نتایج جستجو

«عوق» (بر وزن شوق) به معناى باز داشتن و منصرف کردن از چیزى است و «بأس» در اصل به معناى شدت، و در اینجا منظور از آن «جنگ» است. عوق‌ (۱ بار) بازداشتن. منصرف

آیات شامل این کلمه «أَحْصُوا» از مادّه «احصاء» به معناى شمارش است و در اصل از «حصى» به معناى «ریگ» گرفته شده است; زیرا بسیارى از مردم در زمان هاى قدیم

آیات شامل این کلمه «بَرَرَة» جمع «بارّ» (مثل طالب و طلبه) از مادّه «بَرّ» در اصل به معناى وسعت و گستردگى است; و لذا به صحراهاى وسیع «بَرّ» (به فتح باء) گفته

آیات شامل این کلمه «حجت» در اصل از مادّه «حَجَّ» به معناى قصد مى باشد و به جاده و راه که مقصود و منظور انسان است، «مَحَجَّه» گفته مى شود; و به دلیل و برهان

آیات شامل این کلمه «إِدّ» از مادّه «أدّ» (بر وزن ضدّ) در اصل به معناى صداى ناهنجارى است که بر اثر گردش شدید امواج صوتى در گلوى شتر به گوش مى رسد; سپس به

آیات شامل این کلمه «شِیب» (بر وزن سیب) جمع «اشیب» به معناى «پیر» است، و در اصل از مادّه «شیب» (بر وزن عیب) و «مشیب» به معناى سفید شدن مو گرفته شده. شيب‌

آیات شامل این کلمه «أَسْبَغ» از مادّه «سَبْغ» (بر وزن صبر) در اصل به معناى پیراهن، یا زره گشاد و وسیع و کامل است; سپس به نعمت گسترده و فراوان نیز اطلاق

آیات شامل این کلمه «جُنَاح» از مادّه «جَنَحَ» در اصل به معناى تمایل به یک سمت است، و از آنجا که گناه انسان را از حق منحرف و متمایل مى کند، به آن «جُنَاح»

آیات شامل این کلمه «سَرد» در اصل به معناى بافتن اشیاء خشن، همانند زره است، جمله «وَ قَدِّرْ فِی السَّرْدِ» مفهومش، همان رعایت کردن اندازه هاى متناسب، در

آیات شامل این کلمه «نَخُوضُ» از مادّه «خوض» (بر وزن حوض) در اصل به معناى ورود و حرکت در آب است، و سپس به ورود و آلوده شدن به سایر امور نیز گفته شده، ولى

آیات شامل این کلمه «افلح» از مادّه «فلح» و «فلاح» در اصل به معناى شکافتن و بریدن است; سپس، به هر نوع پیروزى و رسیدن به مقصد و خوشبختى اطلاق شده است. فلح‌

آیات شامل این کلمه «غلل» در اصل، به معناى نفوذ تدریجى و مخفیانه آب در ریشه درختان است، و از آنجا که خیانت به صورت مخفیانه و تدریجى صورت مى گیرد، به آن

آیات شامل این کلمه «فِتْیَة» جمع «فتى» در اصل به معناى «جوان نوخاسته و شاداب» است; ولى گاهى به افراد صاحب سن و سالى که روحى جوان و شاداب دارند، نیز گفته

آیات شامل این کلمه «مَعْشَر» در اصل، از «عشرة» به معناى «عدد ده» گرفته شده است و از آنجا که عدد ده یک عدد کامل است، کلمه «معشر» به یک جمعیت کامل ـ که اصناف

آیات شامل این کلمه «تقوا» در اصل از مادّه «وقایه» به معناى نگهدارى یا خویشتن دارى است و نیز اشاره به پرهیز از هر گونه گناه، آلودگى، فساد و شرک و کفر است

«حصباء» یعنى سنگریزه ها را حرکت مى دهد و پشت سر هم بر جایى مى کوبد، و در اصل از «حصباء» به معناى سنگریزه گرفته شده است. «حصباء» :از مادّه «حَصْب» به معناى

آیات شامل این کلمه «تَرَبَّصْتُم» از مادّه «تربّص» در اصل، به معناى انتظار کشیدن است، خواه انتظار بلا و مصیبت باشد، یا فراوانى و نعمت، و در اینجا بیشتر

آیات شامل این کلمه «سَعَوْا» از مادّه «سعى» در اصل به معناى «دویدن» است، و منظور در اینجا تلاش و کوشش در راه ویرانگرى و تخریب و از بین بردن آیات الهى است

در کنار مسجد پیامبر(صلى الله علیه وآله)، براى همسران او تهیه شده بود و در اصل، از مادّه «حَجْر» (بر وزن اجر) به معناى منع است; زیرا «حُجْره» مانع ورود دیگران

تکرار در قرآن: ۲(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... «صِنو» در اصل به معناى شاخه اى است که از تنه اصلى درخت بیرون مى آید و بنابراین «صنوان» به معناى