح(ع) شک و تردید مى کردند.

موضوعات مرتبط

  • خدا: اوامر خدا ۳ ; ربوبیت خدا ۳ ; عصیان از خدا ۲
  • رشد: عوامل رشد ۳
  • صالح(ع): عقر شتر صالح(ع) ۱، ۲، ۴ ; قصه صالح(ع) ۱ ; کفر به نبوت صالح(ع) ۵ ; هشدارهاى صالح(ع) ۴
  • عذاب: نزول عذاب ۴
  • قوم ثمود: تاریخ قوم ثمود ۱، ۲، ۴ ; تجاوز کافران قوم ثمود ۲ ; خواسته هاى کافران قوم ثمود ۴ ; عصیان کافران قوم ثمود ۲ ; عقیده قوم ثمود ۶ ; قوم ثمود و صالح (ع) ۵ ; قوم ثمود و نبوت بشر ۶ ; کافران قوم ثمود ۱ ; کفر قوم ثمود ۵ ; متجاوزان قوم ثمود ۲

منابع