آل عمران ٥٧

وَ أَمَّا الَّذِينَ‌ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ‌ فَيُوَفِّيهِمْ‌ أُجُورَهُمْ‌ وَ اللَّهُ‌ لاَ يُحِبُ‌ الظَّالِمِينَ‌

ترجمه

امّا آنها که ایمان آوردند، و اعمال صالح انجام دادند، خداوند پاداش آنان را بطور کامل خواهد داد؛ و خداوند، ستمکاران را دوست نمی‌دارد.»

ولى كسانى كه ايمان آورده و عمل صالح انجام دادند اجرشان را به تمامى بدهد و خدا ستمكاران را دوست نمى‌دارد

و اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، [خداوند] مزدشان را به تمامى به آنان مى‌دهد. و خداوند، بيدادگران را دوست نمى‌دارد.

اما آنان که ایمان آورده و نیکوکار شدند، خدا اجر تمام و کامل به آنها عطا کند، و خدا هرگز ستمکاران را دوست نمی‌دارد.

و اما کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، خدا پاداششان را به طور کامل می دهد؛ و خدا ستمکاران را [که به دین کافر شدند، یا از دین فقط به اسم آن قناعت کردند] دوست ندارد.

اما آنان كه ايمان آوردند و كارهاى نيك كردند، خدا مزدشان را به تمامى خواهد داد. خدا ستمكاران را دوست ندارد.

ولی کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، پاداشهایشان را به تمامی می‌دهد و خداوند ستمکاران را دوست ندارد

و اما آنان كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، پس [خدا] پاداششان را تمام دهد، و خدا ستمكاران را دوست نمى‌دارد.

و امّا کسانی که ایمان می‌آورند و کارهای شایسته انجام می‌دهند، خداوند پاداش آنان را به طور کامل خواهد داد، و خداوند ستمکاران را دوست نمی‌دارد.

«و اما کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته(ی ایمان) کرده‌اند، (خدا) مزدهاشان را تماماً بدیشان می‌دهد. و خدا بیدادگران را دوست نمی‌دارد.»

و اما آنان که ایمان آوردند و کردار شایسته کردند پس سراسر دهد بدیشان پاداششان را و خدا نیست دوستدار ستمگران‌

آل عمران ٥٦	آیه ٥٧	آل عمران ٥٨
سوره : سوره آل عمران نزول : ٢ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٤ تعداد حروف :

تفسیر

• آيات ۶۰ - ۴۲، سوره آل عمران
  
• منظور از اصطفا (برگزيدن ) و تطهير مريم سلام اللّه عليها
  
• وجه اينكه قضاياى مربوط به مريم عليها السلام از اخبار غيبى شمرده شده است
  
• وجه تعبير به ((ملائكه )) در جمله ((اذ قالت الملائكة ...))
  
• گفتار معصومين در تفسير ((كلمه ))
  
• معناى ((كلمه خدا)) و مراد از ((كلمه )) در جمله : ((يبشرك بكلمة منه ...))
  
• وجه تسميه عيسى به مريم (عليهما السلام ) به ((مسيح ))
  
• يهود و كلمه ((مسيح ))
  
• معناى كلمه ((عيسى ))
  
• اقوالى كه درباره سخن گفتن عيسى (ع )با مردم در سن كهولت ، گفته شده است
  
• مراد از ((تورات )) ((انجيل )) در قرآن كريم
  
• بعثت حضرت عيسى (ع ) عموميت داشته ، هر چند رسالت او به سوى بنىاسرائيل بوده است
  
• معجزات عيسى (ع ) مستند به اذن خدا بوده است و عيسى (ع ) در صدور آن آيات استقلالىنداشته است
  
• معجزات حضرت عيسى (ع ) در خارج ، از آن جناب صادر مى شده است
  
• جمله ((مصدقا لما بين يدى من التورية ...)) براى اينكه عيسى (ع ) تورات موجود درزندگى خودرا قبول داشته است دلالت نمى كند
  
• عملى كه عيسى (ع ) براى باز شناختن مؤ منين به خود وتشكل دادن به آنها انجام داد
  
• قيد ((الى اللّه )) در آيه به چه جهتى آمده است ؟
  
• مراد از ايمان در جمله ((قال الحواريون نحن انصار اللّه آمنا باللّه ...)) ايمان بعد ازايمان است
  
