روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۴۹۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي منصور بن حازم عن ابي عبد الله ع :

فِي اَلرَّجُلِ يَضِلُّ هَدْيُهُ فَيَجِدُهُ رَجُلٌ آخَرُ فَيَنْحَرُهُ فَقَالَ إِنْ كَانَ نَحَرَهُ‏ بِمِنًى‏ فَقَدْ أَجْزَأَ عَنْ صَاحِبِهِ‏ اَلَّذِي ضَلَّ عَنْهُ وَ إِنْ كَانَ نَحَرَهُ فِي غَيْرِ مِنًى‏ لَمْ يُجْزِ عَنْ صَاحِبِهِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۸۷

منصور بن حازم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است در باره مرديكه قربانى كه بهمراه ميراند گم گشته و مردى ديگر آن را يافته و نحر ميكند، فرمود: اگر در منى نحر كرده از صاحبش كه آن را گم كرده كفايت مى‏كند، و اگر در غير منى نحر كرده است از صاحبش كافى نخواهد بود.