نتایج جستجو

خرج غور حجر سبق نور غشو هو هدى أما حين وصى بين خلق صدر عطف جعل فرد ذنب فوق صبح جنح شىء صحب ثمن ثم قرآن قشعر ذوا شبه نقب انس اخذ قطع اول سبع قرء کذب سبط غشى

انكار آنها و اينكه خداوند وعده بدى حال آنها را در صبح داده گفته‌اند براى آنستكه معمول عرب آن بود كه صبح هجوم مينمودند بدشمن و خداوند بر حسب عادت آنها سخن

پنجگانه يوميّه را معيّن مى‏كند: نمازهائيكه در ئو طرف روز اند عبارت اند از نماز صبح و ظهر و عصر و نمازهاى اوائل شب همان مغرب و عشاء مى‏باشند. ولى عيّاشى در تفسير

كه نفس نفس زنند. و آتش افروزان كه با زدن، آتش افروزند. و هجوم بران در وقت صبح، كه با آن هجوم و دويدن غبار بلند كردند و بدان وسيله در ميان قومى قرار گرفتند،

ظلّ گويند ولى فى‏ء فقط بمحلى گفته مى‏شود كه آفتاب از آن بر گشته. و بقولى در صبح ظل و در عصر فى‏ء گويند. و شايد: اين از آن جهت است كه فى‏ء در اصل بمعنى رجوع

است معنى آيه فوق چنين است گفتند اينها نوشته‏هاى باطل گذشتگان است كه نوشته و صبح و عصر بر ونى املا مى‏شود. صحاح آن را اباطيل گفته است. جمع سطر، اسطر و اسطار

مى کند. در حال بارگیری... ف ه لا روح ارض سحب رسل ها الذى من هم وله ب عمر صبح اله ذلل قوى ما الله غير قدح سقى بسط سوق ورى بقر انن نقع شدد کثر فى حرث کون

مانند افتادن آتش در چوبها و علفهاى شكسته و خشكيده. ف ه کون ل قد حظر ک وذر صبح ارض يسر روح نبت قرآن وحد قرء صيح على الله ب ذکر اله هم وله رسل خلط سمو کلل

(ماجراجو و) گمراهی هستی!» |او در شهر، ترسان و نگران [از تعقيب، آن شب را] صبح كرد. ناگهان [ديد] همان كسى كه ديروز از وى استمداد كرده بود باز هم به فرياد

(داخل در صبح شدند) باشد نه به معناى «صاروا» بر این مبنا «فأصبحوا ... » مى رساند که هلاکت در اولین لحظه صبح اتفاق افتاده و در نتیجه عذاب لرزش پیش از صبح یعنى

كه نفس نفس زنند. و آتش افروزان كه با زدن، آتش افروزند. و هجوم بران در وقت صبح، كه با آن هجوم و دويدن غبار بلند كردند و بدان وسيله در ميان قومى قرار گرفتند،

يوم خلف نا سمو اهل اخذ سلک غفر بشر نفس شرب ائى لون هذا علم حوط الذين طلب صبح ذا صبر کمم زيت مول الله کون سبل شکر عين کبر سوغ فجر عمل بلد هو صحب ذلکم حصد

ذلک عتو ل قرب عظم کفر يوم سوء اله وله الله نوق عطو غلم کيف ربب وهب کذب دمدم صبح امن عن صحب سقى ندى على ندم ولى الذى امر ن متع ورى فى نذر ندو نا حضر لدن دور

عذاب حاضر كرده شدگانند پس تنزيه كنيد خدا را هنگاميكه بشب ميرسيد و هنگاميكه صبح ميكنيد و مر او را است ستايش در آسمانها و زمين و در آخر روز و هنگاميكه به نيمروز

امّت پناه ميبرم بپروردگار و بيرون آورنده سفيده صبح بشكافتن پرده تاريكى‌ جلد 5 صفحه 456 شب چون فلق بر عمود صبح اطلاق ميشود باعتبار آنكه پرده شب را ميشكافد

كه زمان مقدّس و با ارزشى است و در آن هنگام، جنبنده‌ها به تكاپو مى‌افتند و صبح و روز تازه‌اى را آغاز مى‌كنند. در حديثى مراد از فجر را حضرت مهدى عليه السلام

که شیر آن نیز قطع شده به کار مى رود). حرد (۱ بار) (بروزن فلس) منع [قلم:25] صبح برون شدند در حاليكه فقط به منع مستمند قادر بودند. در مجمع گويد: حرد به معنى

شفو فى قول نور ل على ردد عظم نا کم نخر اخو ه ان تلک نقذ نعم خشع ها ب ذلک ک صبح

عذاب حاضر كرده شدگانند پس تنزيه كنيد خدا را هنگاميكه بشب ميرسيد و هنگاميكه صبح ميكنيد و مر او را است ستايش در آسمانها و زمين و در آخر روز و هنگاميكه به نيمروز

انكار آنها و اينكه خداوند وعده بدى حال آنها را در صبح داده گفته‌اند براى آنستكه معمول عرب آن بود كه صبح هجوم مينمودند بدشمن و خداوند بر حسب عادت آنها سخن