جُدُر

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«جُدُر» جمع «جدار» به معناى «دیوار» است، و ریشه اصلى این لغت به معناى ارتفاع و بلندى است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

ديوار. جمع آن جُدُر (بر وزن شتر) است [كهف:77] در آنجا ديوارى يافتند كه مى‏خواست بى‏افتد و خراب شود [حشر:14] راغب گويد: ديوار را از لحاظ ارتفاع، جدار و از لحاظ اينكه مكانى را احاطه كرده حائط گويند. [توبه:97] عربهاى باديه نشين از حيث كفر و نفاق محكمتر، و سزاوارتراندكه حدود آنچه را خدا بر پيامبرش نازل كرده نشناسند. در مجمع فرموده، اجدر از جدر الحائط (به سكون دال) كه به معنى اصل و اساس انست، گرفته شده. گويا سزاوار و لايق بودن يك نوع محكمى و پايه است .


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...