۱۵٬۹۷۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۱۰: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
←اشاره به گفتار مفسرينى كه ورود در آيه را بمعنى دخول گرفته اند
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
<span id='link102'><span> | <span id='link102'><span> | ||
== | ==ردّ گفتار مفسرانى كه «ورود» در آيه را، به معناى «دخول» گرفته اند == | ||
بعضى ديگر (و شايد بيشتر | بعضى ديگر (و شايد بيشتر مفسران) گفته اند كه: | ||
البته آيه بعد از آيه مورد بحث | آيه شريفه، دلالت دارد بر اين كه همه مردم داخل جهنم مى شوند، و به مثل آيه: «إنّكُم وَ مَا تَعبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أنتُم لَهَا وَارِدُون * لَو كَانَ هَؤُلَاء آلِهَةً مَا وَرَدُوهَا». و آيه: «يَقدُمُ قَومَهُ يَومَ القِيَامَةِ فَأورَدَهُمُ النَّار» استدلال كرده اند. چون در آيه اولى، كه راجع به بت پرستان، و در آيه دومى كه راجع به فرعون است، فرموده: «وارد جهنم مى شوند». پس معلوم مى شود «ورود» آن ها، به معناى «دخول» است. | ||
البته آيه بعد از آيه مورد بحث نيز، دلالت بر اين معنا دارد كه مى فرمايد: «ثُمَّ نُنَجِّى الَّذِينَ اتَّقَوا وَ نَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا جِثِيّاً». چون معنايش اين است كه ما ايشان را در حالى كه در آن به زانو در آمده اند، رها مى كنيم، و معلوم است كه وقتى كسى را در جايى رها مى كنند كه داخل آن شده باشد. آنگاه بعد از دخول رهايش كنند تا به حال خود باقى بماند. عده اى از روايات وارده در تفسير آيه نيز، بر اين معنا دلالت دارد. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۱۲۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۱۲۳ </center> | ||
آن وقت همين | آن وقت همين مفسران اختلاف كرده اند در اين كه بعد از عموميت آيه نسبت به كافر و مؤمن، همه مؤمنان را شامل مى شود يا آن كه متقين از آن استثناء شده اند؟ | ||
بعضى گفته اند: عام است. و بعضى گفته اند: متقين را شامل نمى شود و ادعا كرده اند كه: كلمۀ «مِنكُم» به معناى «مِنهُم» است، همچنان كه در آيه «وَ سَقَاهُم رَبُّهُم شَرَاباً طَهُوراً إنَّ هَذَا كَانَ لَكُم جَزَاء»، كلمۀ «لَكُم» به جاى «لَهُم» به كار رفته، هرچند كه با جملۀ «ثُمَّ نُنَجِّى الَّذِينَ اتَّقَوا...» نمى سازد. | |||
<span id='link103'><span> | <span id='link103'><span> | ||
==رد گفتار مفسرين فوق الذكر == | ==رد گفتار مفسرين فوق الذكر == | ||
اين بود گفتگوى مفسرينى كه قائل شدند به اينكه ورود به معناى دخول است ، و ليكن ما قبول نداريم كه كلمه مذكور در آيه ((لو كان هولاء آلهه ما وردوها(( كه به آن استدلال كرده اند به معناى دخول باشد، بلكه مناسب تر آن است كه به معناى حضور باشد، چون معنا چنين مى شود: اگر خدايانى غير از خدا وجود داشت اين مشركين نزديك آتش هم نمى آمدند تا چه رسد به اينكه داخل آن شوند، و همچنين آيه ديگر كه به آن استدلال كرده اند يعنى آيه ((فاوردهم النار((، چون شاءن فرعون كه خود يكى از ائمه ضلالت است ، اين است كه مردم خود را به سوى آتش هدايت كند نه اينكه داخل آتششان كند، داخل كردن ديگر كار او نيست. | اين بود گفتگوى مفسرينى كه قائل شدند به اينكه ورود به معناى دخول است ، و ليكن ما قبول نداريم كه كلمه مذكور در آيه ((لو كان هولاء آلهه ما وردوها(( كه به آن استدلال كرده اند به معناى دخول باشد، بلكه مناسب تر آن است كه به معناى حضور باشد، چون معنا چنين مى شود: اگر خدايانى غير از خدا وجود داشت اين مشركين نزديك آتش هم نمى آمدند تا چه رسد به اينكه داخل آن شوند، و همچنين آيه ديگر كه به آن استدلال كرده اند يعنى آيه ((فاوردهم النار((، چون شاءن فرعون كه خود يكى از ائمه ضلالت است ، اين است كه مردم خود را به سوى آتش هدايت كند نه اينكه داخل آتششان كند، داخل كردن ديگر كار او نيست. | ||
