نتایج جستجو

ماجراى اصحاب كهف، بعد از زمان حضرت عيسى و قبل از بعثت پيامبر اسلام و در سرزمين روم و شهر افسوس بوده و طاغوتشان دقيانوس نام داشته است. درس عبرتى كه از اين

كند و او را سرپرست اين سرزمين سازد، آرى فرعون حتما بايد اين كار را بكند و مامورينى بر همه شهرستانها بگمارد تا خمس غله اين سرزمين را در اين هفت سال فراخى

ساكنان اين سرزمين مقدس مى كند كه به يكى از آنها در آيه قبل نيز اشاره شد. قرآن مى گويد: «به خاطر بياوريد هنگامى كه ابراهيم عرض كرد پروردگارا اين سرزمين را شهر

اليكم من نجد الخير: اى مردم ! دو سرزمين مرتفع وجود دارد: سرزمين خير، و سرزمين شر، و هرگز سرزمين شر نزد شما محبوب تر از سرزمين خير قرار داده نشده است . بدون

مفصل بخوان از اين مجمل ، كه چه بر سر آنها و سرزمين آبادشان آمد؟). ممكن است بيان اين سه نوع درخت كه در آن سرزمين ويران باقى ماند اشاره به سه گروه مختلف بوده

نبودند ولى چون در كتب مذهبى خود خوانده بودند كه پيامبرى از سرزمين مدينه ظهور مى كند، به اين سرزمين كوچ كردند، و در انتظار اين ظهور بزرگ بودند. هنگامى كه رسول

مِنْهُمْ» «3» اگر بر آنان فرمان كشتن همديگر را واجب مى‌نموديم و يا فرمان خروج از سرزمين خودشان را صادر مى‌كرديم، آنرا جز افراد اندكى انجام نمى‌دادند. «1». حجرات،

((بيتالعتيق (( آيه و ترجمه تفسير: نكته ها: ۱ - ايام معلومات چيست ؟ ۲ - ذكر خدا در سرزمين منى ۳ - فلسفه و اسرار عميق حج !. ۴ - تكليف گوشتهاى قربانى در عصر ما وَ إِذْ

كشورگشائى خود نزديك «مدينه » آمد براى علماى يهود كه ساكن آن سرزمين بودند پيام فرستاد كه من اين سرزمين را ويران مى كنم تا هيچ يهودى در آن نماند، و آئين عرب در

از خداوند درخواست نمود و گفت : «رب اجعل هذا بلدا آمنا؛ خداوندا! اين سرزمين را سرزمين امن و امانى قرار بده » (ابراهيم - ۳۵) خداوند دعاى ابراهيم را اجابت

فرعونيان به سوى سرزمين موعود سرزمين فلسطينى حركت كردند كه حوادث آن در قرآن مشروحا آمده منافات ندارد، ممكن است گروهى از آنها در سرزمين مصر كه به دست آنها

کنندگان و سجودکنندگان پاکیزه گردانید.» و چون ابراهیم گفت: «پروردگارم! این (سرزمین) را شهری امین و با امان گردان و مردمش را - هر کس از آنان که به خدا و روز

اللّه عليه و آله و سلّم ) از مدينه به خدمتش رسيده گفتند، اين سرزمين ، سرزمين انبياء نيست ، سرزمين پيامبران شام است ، اگر مى خواهى دعوتت پيشرفت كند بايد آنجا

روايت كرده است، كه گفت: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم كه هر گاه كسى در سرزمين حلّ، ما بين بريد و مسجد، شكارى را كه بسوى حرم روانست بتير بزند، و تير او

بايد نماز خود را با ايماء و اشاره بخواند و همچنين است اگر در سرزمين منقطع از بلاد اسلام يا سرزمين كفّار باشد كه خوف اسارت و خطر در ميان باشد.

هستند كه در يك منطقه كوهستانى ميان حجاز و شام زندگى مى كردند، زندگى مرفه ، سرزمين آباد، دشتهاى مسطح با خاكهاى مساعد و آماده براى كشت و زرع ، و قصرهاى مجلل

نمايند: چون رسول خدا صلى الله عليه و آله مكه را فتح نمود به امت وعده پيروزى بر سرزمين فارس و روم را داد. منافقين و يهوديان گفتند: آيا فتح مكه و مدينه براى محمد

ابدى است نه «هنگامى كه فرمان پروردگارم فرا رسد آن را درهم مى كوبد، و به يك سرزمين صاف و هموار مبدل مى سازد»! (فاذا جاء وعد ربى جعله دكاء). «و اين وعده پروردگار

كوفه و سرزمين نجف دانسته اند. بعضى تصريح كرده اند كه سينين و سيناء يكى است و معناى آن پر بركت است . و اما «هذا البلد الامين » مسلما اشاره به سرزمين مكه است

در اصل نام مردى از قبيله جهينه بود كه چاهى در آن سرزمين احداث كرد، بعدا آن چاه و آن سرزمين به نام سرزمين بدر و چاه بدر ناميده شد). در اين گيرودار ابوسفيان