مُحْکَمَات

آیات شامل این کلمه

«محکم» در اصل از «اِحکام» به معناى ممنوع ساختن، گرفته شده است و به همین دلیل، به موجودات پایدار و استوار، «محکم» مى گویند; زیرا عوامل انحرافى را مى زدایند.

و نیز سخنان روشن و قاطع که هر گونه احتمال خلاف را از خود دور مى سازد محکم مى گویند: («راغب» در «مفردات» مى گوید: حکم (و حکمه) در اصل به معناى منع است).

و ظاهر این است که «محکم» در سوره «محمّد» به همان معناى مستحکم و استوار و قاطع و خالى از هر گونه ابهام است که گاه در مقابل آن، «متشابه» قرار مى گیرد، و البته آیات جهاد، چون معمولاً از قاطعیت فوق العاده اى برخوردار است تناسب بیشترى با مفهوم این واژه دارد، اما منحصر به آن نیست.

ریشه کلمه

• حکم‌ (۲۱۰ بار)

قاموس قرآن

[آل عمران:7] از مقابله محكمات با متشابهات به دست مى‏آيد: محكمات آياتى است كه در آنها تشابه نيست بلكه يك صورت دارند و معناى آنها روشن و واضح است. براى تفصيل بيشتر به «امّ» رجوع شود. [محمّد:20] ظاهراً مراد از سوره محكمه آن است كه دستورهاى آن كاملا روشن و واضح الدلالة باشد و جنگ را بدون شبهه توصيه كند.

کلمات نزدیک مکانی

الْکِتَاب هُن آيَات مِنْه أُم وَ عَلَيْک أَنْزَل أُخَر الّذِي مُتَشَابِهَات فَأَمّا الْحَکِيم هُو الّذِين فِي

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...