آل عمران ٥٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۵:۴۷ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن جزییات آیه)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
کپی متن آیه
ذٰلِکَ‌ نَتْلُوهُ‌ عَلَيْکَ‌ مِنَ‌ الْآيَاتِ‌ وَ الذِّکْرِ الْحَکِيمِ‌

ترجمه

اینها را که بر تو می‌خوانیم، از نشانه‌ها (ی حقّانیّت تو) است، و یادآوری حکیمانه است.

اينها كه بر تو مى‌خوانيم از آيه‌ها و اندرز و حكمت‌آميز است
اينهاست كه ما آن را از آيات و قرآن حكمت‌آميز بر تو مى‌خوانيم.
این سخنان که بر تو می‌خوانیم از آیات الهی و ذکر حکمت آموز است.
این داستان هایی که بر تو می خوانیم از آیات [الهی] و پندهای حکیمانه است.
اينها كه بر تو مى‌خوانيم از آيات و اندرزهاى حكمت‌آميز است.
اینها [همه را] از آیات خویش و قرآن حکمت‌آمیز بر تو می‌خوانیم‌
اين كه بر تو مى‌خوانيمش- داستان زكريا و يحيى و مريم و عيسى- از آيات- سخنان خداوند و نشانه‌هاى راستى و درستى رسالت تو- و ياد و پند- يعنى قرآن- با حكمت است.
این (اخباری که ای محمّد) بر تو می‌خوانیم از آیات (خدا در قرآن است) و از قرآن مشتمل بر علم نافع است.
این از آیات (با عظمت قرآنی) و یادواره‌ی پُر حکمت است (که) ما آن را بر تو می‌خوانیم.
این را همی‌خوانیمش بر تو از آیتها و یادداشت حکمت‌آمیز (استوار)

This is what We recite to you of the Verses and the Wise Reminder.
ترتیل:
ترجمه:
آل عمران ٥٧ آیه ٥٨ آل عمران ٥٩
سوره : سوره آل عمران
نزول : ٢ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«ذلِکَ»: آنچه راجع به کار و بار عیسی گذشت. «ذِکْر»: قرآن (نگا: حجر / و . «حَکِیم»: دارای حکمت. محکم و متقن.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

نزول

محل نزول:

اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

حسن بصرى روايت كند كه دو نفر راهب نجرانى نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله آمدند. يكى از آن دو سؤال كرد يا محمد پدر عيسى كيست؟ از آنجائي كه پيامبر در جواب تعجيل نمى فرمود و صبر مي‌كرد تا به او وحى بشود و با خداوند در ميان بگذارد. اين آيه با دو آيه بعد از آن تا «فَلا تَكُنْ مِنَ الْمُمْتَرِينَ» نازل گرديد.[۳]

تفسیر


تفسیر نور (محسن قرائتی)


«58» ذلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآياتِ وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ‌

(اى پيامبر!) آنچه بر تو مى‌خوانيم، آيه‌ها و اندرز حكمت آميز است.

پیام ها

1- براى رهبرى صحيح، علم و حكمت (نشانه‌هاى الهى و بيان حكيمانه و مستدل) لازم است. «الْآياتِ وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



ذلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآياتِ وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ (58)

ذلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآياتِ‌: اين قصه عيسى عليه السّلام و غير او را مى‌خوانيم بر تو در حالتى كه از جمله علامات نبوت و دلالات رسالت است، وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ‌: و از ذكر محكم است، كه ممنوع باشد از راه يافتن خلل به آن.

مراد، قرآن است، يعنى قصه زكريا و مريم و يحيى و عيسى عليهم السلام و احوال ايشان؛ و ذكر نموديم براى تو، همه آن از آيات قرآن. و ذكر محكم، مشتمل بر حكم و علم ممنوع از زلل و خطا و خلل است، و همه آن از علامات نبوت است و علمى است محكم و مطابق با واقع. و اخبار آن از مثل تو كه نخواندى و نياموختى از كسى، دال است بر اطلاع دادن آنها از جانب علام الغيوب، به توسط وحى.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


ذلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآياتِ وَ الذِّكْرِ الْحَكِيمِ (58)

ترجمه‌

اينكه ميخوانيم آنرا بر تو از آيات الهى و پند نامه حكمت آميز است.

تفسير

اشاره است از طرف خداوند بقضيه حضرت عيسى و مريم و اينكه تمام اين قصص و حكايات دلايل واضحه است بر توحيد و علم و قدرت كامله الهى و بر نبوت حضرت ختمى مرتبت بواسطه امى بودن آنحضرت و خبر دادن او از مغيبات و مذكر است چون مشتمل است بر حكم و مصالح بندگان و محكم است كه ممنوع است از تطرق خلل و نقصان و مراد قرآن يا لوح محفوظ است و در اين آيه چندين وجه از تركيب بحسب قواعد عربيت راه دارد ولى بنظر حقير بهتر از همه بر حسب قواعد عربيه آنستكه ذلك مبتدا باشد و نتلوه عليك خبر بقيه آيه حال و بر حسب ملائمت با ترجمه آنستكه ذلك مبتدا باشد بمعنى الذى و نتلوه صله باشد و من الايات خبر در هر حال منظور از اين آيه شريفه بنظر حقير آنستكه مردم بدانند مقصود از بيان اين وقايع در قرآن قصه سرائى و تاريخ گوئى و عبارت پردازى نيست بلكه مقصود معجزه باقيه پيغمبر (ص) و تصديق حضرت عيسى و ارشاد خلق بمقام توحيد و علم و قدرت كامله الهيه و عبرت آنها و نصح و تحذير و پند و وعظ و اتعاظ و تذكر و ايقاظ است و غير اين جهات از قرآن منظور نظير الهيون نيست.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


ذلِك‌َ نَتلُوه‌ُ عَلَيك‌َ مِن‌َ الآيات‌ِ وَ الذِّكرِ الحَكِيم‌ِ (58)

اينست‌ آنچه‌ تلاوت‌ كرديم‌ و نازل‌ فرموديم‌ ‌بر‌ تو ‌از‌ آيات‌ قرآنيّه‌ و ذكر محكم‌ ‌ذلک‌ اشاره‌ باينست‌ ‌که‌ درباره‌ مريم‌ و عيسي‌ و زكريّا و يحيي‌ نازل‌ ‌شده‌ ‌که‌ بيان‌ ‌آنها‌ شد.