• راه عبادت كوتاهترين راه به سوى خداى سبحان است
  
• معناى ((توفى )) و تفاوت مورد استعمال اين كلمه با كلمه ((موت ))
  
• توّفى حضرت عيسى به معناى گرفتن آن حضرت از دست يهود است
  
• منظور از ((رفع عيسى به سوى خدا)) و ((تطهير او از كافران ))
  
• مراد از تفوق پيروان عيسى (ع ) بر كافران تا روز قيامت
  
• مقصود از تفّوق حجت تفوق از نظر مقبوليت نيست
  
• تبعيت از نياكان سبب مى شود كه مراد عموم يهود و مطلق نصارا باشد
  
• وعده نيكو به پيروان حقيقى (قولى و عملى ) عيسى (ع )
  
• دو حجت و دليل بر نفى الوهيت عيسى (ع ) در تمثيل او به آدم (ع )
  
• جمله ((الحق من ربك )) از بديع ترين بيانات قرآنى است
  
• بحث روايتى (در ذيل آيات كريمه گذشته )
  
• رواياتى درباره برترين زنان عالم : (فاطمه (س ) مريم ، خديجه و آسيه )
  
• اثبات سيادت اثبات عالى ترين مراتب اصطفاء است
  
• اخبار غيب حضرت عيسى (ع ) معجزه قابلقبول براى مردم بود
  
• روايتى درباره آنچه در شريعت عيسى (ع ) آمده بود
  
• روايت درباره به دار آويختن حضرت عيسى (ع )
  
• روايتى در مورد كيفيت بالا بردن عيسى (ع ) به آسمان
  
• روايتى از امام رضا (ع ) درباره قضيه حضرت عيسى (ع )
  
• بحث روايتى ديگر در معناى محدث
  
• فرق ميان نبى ، رسول و محدث
  
• على (ع ) محدث بود
  
• مطالبى پيرامون ((وحى )) و واژه ((محدث ))
  
• تشخيص القائات رحمانى از شيطانى مستند به تاءييد الهى است و خارج از معيارهاىمعمولى تشخيص است
  
• توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند))
  

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - مؤمنانِ داراى اعمال صالح، بهره مند از پاداش کامل خداوند (و اما الذین امنوا و عملوا الصالحات فیوفیهم اجورهم)

۲ - همراهى ایمان با عمل صالح، شرط نتیجه بخش بودن آن (و اما الذین امنوا و عملوا الصالحات)

۳ - در قیامت، کافران از اعمال صالح خویش، بهره اى نمى برند. (و اما الذین امنوا و عملوا الصالحات فیوفیهم اجورهم) چون پاداش الهى مشروط به توأم بودن ایمان و عمل صالح است، بنابراین عمل صالح بدون ایمان، پاداش الهى را در پى نخواهد داشت.

۴ - پاداشها در قیامت نیتجه عمل خود انسان است.* (فیوفّیهم اجورهم) استعمال اجر و اجرت، معمولاً در قبال عمل انسان به کار مى رود.

۵ - مؤمنانِ داراى اعمال صالح از پیروان عیسى (ع)، مشمول پاداش کامل الهى هستند. (جاعل الذین اتبعوک ... و اما الذین امنوا و عملوا الصالحات فیوفّیهم اجورهم) مصداق مورد نظر از جمله «فاما الذین امنوا»، به قرینه آیات قبل، مؤمنان به حضرت مسیح (ع) هستند.

۶ - ایمان و عمل صالح، حقیقت پیروى از رسول الهى (عیسى (ع)) (و اتبعنا الرسول ... جاعل الذین اتبعوک ... و اما الذین امنوا و عملوا الصالحات)

۷ - ایمان و عمل صالح، عامل نجات انسان از عذاب الهى در دنیا و آخرت (فامّا الذین کفروا فاعذّبهم عذاباً شدیداً فى الدنیا و الاخرة ... و اما الذین امنوا و عملوا الصالحات)

۸ - اجر کامل خداوند، از آنِ مؤمنانى است که عامل به تمامى اعمال صالح باشند. (و اما الذین امنوا و عملوا الصالحات فیوفّیهم اجورهم) کلمه «الصالحات»، جمع و داراى الف و لام است که دلالت بر عموم مى کند; یعنى تمام اعمال صالح را انجام دهند.

