نتایج جستجو

دوری از هر گونه شرک و بت پرستی و هوی پرستی و شیطان پرستی و تسلیم در برابر حاکمان جبّار و سلطه گران ستمکار را فرا می‌گیرد و «أَنابُوا إِلَی اللَّهِ» جامع

اجراى حد سرقت تلاش کنند. ۵- اهل ایمان، موظف به زمینه سازى اجراى حدود توسط حاکمان* (و السارق و السارقة فاقطعوا ایدیهما) با اینکه اجراى حد در محدوده وظایف

حتّى یحکّموک ... و یسلّموا تسلیماً) ۱۴- تسلیم در برابر احکام و داوریهاى حاکمان حق، از علایم ایمان است.* (فلا و ربّک لا یؤمنون حتّى یحکّموک ... و یسلّموا

الشّیطان) بنابر اینکه مراد از «فضل» و «رحمة»، رسول خدا (ص) و اولواالامر (حاکمان صالح) باشد، خداوند هدایت اکثریت مردم را در گرو رسالت و حکومت صالح مى داند

رعایت قسط و عدل (فاحکم بینهم بالقسط إنّ اللّه یحب المقسطین) ۲۲- حرامخوارى حاکمان یهود، به صورت رشوه (اکلون للسحت) از رسول خدا (ص) روایت شده: رشوة الحکام

فِيها» 4- داورى خداوند، چون و چرا ندارد. «قَدْ حَكَمَ بَيْنَ الْعِبادِ» (حاكمان مستكبرِ امروز، محكومان فردايند). 5- در آيه‌ى 44 خوانديم: «إِنَّ اللَّهَ

بخورد. آرى، به اراده‌ى خداوندى، محبّتِ نوزاد و برده‌اى ناشناس، چنان در قلب حاكمانِ مصر جاى مى‌گيرد كه زمينه‌هاى حكومت آينده‌ى آنان را فراهم مى‌سازد. 1- بزرگوارى

هميشه نبايد منتظر آمدن مردم بود، گاهى لازم است حتّى پيامبران براى هدايتِ حاكمان حركت كنند. «اذْهَبْ إِلى‌ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‌» 7- براى اصلاح جامعه،

مطلق خداوند است. بِيَدِهِ الْمُلْكُ‌ ... خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ 5- حاكمان دنيايى، در همه امور قدرت ندارند، ولى خداوند حاكم و بر همه چيز قادر است.

مخصوص او و ستايش نيز مخصوص اوست و او بر همه چيز تواناست. جلد 10 - صفحه 67 حاكمان دنيوى براى كسب و حفظ قدرت خود، مرتكب خلافكارى‌هايى مى‌شوند، ولى خداوند فرمانروايى

امروز پيروزى از آن كسى است كه برترى يابد (و سحر او غالب شود). مسئولان و حاكمان، نقش مهمى در اعتقادات مردم دارند. همان‌گونه كه فرعون در آيه 57 به موسى گفت:

نزاع و مشاجره است. ۴۷- آگاهى به احکام و مقررات الهى، معیار صلاحیت داوران و حاکمان (و من لم یحکم بما أنزل اللّه فأولئک هم الکفرون) ۴۸- کناره گیرى از داورى

مطلق خداوند است. بِيَدِهِ الْمُلْكُ‌ ... خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ 5- حاكمان دنيايى، در همه امور قدرت ندارند، ولى خداوند حاكم و بر همه چيز قادر است.

اين هنگام، زمان چهار چيز است: جور سلطان، و قحطى در زمان، و ظلم واليان، و حاكمان. صدق رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم. يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا

ائمة الحق أن يقدروا انفسهم بضعفة الناس» «1» حساب من از شما جداست. خداوند از حاكمان خواسته است كه در سطح ضعفاى جامعه زندگى كنند، البته شرايط هر زمانى نيز متفاوت

میان خودتان به ناروا مخورید، حال آنکه (به عنوان رشوه قسمتی از) آنها را سوی حاکمان می‌افکنید، تا بخشی از اموال مرد‌مان را به گناه -تأخیرکننده‌ی خیر- بخورید،

عامه باشد؟ فرمود: نظر شود بخبرى كه حاكمان و قاضيان ايشان بيشتر توجه دارند ترك شود و آن ديگر اخذ شود. گفتم: اگر حاكمان عامه بهر دو خبر با توافق نظر دهند؟

چهارپايان اهلى مثل گوسفند و گاو و شتر بسيار تلف شوند، سوم- هر گاه در جامعه‏اى حاكمان محاكم در قضاوت نسبت به دادخواهى‏ ستم كنند و رعايت حكم الهى نكنند باران از

اهل طاعته ، لقوله لقد كان لكم فى رسول الله اسوة حسنة : ((صبر و شكيبائى بر حاكمان اسلامى واجب است ، چرا كه خداوند به پيامبرش دستور مى دهد شكيبائى كن آنچنان

دورى از هر گونه شرك و بتپرستى و هواپرستى و شيطان پرستى و تسليم در برابر حاكمان تفسير نمونه جلد ۱۹ صفحه ۴۱۲ جبار و سلطه گران ستمكار را فرا مى گيرد، «انابه