الطارق ٤: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=نیست کسی جز بر او است نگهبانی | |-|معزی=نیست کسی جز بر او است نگهبانی | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الطارق | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الطارق | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::4|٤]] | قبلی = الطارق ٣ | بعدی = الطارق ٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«إنْ»: حرف نفی و به معنی (مَا) است. «إِن کُلُّ ...»: مسلّماً هرکسی مراقبی دارد. «حَافِظٌ»: مُراقب. مُحافظ. مراد فرشتگان آفریدگارند که به منزله سپاهیان محافظ و مراقب انسان هستند. هم او را از چیزهائی که خدا بخواهد حفظ میکنند، و هم اعمال او را میپایند و مینگارند (نگا: زخرف / ، انفطار / و ). «لَمَّا»: مگر این که. به معنی (إِلاّ) است. این آیه، جواب قسم است. | «إنْ»: حرف نفی و به معنی (مَا) است. «إِن کُلُّ ...»: مسلّماً هرکسی مراقبی دارد. «حَافِظٌ»: مُراقب. مُحافظ. مراد فرشتگان آفریدگارند که به منزله سپاهیان محافظ و مراقب انسان هستند. هم او را از چیزهائی که خدا بخواهد حفظ میکنند، و هم اعمال او را میپایند و مینگارند (نگا: زخرف / ، انفطار / و ). «لَمَّا»: مگر این که. به معنی (إِلاّ) است. این آیه، جواب قسم است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۳۵
ترجمه
الطارق ٣ | آیه ٤ | الطارق ٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«إنْ»: حرف نفی و به معنی (مَا) است. «إِن کُلُّ ...»: مسلّماً هرکسی مراقبی دارد. «حَافِظٌ»: مُراقب. مُحافظ. مراد فرشتگان آفریدگارند که به منزله سپاهیان محافظ و مراقب انسان هستند. هم او را از چیزهائی که خدا بخواهد حفظ میکنند، و هم اعمال او را میپایند و مینگارند (نگا: زخرف / ، انفطار / و ). «لَمَّا»: مگر این که. به معنی (إِلاّ) است. این آیه، جواب قسم است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۷، سوره طارق
- معناى ((طارق )) و ((ثاقب ))
- مراد از اينكه فرمود: ((هيچ نفسى نيست جز اينكه بر آن حافظى است ))
- شخصيت انسان به نفس و روح او است و لذا انسانى كه در قيامت اعاده مى شود عين همانانسان دنيوى است نه مثل او
- استدلال بر قدرت خدا بر احياء اموات به خلقت انسان از آبى جهنده كه از بين ((صلب)) و ((ترائب )) خارج مى شود
- وجه تسميه قيامت به ((يوم تببلى السّرائر))
- وصف قرآن به اينكه ((قول فصل )) است و ((هزل نيست ))
- (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته از جمله ((يوم تبلى السّرائر)) و ((اءنهلقول فصل ))
نکات آیه
۱ - هر انسانى، داراى نگاهبان و مراقبت کننده اى مخصوص خویش است. (إن کلّ نفس لمّا علیها حافظ) «إن» حرف نفى و «لمّا» به معناى إلاّ است; یعنى، «ما کلّ نفس إلاّ علیها حافظ». مراد از «حافظ»، مأموران الهى اند که مراقبت از انسان را بر عهده داشته، اعمال و کردار او را حفظ و ثبت مى کنند.
۲ - افکار و کردار انسان ها، محفوظ مانده و محاسبه خواهد شد. (إن کلّ نفس لمّا علیها حافظ) خبر از حفاظت و مراقبت بر انسان ها، هشدارى است به آنان که نپندارند آنچه انجام مى دهند، فانى گشته و پیامدى نخواهد داشت.
۳ - خداوند، با سوگند به آسمان و ستارگان، بر مراقبت از انسان و افکار و کردار او، تأکید ورزیده است. (و السماء و الطارق ... إن کلّ نفس لمّا علیها حافظ)
۴ - انسان، موجودى جاودانه است. (إن کلّ نفس لمّا علیها حافظ) «نفس» یا به معناى روح است و یا شخص (مصباح). حفاظت از روح انسان، بلکه حتى شخص او، بر پیشگیرى از نابودى او توقف دارد که مستلزم جاودانگى انسان است، گرچه در قالبى غیر از این جسم به حیات خود ادامه دهد.
موضوعات مرتبط
- انسان: جاودانگى انسان ۴; حسابرسى عمل انسان ها ۲; حقیقت انسان ۴; محافظت از عمل انسان ها ۲; مراقبت از عمل انسان ها ۳; نگهبانان انسان ۱
- خدا: تأکیدات خدا ۳
- سوگند: سوگند به آسمان ۳; سوگند به ستارگان ۳
- قرآن: سوگندهاى قرآن ۳