نتایج جستجو

اند: ((اگر ما آمرزش خدا را بر احسان و جائره تو ترجيح داديم ، براى اين بود كه آمرزش خدا، هم بهتر و هم دائمى تر است ، يعنى از هر خيرى بهتر و از هر باقى ئى باقى

دوستى، و تويى خدا كه نيست خدايى، مگر تو كه بخشاينده و انعام‏كننده منّت گذارنده‏اى، و تويى خدا كه نيست خدا، مگر تو كه بردبار جزادهنده‏اى، و تويى خدا كه نيست خدايى،

او براى شما نيست ، او است كه شما را از زمين آفريد و آبادى آنرا به شما واگذار نمود، از او آمرزش بطلبيد سپس به سوى از باز گرديد كه پروردگارم (به بندگان خود)

و حروفى كه از اسماء خدا گرفته شده، طرز گرفته شدنش مختلف است. بعضى از حروف، از اولِ نام خدا گرفته شده، مانند «كاف» كه از «كافى» است. و بعضى از وسط گرفته

است كه مساءله آمرزش به استحقاق نيست ، تا اگر كسى خود را مستحق آن بداند قطع به آن پيدا كند، بلكه فضلى است از ناحيه خدا و بطور كلى هيچ كس از خدا هيچ چيز طلبكار

الهى از آنها سلب مى گردد، با صدق نيت رو به درگاه خدا آورند، و با قلبهائى آكنده از عشق و محبت به خدا از او درخواست حل مشكل كنند، خداوند آنچه را از دستشان

مى فهماند كه: اگر شما خدا و رسول را اطاعت نكنيد، و اعمال خود را با پيروى از روشى كه خدا را به خشم مى آورد، باطل كنيد، و از رضوان خدا كراهت داشته باشيد، نتيجه

بتأخير افتادن روز انتقام تو را از جانب خدا مغرور نسازد، زيرا اگر خدا بيم آن ميداشت كه فرصت انتقام را از دست بدهد، پيش از فرا رسيدن مرگ پيشدستى ميكرد. فرزند

چيزى از خدا بخواهى و خدا آن را بتو ندهد، بلكه بهتر از آن را بدهد، حال يا در دنيا و يا در آخرت ، و يا بدين جهت مستجاب نكند كه خواسته است بلائى را از تو بگرداند،

انسان بيش از هر چيز به جدل مى پردازد. ۵۵ - تـنـهـا مـانـع انسانها از اينكه هنگامى كه هدايت به سراغشان آمد ايمان بياورند و از پروردگارشان تقاضاى آمرزش كنند اين

سختى شده اند كه جز خدا از آن آگاه نبوده و كيفرشان نيز بايد چنين باشد. همانگونه كه بهشتيان پرهيزگار اعمال نيكى انجام مى دادند كه جز خدا از آن آگاه نبود لذا

بايد متخلّق به اخلاق خدا باشد، و آنچه خدا اراده مى كند، او اراده كند، و آنچه خدا حكم مى كند، او همان را حكم كند. و چون خدا همواره به حق حكم مى كند «وَ اللّهُ

باشند دوزخيان از رحمت خدا! تفسير : اگر گوش شنوا و فكر بيدار داشتيم در دوزخ نبوديم ! از آنجا كه در آيات گذشته سخن از نشانه هاى عظمت و قدرت خدا و دلائل آن در

مهربان ۱ - كافران از اهل كتاب و مشركان (مى گفتند) ما دست از آئين خود بر نمى داريم تا دليل روشنى براى ما بيايد! ۲ - پيامبرى از سوى خدا كه صحيفه هاى پاكى

بر اين محروميت آنها از حق شهادت ، و محكوم بودنشان به فسق و رسوائى نيز از آثار دنيوى آن است . و اما عذاب دردناك آخرت دورى از رحمت خدا و خشم و غضب الهى و

چيزى از اشعارت را براى من بخوان ! فرمود: شعر نيست ، بلكه كلام خدا است كه پيامبران و رسولانش را با آن مى فرستاده ، گفت : هر چه هست بخوان ؟ رسول خدا (صلى