هود ٢١
ترجمه
هود ٢٠ | آیه ٢١ | هود ٢٢ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ»: خود را زیانبار کرده و وجود خویش را باختهاند. به خویشتن زیان رساندهاند. «مَا»: مراد معبودهای دروغین و اکاذیب و دعاوی باطل است که در قیامت کاری از دست معبودها ساخته نیست، و در جهانِ حقائق، اباطیل بیثمر است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۲۴ - ۱۷، سوره هود
- معناى ((بينه )) و موارد اطلاق و استعمال آن
- بينه در آيه : ((افمن كان على بينه من ربه ...)) به معناى بصيرت الهى است و جملهمذكور منطبق بر رسول خدا (ص ) است
- معناى شاهد در: ((و يتلوه شاهد منه )) و اثر شهادت در اعتماد به مورد شهادت و ايمان بهآن
- اشاره به انطباق ((شاهد منه )) در آيه شريفه با امير المؤ منين (ع ) و وجوه ديگرى كهمفسرين درباره مراد از شاهد گفته اند
- قرآن چيز نوظهورى نيست و پيش از آن ، كتاب موسى (ع )نازل شده ، كتابى كه امام و رحمت بود
- خطاب به مشركين : اين شما هستيد كه به خدا افتراء مى بنديد
- توضيح : مراد از اينكه در قيامت مشركين بر پروردگارشان عرضه مى شوند
- تمامى منحرفين از راه حق ، ستمكار و مفترى بر خدايند
- مشركين و كفار با كفر خود و جز خدا را ولى گرفتن ، از قدرت و سلطه خداى تعالى وولايت او خارج نگشته اند و عذابشان دو برابر مى شود
- توضيحى درباره اينكه كفار آيات خدا را نمى بينند و انذارها و تبشيرها را نمى شنوند
- وجوه ديگرى كه مفسرين در معناى جمله : ((و ما كانوا يستطيعون السمع و ما كانوايبصرون )) گفته اند
- معناى خسران نفس و ضلال گم شدن متريات و مراد از اينكه كفار در آخرت ((اخسرون ))هستند
- معناى ((اجابت ))و مراد از اخبات مؤ منينى بسوى خدا
- وصف (واجتنبوا ربهم ) به طايفه خاصى از مؤ منين اشاره دارد.
- بحث روايتى
- روايات متعددى درباره انطباق جمله : ((افمن كان على بينه من ربه و يتلوه شاهد منه ))بر رسول خدا (ص ) و امير المؤ منين (عليه السلام )
- رد سخن مغرضانه صاحب المنار
- روايتى درباره معناى : ((واخبتوا الى ربهم )) ۲۹۲
نکات آیه
۱- دروغ بستن به خدا وبازدارى مردم از راه او، موجب خسارت و تباه کردن سرمایه عمر است. (و من أظلم ممن افترى على الله کذبًا ... أُولئک الذین خسروا أنفسهم)
۲- تلاش براى منحرف نشان دادن راه خدا و انکار سراى آخرت ، موجب خسارت و تباهى سرمایه عمر است. (الذین ... یبغونها عوجًا و هم بالأخرة هم کفرون ... أُولئک الذین خسروا أنفسهم)
۳- عقاید و باورهاى کفرپیشگان ، بافته هایى است دروغین و بى اساس. (و ضلّ عنهم ما کانوا یفترون)
۴- باور به معبودهایى غیر از خداى یکتا ، باورى واهى و مایه خسران و تباهى است. (أُولئک الذین خسروا أنفسهم و ضلّ عنهم ما کانوا یفترون)
۵- کافران ، به پوچى و بى اساس بودن بافته هاى دروغین و عقاید واهى خویش ، پى خواهند برد. (و ضلّ عنهم ما کانوا یفترون)
موضوعات مرتبط
- آخرت: آثار تکذیب آخرت ۲
- افترا: آثار افترا به خدا ۱
- ایمان: آثار ایمان به معبودان باطل ۴
- خود: آگاهى از عقیده باطل خود ۵; زیان به خود ۱، ۲، ۴
- زیان: عوامل زیان ۱، ۲، ۴
- سبیل الله: آثار بدنمایانى سبیل الله ۲; آثار ممانعت از سبیل الله ۱
- عمر: عوامل تباهى عمر ۱، ۲، ۴
- کافران: بى منطقى عقیده کافران۳، ۵; کافران و عقیده باطل ۵
- کفر: بى منطقى کفر ۳، ۵; پوچى کفر ۳، ۵