نتایج جستجو

وَاحِدٍ وَ إِقَامَتَيْنِ ثُمَّ أَقَامَ حَتَّى صَلَّى فِيهَا اَلْفَجْرَ وَ عَجَّلَ ضُعَفَاءَ بَنِي هَاشِمٍ‏ بِلَيْلٍ وَ أَمَرَهُمْ أَنْ لاَ يَرْمُوا اَلْجَمْرَةَ

وقتى خداوند به موسى خبرداد كه قومش بعد از آمدن او گمراه شدند موسى نازل شد و عجل را گرفته و سوزانيد. مؤ لف : اين روايت هم مطلبى دارد كه از روايات قبليش عجيب

كه آدمى خود را با آن زينت مى دهد از قبيل طلا، نقره و امثال آن . و كلمه (( عجل (( به معناى بچه گاو، و (( خوار(( به معناى آواز مخصوصى است كه گاوها دارند،

«أُخرَى»، در باطن منصوب است، تا عطف باشد بر كلمه «هَذِهِ»، و تقدير كلام «وَ عَجّلَ لَكُم غَنَائِم أُخرَى» است. بعضى ديگر گفته اند: منصوب است اما با فعلى كه

هَؤُلاءِ إِلّا صيْحَةً وَاحِدَةً مَّا لَهَا مِن فَوَاقٍ(۱۵) وَ قَالُوا رَبَّنَا عجِّل لَّنَا قِطّنَا قَبْلَ يَوْمِ الحِْسابِ(۱۶) ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه

ءَالِهَتَكُمْ وَ هُم بِذِكرِ الرَّحْمَنِ هُمْ كفِرُونَ(۳۶) خُلِقَ الانسنُ مِنْ عَجَلٍ سأُورِيكُمْ ءَايَتى فَلا تَستَعْجِلُونِ(۳۷) وَ يَقُولُونَ مَتى هَذَا الْوَعْدُ