العنكبوت ٩: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و آنان که ایمان آوردند و کردار شایسته کردند هر آینه درآریمشان در شایستگان | |-|معزی=و آنان که ایمان آوردند و کردار شایسته کردند هر آینه درآریمشان در شایستگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره العنكبوت | نزول = | {{آيه | سوره = سوره العنكبوت | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::9|٩]] | قبلی = العنكبوت ٨ | بعدی = العنكبوت ١٠ | کلمه = [[تعداد کلمات::9|٩]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِی الصَّالِحِینَ»: (نگا: نساء / ). «الصَّالِحِینَ»: شایستگان (نگا: یوسف / . | «لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِی الصَّالِحِینَ»: (نگا: نساء / ). «الصَّالِحِینَ»: شایستگان (نگا: یوسف / . | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۱۲
ترجمه
| العنكبوت ٨ | آیه ٩ | العنكبوت ١٠ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِی الصَّالِحِینَ»: (نگا: نساء / ). «الصَّالِحِینَ»: شایستگان (نگا: یوسف / .
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۳، سوره عنكبوت
- حاصل و خلاصه اى از غرض و مفاد سوره عنكبوت و اشاره به مكى بودن آن
- بيان سنت الهى مبنى بر امتحان و آزمايش امت ها
- علت فتنه و امتحان الهى : تمايز راستگويان از دروغ گويان در ادعاى ايمان
- معناى آيه : ((ام حسب الذين يعملون السيئات ان يسبقونا...))
- مفاد آيه : ((من كان يرجو القاء الله ...)) و مردا از ((لقاء الله ))
- امر به نيكى به والدين و نهى از پيروى ايشان در شرك ورزيدن به خدا
- وصف مؤ منين زبانى كه ايمان عاريتى دارند
- طائفه مورد بحث در آيات سابق همان منافقين اند
- مشركين نه تنها عذاب ديگران را بدوش نمى كشند بلكه عذابشان مضاعف خواهد بود
- رواياتى در معنى و شاءن نزول آيه : ((احسب الناس ان يتركوا...)) و آيه : ((و منالناس من يقول آمنا...))
- داستان عياش بن ابى ربيعه و نزول آيه (و ما كان لمؤ من انيقتل مؤ منا الاخطاء) درباره او
- رواياتى كه مى گويد امت اسلام پس از پيامبر(ص ) در بوته فتنه و آزمايش قرار مىگيرند
- دو روايت در ذيل : ((ليحملن اثقالهم و اثقالا مع اثقالهم ))
نکات آیه
۱ - ایمان آورندگانِ داراى عمل صالح، از سوى خداوند، در زمره صالحان قرارخواهندگرفت. (و الذین ءامنوا و عملوا الصلحت لندخلنّهم فى الصلحین)
۲ - وعده خداوند به قرارگرفتن مؤمنانِ داراى عمل صالح در زمره صالحان، وعده اى قطعى است. (و الذین ءامنوا و عملوا الصلحت لندخلنّهم فى الصلحین) «لام» و «نون تأکید» در «لندخلنّ» دلالت بر قطعیّت وعده مى کند.
۳ - اثربخشى ایمان و عمل صالح، در توأم بودن آن دو است. (و الذین ءامنوا و عملوا الصلحت لندخلنّهم فى الصلحین)
۴ - انسان ها، در ساختن سرنوشت شان، نقش تعیین کننده دارند. (و الذین ءامنوا و عملوا الصلحت لندخلنّهم فى الصلحین)
۵ - صالحان، در پیشگاه خداوند، مقامى ارجمند دارند. (و الذین ءامنوا و عملوا الصلحت لندخلنّهم فى الصلحین) این که خداوند، به مؤمنانِ شایسته کردار، وعده حتمى داده است که آنان را، وارد زمره صالحان بکند، نکته بالا، فهمیده مى شود.
۶ - خداوند، مؤمنانِ داراى عمل صالح را، در جایگاه صالحان، وارد خواهد کرد. (و الذین ءامنوا و عملوا الصلحت لندخلنّهم فى الصلحین) برداشت بالا، بنابر این است که مضافى، مانند «مدخل» و «مأوى»، در تقدیر گرفته شود; یعنى آیه، چنین باشد: «لندخلنّهم فى مدخل الصالحین».
موضوعات مرتبط
- انسان: نقش انسان ۴
- ایمان: آثار ایمان ۱، ۳، ۶
- خدا: حتمیت وعده هاى خدا ۲
- سرنوشت: عوامل مؤثر در سرنوشت ۴
- صالحان: مقامات صالحان ۱، ۵، ۶
- عمل صالح: آثار عمل صالح ۱، ۳، ۶
- مؤمنان: مقامات مؤمنان ۱، ۶
