ریشه عوذ: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added root proximity by QBot) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
پناه بردن. التجاء. «عاذَبِهِ:لَجَأَ وَاعْتَصَمَ». [بقره:67]. گفت پناه مىبرم به خدا از اينكه از جاهلان باشم. اعاذه: در پناه قرار دادن [آل عمران:36]. من او و ذريّهاش را به تو مىسپارم. استعاذه: پناه بردن و اعتصام. [نحل:98]. به خدا از شيطان رجيم پناه بر. معاذ: مصدر ميمى است [يوسف:23]. نصب آن براى مفعول مطلق است «اَعُوذُ بِااللَّهِ مَعاذاً» يعنى: پناه بر خدا از اين كار كه تو مرا ميخوانى او مربّى من است (بنابر آنكه ضمير «انه» به عزيز مصر راجع باشد). | پناه بردن. التجاء. «عاذَبِهِ:لَجَأَ وَاعْتَصَمَ». [بقره:67]. گفت پناه مىبرم به خدا از اينكه از جاهلان باشم. اعاذه: در پناه قرار دادن [آل عمران:36]. من او و ذريّهاش را به تو مىسپارم. استعاذه: پناه بردن و اعتصام. [نحل:98]. به خدا از شيطان رجيم پناه بر. معاذ: مصدر ميمى است [يوسف:23]. نصب آن براى مفعول مطلق است «اَعُوذُ بِااللَّهِ مَعاذاً» يعنى: پناه بر خدا از اين كار كه تو مرا ميخوانى او مربّى من است (بنابر آنكه ضمير «انه» به عزيز مصر راجع باشد). | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
ب:100, من:63, قول:62, ک:56, ربب:55, ى:55, انن:48, الله:45, اله:45, ف:37, ان:37, وله:36, شطن:32, ه:29, ما:28, نزغ:26, انس:26, ها:24, کون:23, قرء:19, همز:19, کم:19, رجل:19, ل:18, نن:17, نا:17, هم:16, حسن:16, اخذ:16, عوذ:15, وصف:14, رحم:14, بين:14, بلغ:14, هزء:14, جهل:14, اذا:14, قرآن:14, فلق:14, موسى:14, ملک:14, سلط:14, سوى:14, الا:14, مريم:14, رجم:14, وسم:13, کبر:13, سئل:13, فسد:13, ذرر:13, علم:13, هيت:13, رئى:13, شرر:13, بشر:13, جنن:13, ارض:12, ا:12, حظر:12, عمل:12, زيد:12, اتى:12, سمو:12, خلق:12, کذب:12, هو:12, فى:12, بوب:12, حتى:12, نحن:12, سمع:12, کلل:11, وقى:11, ظهر:11, سوء:11, ليس:11, بقر:11, غلق:11, مثل:11, رهق:11, ذبح:11, وجد:11, متع:10, ثوى:10, نفس:10, لا:10, صدر:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۵۹
تکرار در قرآن: ۱۷(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
پناه بردن. التجاء. «عاذَبِهِ:لَجَأَ وَاعْتَصَمَ». [بقره:67]. گفت پناه مىبرم به خدا از اينكه از جاهلان باشم. اعاذه: در پناه قرار دادن [آل عمران:36]. من او و ذريّهاش را به تو مىسپارم. استعاذه: پناه بردن و اعتصام. [نحل:98]. به خدا از شيطان رجيم پناه بر. معاذ: مصدر ميمى است [يوسف:23]. نصب آن براى مفعول مطلق است «اَعُوذُ بِااللَّهِ مَعاذاً» يعنى: پناه بر خدا از اين كار كه تو مرا ميخوانى او مربّى من است (بنابر آنكه ضمير «انه» به عزيز مصر راجع باشد).
ریشه‌های نزدیک مکانی
ب من قول ک ربب ى انن الله اله ف ان وله شطن ه ما نزغ انس ها کون قرء همز کم رجل ل نن نا هم حسن اخذ عوذ وصف رحم بين بلغ هزء جهل اذا قرآن فلق موسى ملک سلط سوى الا مريم رجم وسم کبر سئل فسد ذرر علم هيت رئى شرر بشر جنن ارض ا حظر عمل زيد اتى سمو خلق کذب هو فى بوب حتى نحن سمع کلل وقى ظهر سوء ليس بقر غلق مثل رهق ذبح وجد متع ثوى نفس لا صدر
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| أَعُوذُ | ۷ |
| أُعِيذُهَا | ۱ |
| فَاسْتَعِذْ | ۴ |
| مَعَاذَ | ۲ |
| عُذْتُ | ۲ |
| يَعُوذُونَ | ۱ |
