نتایج جستجو

آن را از مادّه «ایمان» مى دانند که همزه آن تبدیل به «ها» شده است به معناى آرامش بخشیدن، این واژه دو بار در قرآن مجید، یک بار درباره خود قرآن در سوره «مائده»

النوم گفته‏اند، همه يك معنى اند. [انفال:11]. آنگاه كه خواب كم را به جهت آرامش درونتان بر شما مستولى مى‏كرد و از آسمان بر شما آب نازل مى‏نمود [آل عمران:154]

آنکه در آتش افکنده می‌شود بهتر است، یا کسی که در روز قیامت آسوده خاطر و با آرامش می‌آید؟ هر چه خواهید بکنید (که) به‌راستی او به آنچه انجام می‌دهید بیناست

و مریم را بدون شوهر آبستن نمودیم) و آن دو را به تپه‌ای پناهنده کردیم که آرامش و امنیّت و آب جاری داشت. و پسر مریم و مادرش را نشانه‌ای گردانیدیم و آن دو

را یاد کنید؛ ایستاده، و نشسته، و در حالی که به پهلو خوابیده‌اید! و هرگاه آرامش یافتید (و حالت ترس زایل گشت)، نماز را (به طور معمول) انجام دهید، زیرا نماز،

الْوُجُوهُ» ح: ظالمان مأيوسند. «خابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْماً» ط: مؤمنان صالح در آرامش به سر مى‌برند. «فَلا يَخافُ ظُلْماً وَ لا هَضْماً». «1» 1- اگر چه انجام تمام

کلمه سکت‌ (۱ بار) سكوت به معنى ترك سخن است و چون سكوت توأم با نوعى سكون و آرامش است به طور استعاره گفته شده [اعراف:154] چون خشم موسى فرو نشست. راغب طبرسى

دیگرى که بیان کننده آوارگى باشد، نیز به برداشت بالا کمک مى کند. آرامش: عوامل سلب آرامش ۱۲ اسلام: تاریخ صدر اسلام ۲، ۳، ۵، ۹ اصلاح: روش اصلاح ۱۳ افساد:

پنهان کرده و فاش نساخته بود. (قالت ... قال هى رودتنى عن نفسى) ۶- طمأنینه و آرامش یوسف(ع) به هنگام دفاع از خویش (قال هى رودتنى عن نفسى) یوسف(ع) در بیان رفع

[معناى] سخن خدا [که فرمود:] «فإذا فرغت فانصب . و إلى ربّک فارغب». آرامش: زمینه آرامش ۴ آسانى: زمینه آسانى ۴ انگیزش: عوامل انگیزش ۵ اوقات: آثار استفاده

روز با کسی گلاویز می‌شوی و درد سر می‌آفرینی؟ تفسیر آیات ۱ - به هم ریختن آرامش موسى در پى کشته شدن مرد قبطى به دست وى (فوکزه موسى فقضى علیه ... فأصبح فى

هر ميوه‌اى را كه بخواهند مى‌طلبند. در آنجا هر میوه‌ای که خواهند در کمال آرامش طلب کنند در آنجا هر ميوه‌اى بخواهند فراخوانند، در ايمنى [از زيان و آوال آن‌]

قرار داشتند که موسى مى بایست به آنان دلگرمى مى داد و امید مى بخشید. ۷ - آرامش موسى(ع) در شرایط سخت و بحرانى و تلاش وى جهت ایجاد امید و اطمینان در خانواده

to function. و بوته کدوئی بر او رویاندیم (تا در سایه برگهای پهن و مرطوبش آرامش یابد)! و بر بالاى [سر] او بوته كدويى رويانديم و بر بالاى [سرِ] او درختى از

نساخت و زمين با همه فراخى بر شما تنگ شد، و عاقبت رو به فرار گذاشتيد، سپس خدا آرامش خويش را بر پيغمبرش و بر مؤمنان نازل كرد و سپاهيانى فرود آورد (ملائكه) كه

مى‏كنيم، بر تو حكايت مى‏نمائيم. وبا نقل آنها دل تو را از اضطراب و تشويش بسكون و آرامش و ثبوت مى‏بريم [انفال:30] آيه شريفه درباره مذاكرات دارالنَدوه مكّه است كه

مى گردد. محمد عبده در تفسير اين كلام گويد:همانطور كه به پشتى براى راحتى و آرامش تكيه مى‏كنند اهل بيت (عليهم السلام) نيز مانند و ساده‏اند كه مردم در امور

قطعاً کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند و به پروردگارشان آرامش و اطمینان یافتند، اهل بهشت اند و در آن جاودانه اند. كسانى كه ايمان آورده‌اند

مى‏گويد: اطلاق برد بر خواب براى عروض سردى بر ظاهر بدن و يا براى عروض سكون و آرامش بر بدن است. نا گفته نماند: گر چه برد به خواب و مردن نيز گفته شده مثل «بَرَدَ

نداديم؟ و كوهها را (همچون) ميخ‌ها؟ و شما را جفت آفريديم. و خواب را مايه آرامش شما قرار داديم. و شب را پوششى ساختيم. و روز را وقت تلاش و معاش قرار داديم