روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۵۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، أَبْوَابُ الْقَضَايَا وَ الْأَحْكَام-بَابُ الصُّلْح

في روايه عبد الله بن المغيره عن غير واحد من اصحابنا عن ابي عبد الله ع :

وَ فِي رَجُلَيْنِ كَانَ مَعَهُمَا دِرْهَمَانِ فَقَالَ أَحَدُهُمَا اَلدِّرْهَمَانِ لِي وَ قَالَ اَلْآخَرُ هُمَا بَيْنِي وَ بَيْنَكَ فَقَالَ أَمَّا اَلَّذِي قَالَ هُمَا بَيْنِي وَ بَيْنَكَ فَقَدْ أَقَرَّ بِأَنَّ أَحَدَ اَلدِّرْهَمَيْنِ لَيْسَ لَهُ وَ أَنَّهُ لِصَاحِبِهِ وَ يُقْسَمُ اَلْآخَرُ بَيْنَهُمَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۶

عبد اللَّه بن مغيره از چند تن از اصحاب ما از حضرت صادق عليه السّلام نقل كرده است كه: دو مرد دو درهم داشتند يكى مى‏گفت هر دو از آن منست و ديگرى مى‏گفت از آن هر دوى ماست، حضرت فرمود: امّا آنكه مى‏گويد از آن هر دوى ما است خود اقرار كرده كه يك درهم از آن او نيست پس درهم ديگر را بين خود تقسيم كنند.