نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه «سُعُر» (بر وزن شتر) جمع «سعیر» در اصل به معناى آتش برافروخته و پر هیجان است، و گاه به معناى «جنون» نیز آمده; چرا که در حالت جنون، هیجان

شده است. جمع اَخ اِخوة و اِخوان است، فريد و جدى در دائرةالمعارف گويد، گفته‏اند اخوان جمع اخ بمعنى رفيق است يعنى اگر اَخ بمعنى برادر حقيقى باشد جمع آن اِخوة

آیات شامل این کلمه «بَرَرَة» جمع «بارّ» (مثل طالب و طلبه) از مادّه «بَرّ» در اصل به معناى وسعت و گستردگى است; و لذا به صحراهاى وسیع «بَرّ» (به فتح باء)

آیات شامل این کلمه «صلات»، و «صلوات» که جمع آن است، هر گاه به خدا نسبت داده شود، به معناى فرستادن رحمت است، و هر گاه به فرشتگان و مؤمنان منسوب گردد به

آیات شامل این کلمه «ذُلُل» جمع «ذَلُول» به معناى تسلیم و رام مى باشد، و توصیف راه ها به «ذُلل» به خاطر آن است که: این جاده ها آن چنان دقیق تعیین شده که

آیات شامل این کلمه «أَعْقاب» جمع «عَقِب» (بر وزن خَشِن) به معناى پاشنه پا است و بازگشت به روى پاشنه پا به معناى عقب گرد و کنایه از انحراف و بازگشت از هدف

آیات شامل این کلمه «حِجَج» جمع «حجة» است و «حجة» به معناى یک سال است نظر به این که معمول عرب این بود که در هر سال، یک حج به جا مى آوردند و از زمان ابراهیم(علیه

آیات شامل این کلمه «منفکّین» جمع «مُنْفَکّ» ممکن است اسم فاعل باشد یا اسم مفعول، بنابر تفسیر اول و دوم آیه، معناى اسم فاعلى دارد، و بنابر تفسیر سوم معناى

وصفى به طور مؤکد و مبالغه دارد (مانند زیدٌ عَدْلٌ) و چون مصدر است مفرد و جمع، مذکر و مؤنث در آن یکسان مى باشد. برء (۳۱ بار) مِمّا وَ إِنّنِي إِلاّ تَعْبُدُون

آیات شامل این کلمه «أَدْعِیاء» جمع «دَعِىّ» به معناى پسر خوانده است. دعو (۲۱۲ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) پسر خوانده. [احزاب:4] خدا پسر خواتنده‏ها را پسران شما

آیات شامل این کلمه «سَوْآتُ» جمع «سوئة» (بروزن عورة) در اصل، به معناى هر چیزى است که ناخوشایند است، و لذا گاه به «جسد مرده» و گاه به «عورت» گفته مى شود،

آیات شامل این کلمه «أولیاء» جمع «ولىّ» از مادّه «ولایت» (ولى یلى) به معناى عدم واسطه میان دو چیز و پى در پى بودن آنها و به معناى نزدیکى فوق العاده میان

باديه‏نشين گويند اعرابى، اعراب جمع عرب نيست بلكه عرب اسم جنس است در شعر صحيح جمع اعراب اعاريب آمده. در مفردات گويد: اعراب در اصل جمع عرب است سپس به عربهاى باديه‏نشين

3- [فاطر:27]. در مجمع جدد را جمع جديد و از مبرّد نقل مى‏كند كه آن به معنى راهها و خطوط است، اقرب الموارد نيز جدد را جمع جديد ذكر كرده است بنابر لغت بنى

آیات شامل این کلمه «حواریون» جمع «حَوارىّ» از مادّه «حَوَر» به معناى شستن و سفید کردن است و گاهى به هر چیز سفید نیز اطلاق مى شود و لذا غذاهاى سفید را عرب

آیات شامل این کلمه «سَرابِیل» جمع «سِربال» (بر وزن مثقال) به گفته «راغب» در «مفردات» به معناى پیراهن است، از هر جنسى که باشد; سایر مفسرین نیز همین معنا

آیات شامل این کلمه «کِرام» از مادّه «کَرَم» جمع «کریم» به معناى «عزیز و بزرگوار» است، و اشاره به عظمت فرشتگان وحى در پیشگاه خداوند و بلندى مقام آنها است،

آیات شامل این کلمه «جِیاد» جمع «جواد» در اینجا به معناى اسب هاى سریع السیر و تندرو است، و در اصل از مادّه «جود» و بخشش، گرفته شده، منتهى «جود» در انسان

به صورت جمعى آمده است. نخست «الیاس» منسوب گشته و «الیاسى» شده، سپس به صورت جمع در آمده و «الیاسیین» گردیده، و بعد مخفف شده و «الیاسین» شده است. (دقت کنید)

آیات شامل این کلمه «صوّاف» از مادّه «صَفّ» جمع «صافّه» به معناى «صف کشیده» است و به طورى که در روایات وارد شده، منظور این است که: دو دست شتر قربانى را