نَتلُوه‌ُ عَلَيك‌َ تلاوت‌ همان‌ وحي‌ ‌است‌ ‌که‌ توسط جبرئيل‌ ‌بر‌ پيغمبر صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ ميشد و قرائت‌ مينمود.

مِن‌َ الآيات‌ِ بيان‌ ‌ذلک‌ ‌است‌ و ‌ذلک‌ مبتداء و خبرش‌ نَتلُوه‌ُ عَلَيك‌َ و الف‌ و لام‌ آيات‌ ‌از‌ ‌براي‌ عهد ذكري‌ ‌است‌ ‌که‌ قبلا ذكر فرموده‌.

وَ الذِّكرِ الحَكِيم‌ِ يكي‌ ‌از‌ اسامي‌ قرآن‌ مجيد ‌است‌، و اطلاق‌ ذكر ‌براي‌ ياد آوريست‌، و الحكيم‌ صفت‌ و الذكر ‌است‌، و اطلاق‌ حكيم‌ ‌بر‌ قرآن‌ بواسطه‌ اينست‌ ‌که‌ مطابق‌ ‌با‌ واقع‌ و موافق‌ ‌با‌ حكمت‌ و مصلحت‌ و دليل‌ محكم‌ ‌بر‌ نبوّت‌ و رسالت‌ حضرت‌ ‌رسول‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ و حجّة ‌بر‌ خصم‌ ‌است‌ و اعظم‌ معجزات‌ ‌آن‌ حضرت‌ ‌است‌.

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 58)- پس از شرح داستان مسیح (ع)، در این آیه روی سخن را به پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله کرده می‌گوید: «اینها را که بر تو می‌خوانیم از نشانه‌های حقانیت تو و یادآوری حکیمانه است» که به صورت آیات قرآن بر تو نازل گردیده و خالی از هر گونه باطل و خرافه است (ذلِکَ نَتْلُوهُ عَلَیْکَ مِنَ الْآیاتِ وَ الذِّکْرِ الْحَکِیمِ).

این در حالی است که دیگران سرگذشت این پیامبر بزرگ را به هزار گونه افسانه دروغین و خرافات و بدعتها آلوده‌اند.

نکات آیه

۱ - سرگذشت حضرت زکریا، مریم، یحیى و عیسى (ع) و پیروان آن حضرت، آیات الهى و پندهاى حکیمانه (ذلک نتلوه علیک من الایات و الذّکر الحکیم) «ذلک»، اشاره به سرگذشت کسانى است که در آیات پیشین مطرح شده است.

۲ - تلاوت آیات قرآن بر پیامبر (ص)، از سوى خداوند (ذلک نتلوه علیک من الایات)

۳ - بیان سرگذشت حضرت مریم، زکریا، یحیى و عیسى (ع)، از معجزات و نشانه هاى صدق پیامبر اکرم (ص) (ذلک نتلوه علیک من الایات) بنابراینکه منظور از «الایات»، با توجّه به معناى لغوى آن (علامتها)، نشانه هاى صداقت پیامبر اکرم (ص) باشد.

روایات و احادیث

۴ - «الذکر الحکیم»، از نامهاى قرآن (ذلک نتلوه علیک من الایات و الذّکر الحکیم) برداشت فوق را روایت رسول اللّه (ص) تأیید مى کند که فرمود: ... کتاب اللّه، هو الذکر الحکیم.[۴]

۵ - قرآن، مایه یادآورى (و الذکر الحکیم)

۶ - قرآن، کتابى سراسر حکمت (مُتقن و خلل ناپذیر) (و الذکر الحکیم)

۷ - داستان حضرت عیسى، زکریّا، مریم و یحیى، سراسر حکمت و مایه تذکّر است. (ذلک نتلوه علیک من الایات و الذّکر الحکیم)

موضوعات مرتبط

  • آیات خدا: ۱
  • انبیا: پیروان انبیا ۱ ; تاریخ انبیا ۱، ۳، ۷
  • تذکر: عوامل تذکر ۵، ۷
  • حکمت: ۶، ۷
  • زکریّا (ع): قصه زکریّا (ع) ۱، ۳، ۷
  • عیسى (ع): پیروان عیسى (ع) ۱ ; قصه عیسى (ع) ۱، ۳، ۷
  • قرآن: اهمیّت قرآن ۵ ; تلاوت قرآن ۲ ; نامهاى قرآن ۴ ; ویژگیهاى قرآن ۶
  • محمّد (ص): صداقت محمّد (ص) ۳ ; معجزات محمّد (ص) ۳
  • مریم (س): قصه مریم (س) ۱، ۳، ۷
  • وحى: ۲
  • یحیى (ع): قصه یحیى (ع) ۱، ۳، ۷

منابع

  1. طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌۲، ص ۶۹۳.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۱۱۷.
  3. تفسير ابن ابى‌حاتم.
  4. الدر المنثور، ج ۲، ص ۲۲۷.