الصافات ١٤: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و گاهی که بینند آیتی به مسخره گیرند
|-|معزی=و گاهی که بینند آیتی به مسخره گیرند
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::14|١٤]] | قبلی = الصافات ١٣ | بعدی = الصافات ١٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::14|١٤]] | قبلی = الصافات ١٣ | بعدی = الصافات ١٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«آیَةً»: دلیل و برهان. معجزه. «یَسْتَسْخِرُونَ»: دیگران را به مسخره کردن دعوت می‌کنند. در سخریّه مبالغه و زیاده‌روی می‌کنند.
«آیَةً»: دلیل و برهان. معجزه. «یَسْتَسْخِرُونَ»: دیگران را به مسخره کردن دعوت می‌کنند. در سخریّه مبالغه و زیاده‌روی می‌کنند.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۱۷


ترجمه

و هنگامی که معجزه‌ای را ببینند، دیگران را نیز به استهزا دعوت می‌کنند!

|و چون آيتى ببينند آن را به مسخره مى‌گيرند
و چون آيتى ببينند به ريشخند مى‌پردازند!
و چون آیت و معجزی مشاهده کنند باز هم به فسوس و مسخره پردازند.
و چون معجزه ای را می بینند به شدت مسخره می کنند [و دیگران را هم به مسخره وامی دارند،]
و چون آيه‌اى ببينند، از يكديگر مى‌خواهند تا به ريشخندش گيرند.
و چون هر پدیده شگرفی بینند، تمسخر پیشه کنند
و چون نشانه‌اى ببينند به ريشخند گيرند.
و هر گاه معجزه‌ای (از معجزات) یا دلیلی (از دلائل دالّ بر قدرت خدا) را ببینند، (نه تنها خود به تمسخر می‌پردازند، بلکه) دیگران را به مسخره کردن فرا می‌خوانند.
و هنگامی (هم که) آیتی ببینند در پی تمسخر آنند!
و گاهی که بینند آیتی به مسخره گیرند


الصافات ١٣ آیه ١٤ الصافات ١٥
سوره : سوره الصافات
نزول : ٣ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«آیَةً»: دلیل و برهان. معجزه. «یَسْتَسْخِرُونَ»: دیگران را به مسخره کردن دعوت می‌کنند. در سخریّه مبالغه و زیاده‌روی می‌کنند.


تفسیر

نکات آیه

۱ - مشرکان صدر اسلام، هر معجزه ملموس و روشنى را به شدّت مورد استهزا قرار داده و ایمان نمى آوردند. (و إذا رأوا ءایة یستسخرون) مقصود از «ءایة» معجزه است و متهم کردن آن به سحر از سوى مشرکان (در آیه بعد) مؤید همین مطلب است. گفتنى است «یستسخرون» به معناى «یسخرون» است و آمدن آن با «سین» و «تا» براى مبالغه مى باشد.

۲ - مشرکان صدر اسلام، مردمى لجوج و حق ناپذیر بودند. (و إذا رأوا ءایة یستسخرون) تمسخر معجزه الهى - که امرى ملموس و روشن مى باشد - گویاى حقیقت یاد شده است.

۳ - دعوت مشرکان از یکدیگر براى به تمسخر گرفتن معجزات الهى (و إذا رأوا ءایة یستسخرون) آمدن فعل «یستسخرون» به قالب باب استفعال، مى تواند حاکى از حقیقت یاد شده باشد.

موضوعات مرتبط

  • مشرکان: استهزاهاى مشرکان صدراسلام ۱; حق ناپذیرى مشرکان صدراسلام ۱، ۲; لجاجت مشرکان صدراسلام ۲
  • معجزه: استهزاى معجزه ۱; دعوت به استهزاى معجزه ۳

منابع