نتایج جستجو

نمود و حال آن‏كه در كتاب خويش فرموده كه: «وَ ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ» «۳»، يعنى: «و اندازه نكردند خدا را حق اندازه» (كه او را _____________

مناسب و متعارف » (بقره - ۲۳۶) و باز در همان آيه مى گويد: على الموسع قدره و على المقتر قدره : «آن كس كه توانائى دارد به اندازه توانائيش و آن كس كه تنگدست است

وَ يُرِيهِمْ فِي اَلْآفَاقِ اِنْتِقَاضَ اَلْآفَاقِ عَلَيْهِمْ فَيَرَوْنَ قُدْرَةَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي أَنْفُسِهِمْ وَ فِي اَلْآفَاقِ قُلْتُ لَهُ‏

فَالْعُجْبُ لِمَا ذَا وَ إِنْ كَانَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ بِقَضَاءٍ مِنَ اَللَّهِ وَ قَدَرِهِ فَالْحُزْنُ لِمَا ذَا وَ إِنْ كَانَتِ اَلدُّنْيَا فَانِيَةً فَالطُّمَأْنِينَةُ

عزم وابسته شده است معناى (موسع ) و (مقتر) و آيه شريفه ((و متعوهن على الموسع قدره ...)) موردى از طلاق كه مرد بايد نصف مهر زن را به او بدهد تشويق مردم به احسان

فَقُلْتُ وَ مَا اَلَّذِي نَعْرِفُهُ قَالَ خَاصِمُوهُ بِمَا ظَهَرَ لَكُمْ مِنْ قُدْرَةِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏

«وَ مَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ ...»: قدر هر چيز، همان مقدار و اندازه آن است. حال يا اندازۀ حجمش، يا عددش، يا وزنش، يا امثال آن. ولى همين كلمه

اللَّهَ فَاعْبُدْ وَ كُن مِّنَ الشّاكِرِينَ(۶۶) وَ مَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَ الاَرْض جَمِيعاً قَبْضتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ السّمَاوَات مَطوِيَّات

كرد، با اين كه خودش در كلام مجيدش فرموده: «وَ مَا قَدَرُوا اللّهَ حَقّ قَدرِهِ». پس خدا با هيچ مقياسى توصيف نمى شود، الا آن كه او، از آن توصيف بزرگتر است

موسى الرضا (عليه السلام ) مى خوانيم : العرش ليس هو الله و العرش اسم علم و قدرة : «عرش ‍ خدا نيست ، بلكه نام علم و قدرت او است ». از اين احاديث به خوبى استفاده

و شرافت عظيمى است (نظير آنچه در آيه ۷۴ سوره حج آمده است ما قدروا الله حق قدره آنها قدر خداوند را نشناختند). ۳ - گاه نيز گفته اند به خاطر آن است كه قرآن