۹ - ایمان و کفر، ملاک تقسیم بندى جوامع انسانى از نظر قرآن (فاما الذین کفروا ... و اما الذین امنوا)

۱۰ - کافران به عیسى (ع) (یهودیان)، ظالم و محروم از محبّت خداوند هستند. (فاما الذین کفروا ... و اللّه لا یحبّ الظالمین) از مصادیق مورد نظر از کلمه «الظالمین»، به قرینه آیات قبل، یهودیانى هستند که به حضرت عیسى (ع) ایمان نیاوردند.

۱۱ - ظالمان، محروم از محبّت و پاداشهاى خداوند (و اما الذین امنوا ... فیوفّیهم اجورهم و اللّه لا یحبّ الظالمین)

۱۲ - کفر (انکار پیامبر)، ظلم است و کافران، ظالم هستند. (فاما الذین کفروا ... و اللّه لا یحبّ الظالمین) بنابراینکه جمله «و اللّه لا یحب الظالمین»، تعلیل براى کیفر کافران باشد; یعنى چون کافران ظالم هستند، مستحق کیفرند.

۱۳ - مؤمنانِ داراى اعمال صالح، محبوب خدا هستند. (و اللّه لا یحبّ الظالمین) بنابراینکه جمله «و اللّه لا یحبّ الظالمین»، تعلیل براى جمله «فاما الذین کفروا» و «و اما الذین امنوا» باشد که از آن چنین استفاده مى شود که کافران به علّت ظلم، مبغوض خدا هستند. و مفهوم آن، این است که مؤمنان داراىِ عمل صالح، محبوب خدایند.

۱۴ - مؤمنانى که داراى اعمال صالح نباشند ظالم هستند.* (و اما الذین امنوا و عملوا الصالحات فیوفّیهم اجورهم و اللّه لا یحبّ الظالمین) چون پاداش الهى و نجات، در گرو ایمان توأم با عمل صالح است، بنابراین ایمان بدون عمل، موجب پاداش و نجات نخواهد بود و محبّت الهى را - که از مفهوم «لا یحب الظالمین» به دست مى آید - در پى ندارد. لذا گروه یاد شده در زمره ظالمین قرار مى گیرد.

۱۵ - ندادن اجر کامل در برابر عمل، ظلم است. (و اللّه لا یحبّ الظالمین) بنابراینکه جمله «و اللّه لا یحب الظالمین»، تعلیل براى جمله «فیوفّیهم اجورهم» باشد.

موضوعات مرتبط

• ارزیابى: ملاکهاى ارزیابى ۹
• اطاعت: اطاعت از انبیا ۶
• انبیا: تکذیب انبیا ۱۲
• ایمان: ۲، ۶، ۷ ارزش ایمان ۹ ; پاداش ایمان ۱، ۵
• خدا: محبّت خدا ۱۰، ۱۱، ۱۳ ; محبوبان خدا ۱۳
• دین: حقیقت دین ۶
• ظالمان: ۱۲، ۱۴ محرومیت ظالمان ۱۱
• ظلم: آثار ظلم ۱۱ ; موارد ظلم ۱۰، ۱۲، ۱۵
• عذاب: عوامل نجات از عذاب ۷
• عمل: اهمیّت عمل ۱۴ ; ایمان و عمل ۲، ۶، ۷ ; پاداش عمل ۴ ; پاداش عمل صالح ۱، ۵ ; شرایط صحت عمل ۳ ; عمل صالح ۶، ۷، ۸، ۱۳
• عیسى (ع): ۱۰ پیروان عیسى (ع) ۵
• قیامت: ۴
• کارگر: حقوق کارگر ۱۵
• کافران: ۱۲ حبط عمل کافران ۳ ; کافران در قیامت ۳
• کفر: آثار کفر ۳، ۱۰ ; ارزش کفر ۹ ; کفر به عیسى (ع) ۱۰ ; کفر به محمّد (ص) ۱۲
• گروههاى اجتماعى: ۹
• مؤمنان: پاداش مؤمنان ۱، ۸ ; مؤمنان بىعمل ۱۴ ; مؤمنان صالح ۵، ۱۳
• یهود: ظلم یهود ۱۰