نتایج جستجو

آنها جايز است. أَ يَحْسَبُ‌ ... بَلى‌ قادِرِينَ‌ 9- آفريده خداوند، داراى نظم و نظام است، چه در دنيا: «الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى» «1» و چه در آخرت: «نُسَوِّيَ

فهميدن نيست، بلكه براى طفره رفتن است، ولى اگر شما در جستجوى حقيقت باشيد، در نظم ونظام هستى فكر كنيد، ربوبيّت ويكتايى او را خواهيد فهميد. 1- بايد به سؤال‌هاى

هم باطل و فاسد است بلكه آن قرآن شريف كريم عظيم است كه در الفاظ و معانى و نظم و اسلوب مثل و مانند ندارد و محفوظ است از تغيير و تبديل و نوشته شده در لوحى

از شب جلو نمى زند، و اين، بدان جهت است كه: مقام آيه، مقام بيان محفوظ بودن نظم و تدبير الهى، از خطر اختلاف و فساد بود. و براى افادۀ اين معنا، خاطرنشان ساختن

و فلسفه هاى دقيق و مهمى دارد. اين آيات اشاره روشنى به برهان نظم دارد كه مى گويد: وجود نظم در هر دستگاه نشانه وجود علم و قدرتى در پشت آن دستگاه است ، و

محركى لازم است ، كه در زمانهاى گذشته بادهاى منظمى بود كه بر صفحه اقيانوسها با نظم خاصى مى وزيد، و آشنائى به زمان و مسير و سرعت اين بادها به ناخدايان امكان مى

را تشكيل مى دهد و مى گويد: تمام آنچه در آسمان و زمين از آغاز آفرينش سپس دوران شكل گيرى و نظم دقيق رخ داده ، همه برنامه حساب شده اى داشته كه از ناحيه آن مبداء

دو بار و عزيز نيز دو مرتبه ذكر شده است ). در ميان مجموع اين صفات ، يكنوع نظم بندى خاصى در سه آيه ديده مى شود: در آيه نخست از عمومى ترين اوصاف ذات (علم

برهان « نظم » و برهان « صديقين » مى دانيم فلاسفه از ميان دلائل توحيد به دو دليل اهميت زيادى مى دهند: نخست برهان « نظم » سپس برهان « صديقين » . برهان نظم چنانكه

كيلومتر راه را طى مى كند وحشت آور است . نظم و دقتى كه در ساختمان كوچكترين واحد اين جهان به كار رفته همانند نظم و دقتى است كه در ساختمان عظيمترين واحدهاى

باشد؟ ساختمان و نظم اين عالم هستى مى گويد خالق آن از هر گونه نقص و عيبى مبرا است . مگر «حمد» چيزى جز بيان صفات كمال مى باشد؟ نظام جهان آفرينش از صفات كمال

آيات لقوم يعقلون ) مساءله نظام نور و ظلمت و آمد و شد شب و روز كه هر يك با نظم خاصى جانشين و خليفه ديگرى مى شود بسيار حساب شده و شگفت انگيز است ، هر گاه

خود قرار مى دادند، و شبيه و مانند او! واژه «كظيم » از ماده «كظم » (بر وزن نظم ) به معنى گلوگاه است ، و به معنى بستن گلوى مشك آب بعد از پر شدن نيز آمده ،

يا شب و روز، به عنوان يك عامل ايجاد نظم و حساب در زندگى انسانها شمرده شده است ، چرا كه هرج و مرج و نبودن حساب و نظم در زندگى عامل فنا و نابودى است . جالب

آن يك مليون و دويست و شصت هزار احتمال است . و بخدا سوگند اين مطلب از عجائب نظم قرآن است ، كه يك آيه اش با مذاهب و احتمالهائى ميسازد، كه عددش ‍ حيرت انگيز

تقلب در وزن و پيمانه تكيه و تاكيد شده است ، در يك جا رعايت اين نظم را در رديف نظام آفرينش در پهنه جهان هستى گذارده مى گويد: و السماء رفعها و وضع الميزان

(( تتمه جمله ((اقبل و لا تخف انك من الامنين (( بوده باشد، و حال آنكه اين نظم با فاصله شدن جمله ((اسلك يدك فى جيبك ...((، در ميان دو جمله ، آنهم بدون واو

آن نيز نكته اى دارد كه در بالا به آن اشاره شد. سپس به گوشه ديگر از تدبير و نظم اين جهان پرداخته مى گويد: او خورشيد و ماه را مسخر فرمان خويش قرار داد كه هر

زندگى روشن مى شود، و به آنها كه وجود آفات و بلاها را ماده نقضى بر ضد برهان نظم در بحث توحيد مى شمرند پاسخ مى دهد، كه وجود اين حوادث سخت گاه در زندگى انسانها

شَهَابٌ مُبِينٌ». «ذَلِكَ تَقدِيرُ العَزِيزِ العُلِيم» - اين جمله، اشاره به نظم و ترتيبى است كه در سابق (آيات اواسط سوره كه درباره آسمان و زمين و ستارگان