نَفَشَت

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«نَفَش» (بر وزن قفس) به معناى گوسفندانى است که در شب پراکنده مى شوند.

«نَفَشَت» از مادّه «نَفْش» (بر وزن کفش) به معناى پراکنده شدن در شب است، و از آنجا که پراکنده شدن گوسفندان در شب آن هم در یک کشتزار طبعاً توأم با چریدن آن خواهد بود، بعضى آن را به معناى چریدن در شب گفته اند.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[قارعة:5]. نفش صوف آن است كه اجزاء پشم را از هم جدا كنيم تا حجمش بزرگ شود منظور از منفوش در آيه حلاجى شده است يعنى: كوهها مانند پشم رنگارنگ حلاجى شده‏شوند. * [انبياء:78]. نفش غنم پراكنده شدن آن است. در مجمع فرموده: نفش غنم و ابل آن است كه در شب پراكنده شده و بى چوپان بچرد يعنى :داود و سليمان وقتيكه حكم مى‏كردند در باره كشت كه گوسفندان قومى در شب آن را چريدند و ما به حكم آنها شاهد بوديم. قضيه در «داود» بررسى شده است اين كلمه بيشتر از دوبار در قرآن مجيد نيامده است.