نتایج جستجو

پردازد. ترجمه تفسير الميزان جلد ۶ صفحه : ۲۸۶ كلمه «حين » ظرفى است متعلق به شهادت ، يعنى شهادت در حين وصيت . و معنى عدل همان استقامت است ، و مقام خود قرينه

‌که‌ وادي‌ ‌غير‌ ذي‌ زرع‌ ‌بود‌ و بناي‌ كعبه معظّمه‌ ‌از‌ زمان‌ ولادت‌ ‌تا‌ حين‌ رحلت‌. و اما صبر ادريس‌ گفتند: نامش‌ اخنوخ‌ ‌بود‌ و يكي‌ ‌از‌ اجداد نوح‌

رسالت‌ بلكه‌ كليميت‌ (وَ كَلَّم‌َ اللّه‌ُ مُوسي‌ تَكلِيماً) نساء آيه 162 بلكه‌ حين‌ ولادتش‌ بمادرش‌ خبر داد (فَإِذا خِفت‌ِ عَلَيه‌ِ فَأَلقِيه‌ِ فِي‌ اليَم‌ِّ

الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ (38) لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لا يَكُفُّونَ عَنْ وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَ لا عَنْ ظُهُورِهِمْ وَ لا هُمْ

بالمؤمنین من إخراجهم من دیارهم و قتلهم المهاجرین حلیم یمهلهم و لاینتقم منهم إلى حین; خدا به آنچه که مشرکان علیه مؤمنان انجام دادند، آگاه است و چون حلیم و بردبار

حنين‌ و احد ‌از‌ قتل‌ و اسيري‌ و مغلوبيت‌ و ميآيد ‌شما‌ ‌را‌ بلاها و عذابها حين‌ موت‌ و نزع‌ ‌که‌ دارد قبض‌ روح‌ كافر سخت‌ ‌است‌ ‌از‌ مقراض‌ ‌که‌ گوشت‌ بدن‌

ماه‌ و ده‌ روز عده‌ وفات‌ نگه‌ دارد و شوهر اختيار كند و وجوب‌ قتل‌ و ‌در‌ حين‌ موت‌ ‌که‌ ملائكه‌ قابض‌ ارواح‌ ‌به‌ ‌آنها‌ مي‌گويند، چنانچه‌ مي‌فرمايد: وَ

باشد، زيرا هر يك از نطفه و نطفه از غذا و غذا از زمين است. خلاصه حق تعالى در حين ابتداى خلقت به اقوال و افعال شما عالم بود، وَ إِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ: و در

زندان رفتن يوسف مى فرمايد: «ثم بدا لهم من بعد ما راوا الايات ليسجننه حتى حين - پس ، بعد از آن آيات كه ديدند بر آن شدند كه او را براى مدتى زندانى كنند»

ديگر از ايشان گفته اند: اين شهادت، شهادت تحمل است، و لازم نيست كه شاهد در حين شهادت ايمان داشته باشد، (بلكه آنچه لازم است، علم شاهد است، نه ايمان او). پس

معصيت است و لازمه اش اين است كه نسيان به معناى حقيقيش باشد و بنابراين آدم در حين خوردن از درخت به ياد عهد نبوده و عزم بر معصيت نداشته پس پروردگار خود را نافرمانى

اخلاق‌ فاضله‌ چندين‌ هزار ‌است‌. وَ هُم‌ مِن‌ فَزَع‌ٍ يَومَئِذٍ آمِنُون‌َ حين‌ رحلت‌ بشارتش‌ ميدهند ‌در‌ قبر بشارت‌ دارد ‌از‌ قبر بيرون‌ آيد بشارت‌ دارد

دينه‌ و اوصياء نبيه‌. و انا العبد المحتاج‌ ‌الي‌ مغفرة ربه‌ و حفظ دينه‌ ‌الي‌ حين‌ موته‌ السيد ‌عبد‌ الحسين‌ الطيب‌. اللهم‌ اغفر ‌له‌ و لوالديه‌ و لمن‌ اعانه‌

لكن‌ شرط حليت‌ ‌آنها‌ منوط بتذكيه‌ ‌است‌ ‌که‌ بايد مسلم‌ ذبح‌ كند و ‌در‌ حين‌ ذبح‌ بسم‌ اللّه‌ گويد و رو بقبله‌ ‌باشد‌ و فري‌ اوداج‌ اربعه‌ چهار رگ‌ گردن‌

لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدانِي لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ (57) أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (58)

لَهُمْ وَ لا هُمْ يُنْقَذُونَ (43) إِلاَّ رَحْمَةً مِنَّا وَ مَتاعاً إِلى‌ حِينٍ (44) وَ إِذا قِيلَ لَهُمُ اتَّقُوا ما بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَ ما خَلْفَكُمْ

جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ (42) وَ فِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِينٍ (43) فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَ هُمْ

خدمت‌ علماء و ‌غير‌ اينها، بعلاوه‌ مسئوليت‌ ‌آن‌ عالم‌ و سير عقبات‌ ‌از‌ حين‌ موت‌ و قبر و برزخ‌ و صحراي‌ محشر ‌تا‌ كارش‌ بكجا بكشد نجات‌ پيدا كند ‌ يا

‌اينکه‌ امت‌ جريان‌ دارد ‌هر‌ روز و ‌هر‌ شب‌، و (يعيد) بعذاب‌ ‌آن‌ عالم‌ ‌از‌ حين‌ موت‌ ‌الي‌ يوم القيامة و خلود ‌در‌ عذاب‌، نحوه دوم‌: (انه‌ ‌هو‌ يبدي‌) ‌در‌

خاصي‌ عنايت‌ ميفرمايد مثل‌ همين‌ مورد ‌که‌ حمل‌ مادر موسي‌ مخفي‌ ميشود ‌تا‌ حين‌ ولادت‌ و بمجرد تولد ‌او‌ بمادرش‌ وحي‌ ميشود ‌که‌ ‌در‌ سوره‌ قصص‌ ميفرمايد: