نتایج جستجو

است که پیرمردان سرجنبانانِ شکم پرست و شهوت پرستشان به خوک، و جوانان مقلّد، چشم و گوش بسته ـ که اکثریت را تشکیل مى دادند ـ به میمون تغییر چهره دادند. باید

«اسراف» در سوره «طه» ممکن است اشاره به این باشد که آنها نعمت هاى خداداد، مانند: چشم، گوش و عقل را در مسیرهاى غلط به کار انداختند. و اسراف چیزى جز این نیست که

آبهای روان (بسر می‌برند که زمزمه‌ی آن گوش جان را نوازش می‌دهد و منظره‌ی آن چشم انسان را فروغ می‌بخشد). و آبی از بلندایی ریزان. و آبی ریزان‌ And outpouring

از جواز و آن به معنى مرور از چيزى بدون مانع است. در قرآن به معنى اغماض و چشم پوشى است . وَ عَن عَمِلُوا سَيّئَاتِهِم مَا فِي أَحْسَن أَصْحَاب عَنْهُم الْجَنّة

خود آمدند و شامگاهان، گريان نزد پدر خود [باز] آمدند. و برادران شبانگاه با چشم گریان نزد پدر بازگشتند. و شبان گاه گریه کنان نزد پدر آمدند. شب‌هنگام، گريان

استعمال باشد. [احزاب:48]. به كفار و منافقان اطاعت نكن و از اذيتيكه مى‏كنند چشم پوش و ناديده بگير و بر خدا توكل كن. * [ضحى:3]. توديع به معنى پشت سر گذاشتن

[عذرى‌] است كه به خدا و آنچه از حق به ما رسيده، ايمان نياوريم و حال آنكه چشم داريم كه پروردگارمان ما را با گروه شايستگان [به بهشت‌] درآورد؟ و (گویند) چرا

نیرو با فرعونیان به زد و خورد می پردازی، پیداست.] ديگر روز در شهر ترسان و چشم بر راه حادثه مى‌گرديد. مردى كه ديروز از او مدد خواسته بود باز هم از او مدد

بار) نور. (نيروى مخصوص) در لغت عرب نورى است كه از ابر مى‏جهد [رعد:12] و چون چشم مضطرب و خيره شود گويند: [قيامة:7]. [واقعة:18]، اكواب جمع كوب و آن به معنى

استعمال باشد. [احزاب:48]. به كفار و منافقان اطاعت نكن و از اذيتيكه مى‏كنند چشم پوش و ناديده بگير و بر خدا توكل كن. * [ضحى:3]. توديع به معنى پشت سر گذاشتن

این جهان کر و کورند، ولی) در آن روز که به پیش ما می‌آیند، چه گوش شنوا و چه چشم بینائی پیدا می‌کنند (امّا چه فایده که آن روز کار از کار گذشته است و وقت حساب

گروه در مَثل يكسانند؟ پس چرا پند نمى‌گيريد؟ همان گونه كه بدن چشم و گوش دارد، دل و روح نيز چشم و گوش دارد. همان گونه كه نابينا و ناشنوا محسوسات عالم را درك

اوامر الهى از آن صادر مى‏شود ملائكه در روز قيامت عرش را احاطه مرده و به آن چشم مى‏دوزد و منتظر دستور مى‏مانند و در آن حال تسبيح مى‏گويند. رجوع شود به «عرش»

راه خدا) را، پیش از آنکه با آن روبه‌رو شوید، آرزو می‌کردید؛ سپس آن را با چشم خود دیدید، در حالی که به آن نگاه می‌کردید (و حاضر نبودید به آن تن دردهید!

«عليه السلام»است به قومش يعنى كار زشت (لواط) را در محل اجتماعى مردم و پيش چشم عموم مرتكب مى‏شويد. گفته‏اند: تا اجتماع هست نادى خوانده مى‏شود. [علق:17-18]

بر عهده پروردگار جهانيان نيست. و من از شما اجری برای رسالت خود نمی‌خواهم و چشم پاداش جز به خدای عالم ندارم. و من از شما بر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمی خواهم،

چهار چشم است دو چشم براى ديدن امر دين و دنياى او است و دو چشم براى ديدن امر آخرت او و چون خدا براى بنده‌ئى خير خواسته باشد باز فرمايد براى او دو چشم قلبش

طبرسى فرموده: در آيه مى‏شود «زهره» حال باشد از «به» و از «ما متعنّابه» يعنى چشم ندوز به اقسام متاعيكه به آنها داده‏ايم حال آنكه آن رونق دنياست. بيضاوى چند

طبرسى به معنى محفوظ از هر شى‏ء است: در نزد اهل بهشت زنانى است سيمين تن درشت چشم گوئى تخم نهفته و محفوظند تخم تا در زير مرغ است سفيد براق و با صفا است در وصف

الْقُوى‌» د) دل و قلب: «ما كَذَبَ الْفُؤادُ ما رَأى‌» ه) چشم و ديده: «ما زاغَ الْبَصَرُ وَ ما طَغى‌» 1- حقّ چشم، آن است كه نه انحراف بيند و نه تجاوز كند. «ما زاغَ