الطارق ١٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۹:۳۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

حال که چنین است کافران را (فقط) اندکی مهلت ده (تا سزای اعمالشان را ببینند)!

|پس كافران را مهلت ده و آنان را اندكى به خودشان واگذار
پس كافران را مهلت ده، و كمى آنان را به حال خود واگذار.
پس اندکی کافران را مهلت ده و آنها را فرو گذار (تا وقت کیفرشان فرا رسد).
پس کافران را مهلت ده و مدت اندکی آنان را در این حالی که هستند، واگذار.
پس كافران را مهلت ده، اندك مهلتشان ده.
پس کافران را مهلت ده، و اندک زمانی فرو گذارشان‌
پس كافران را مهلت ده، اندكى فروگذارشان و درنگشان ده- تا عذاب ما بديشان فرا رسد-.
پس به کافران مهلت بده، بدیشان مختصر مهلتی بده (تا نسبت به ایشان اتمام حجّت گردد، و بعدها کارشان زار و نزار، و خودشان در دنیا و آخرت شرمسار شوند).
پس کافران را مهلت ده و اندکی آنان را به حال خود واگذار.
پس مهلت ده کافران را مهلتشان ده اندکی‌


الطارق ١٦ آیه ١٧ الطارق ١٨
سوره : سوره الطارق
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مَهِّلْ»: مهلت بده. فرصت بده. «أَمْهِلْ»: مهلت بده. فرصت بده. «رُوَیْداً»: کمی. اندکی. مفعول مطلق تأکیدی، یا حال مؤکّده است. این واژه، مصدر و مصغّر رَوْد است. در این آیه، سه بار به رسول اکرم گوشزد شده است که در کار تبلیغ شکیبائی پیش گیرد تا درسی برای پیروان او و داعیان الی الله باشد، یکی از مصدر تمهیل و دیگری از مصدر امهال و سومی از مصدر مصغّر رَوْد، استفاده شده است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - پیامبر(ص)، مأمور فرصت دادن به کافران عصر بعثت و پرهیز از نفرین و درخواست عذاب سریع براى آنان (فمهّل الکفرین أمهلهم رویدًا) «مَهِّل» و «أمهِل» به یک معنا است; گرچه برخى گفته اند: «مَهِّل» فرمان به مهلت لحظه به لحظه و تدریجى است و «أمهل» فرمان به یک مهلت. تکرار فرمان با دو لفظ متفاوت - به گونه اى که دو فرمان مستقل به نظر آید - تأکید بیشترى به همراه دارد. کلمه «رویداً» ممکن است، تصغیر «رَوْد» (مهلت دادن) باشد; یعنى، مهلت کوتاه و نیز مى تواند اسم فعل و به معناى «أمهل» باشد که براى سومین بار فرمان مهلت را تکرار کرده است.

۲ - خداوند، در صورت درخواست پیامبر(ص) از او، بى درنگ کافران را عذاب کرده و خواسته آن حضرت را اجابت مى کرد. (فمهّل الکفرین) چنانچه بر خواسته پیامبر(ص) اثرى مترتب نمى شد، فرمان به مهلت دادن لغو مى نمود.

۳ - وعده خداوند بر مقابله به مثل با مکر کافران، کافى براى شتاب نورزیدن پیامبر(ص) در مورد درخواست کیفر براى آنان (و أکید کیدًا . فمهّل) برداشت یاد شده، از حرف «فاء» در «فمهّل» استفاده شده است; یعنى، حال که از مکر خداوند درباره کافران آگاه شدى، با خاطرى آسوده به کافران فرصت ده; زیرا آنان هر چند در هر فرصت به مکر خود ادامه دهند، ولى مکر آنان مقهور مکر خداوند است.

۴ - خداوند در کیفر کافران، شتاب نمىورزد و به آنان مهلت مى دهد. (و أکید کیدًا . فمهّل الکفرین)

۵ - مهلت دادن به کافران، نمونه اى از مکر خداوند با آنان است. (و أکید کیدًا . فمهّل الکفرین)

۶ - خداوند، کافران عصر بعثت را به عذابى نزدیک تهدید کرد. (فمهّل ... رویدًا) دادن مهلت کوتاه به منزله تهدید به عذاب، پس از انقضاى مهلت است.

۷ - وجود شرایط مساعد براى اقدام سریع پیامبر(ص) به رویارویى با توطئه هاى کافران، در عصر بعثت (فمهّل الکفرین) فرمان مهلت دادن، در صورتى به پیامبر(ص) داده مى شود که شرایط براى انجام عملى شتابزده علیه کافران فراهم باشد.

۸ - جدّى نگرفتن آیات قرآن و شوخى پنداشتن آن، از نشانه هاى کفر است. (و ما هو بالهزل ... فمهّل الکفرین)

موضوعات مرتبط

  • خدا: امهال خدا ۴; تهدیدهاى خدا ۶; نشانه هاى مکر خدا۵; وعده هاى خدا ۳
  • عذاب: تهدید به عذاب ۶
  • قرآن: استهزاى آیات قرآن ۸
  • کافران: توطئه هاى کافران مقارن بعثت ۷; تهدید کافران مقارن بعثت ۶; حتمیت عذاب کافران ۲; عوامل مهلت به کافران ۳; مکر با کافران ۵; مهلت به کافران ۴، ۵; مهلت به کافران مقارن بعثت ۱; وعده مقابله به مثل به کافران ۳
  • کفر: نشانه هاى کفر ۸
  • محمد(ص): اجابت محمد(ص) ۲; امهال محمد(ص) ۱; رسالت محمد(ص) ۱; زمینه مقابله به مثل به محمد(ص) ۷; محمد(ص) و درخواست عذاب ۱; محمد(ص) و کافران ۳; محمد(ص) و کافران مقارن بعثت ۷; محمد(ص) و لعن کافران مقارن بعثت ۱; وعده به محمد(ص) ۳

منابع