الحاقة ١٢

لِنَجْعَلَهَا لَکُمْ‌ تَذْکِرَةً وَ تَعِيَهَا أُذُنٌ‌ وَاعِيَةٌ

ترجمه

تا آن را وسیله تذکّری برای شما قرار دهیم و گوشهای شنوا آن را دریابد و بفهمد.

|تا آن را براى شما [مايه‌] تذكّرى گردانيم و گوش‌هاى فرا گيرنده آن را نگاه دارد

تا آن را براى شما [مايه‌] تذكرى گردانيم و گوشهاى شنوا آن را نگاه دارد.

تا آن (غرق کفار و نجات مؤمنان) را مایه پند و عبرت شما مردم قرار دهیم و لیکن گوش شنوای هوشمندان این پند و تذکر را تواند فرا گرفت.

تا آن را برای شما مایه تذکر و بیداری قرار دهیم و گوش شنوا آن را [به عنوان مایه عبرت و تذکر] حفظ کند.

تا آن را مايه اندرزتان گردانيم و گوش نگه‌دارنده اندرز آن را فرا گيرد.

تا سرانجام آن را پندآموزی برای شما گردانیم، و گوشهای نیوشا آن را فرا می‌گیرد

تا آن را براى شما ياد كرد و پندى سازيم و گوشهاى فراگيرنده آن را فرا گيرد.

تا آن (حادثه‌ی نجات مؤمنان و غرق شدن کافران، درس عبرتی و) مایه‌ی اندرزی، برای شما بوده و گوشهای شنوا آن را فرا گیرند و به خاطر سپرند.

برای اینکه این کشتی را برایتان یادواره‌ای نهیم و گوش‌هایی شنوا آن را فرا گیرند،

تا بگردانیمش برای شما یادآوریی و بشنوندش گوشهائی شنونده‌

الحاقة ١١	آیه ١٢	الحاقة ١٣
سوره : سوره الحاقة نزول : ٤ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٧ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«تَذْکِرَةً»: پند و اندرز. درس عبرت (نگا: طه / واقعه / ). «وَاعِیَةٌ»: شنوا و نگاه دارنده. به خاطر سپارنده (نگا: / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ لَقَدْ تَرَکْنَاهَا آيَةً فَهَلْ‌... (۱)

وَ هِيَ‌ تَجْرِي‌ بِهِمْ‌ فِي‌ مَوْجٍ‌... (۰) وَ قَوْمَ‌ نُوحٍ‌ لَمَّا کَذَّبُوا... (۱) فَأَنْجَيْنَاهُ‌ وَ أَصْحَابَ‌... (۱) وَ خَلَقْنَا لَهُمْ‌ مِنْ‌ مِثْلِهِ‌ مَا... (۰)

تفسیر

• آيات ۱ - ۱۲، سوره الحاقه
• تسميه قيامت به ((حاقه )) و ((قارعه ))
• و اشاره به هلاكت اقوامى كه آن را تكذيب كردند
• اشاره به كيفيت عذاب قوم عاد كه زنده اى باقى نگذارد
• هدايت تشريعى سنت اختصاصى الهى در رساندن انسان به سوىكمال
• (رواياتى متعدد دال بر اينكه اميرالمؤ منين (ع ) ((اذن واعيه )) بوده است )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - غرق شدن قوم نوح و نجات مؤمنان، ماجرایى درس آموز و پنددهنده (لنجعلها لکم تذکرة)

۲ - داشتن گوشى شنوا و دلى حق پذیر، از شرایط و زمینه هاى درس آموزى و پندگیرى (لنجعلها لکم تذکرة و تعیها أُذن وعیة) «وعى» (مصدر «تعیها») و «واعیة» به معناى نگه دارى شىء و فهم و پذیرش آن است (لسان العرب). گفتنى است اسناد «وعى» به «اُذن»، اسناد مجازى و مقصود از آن دل و جان حق پذیر است.

۳ - نقل داستان و سرگذشت پیشینیان در قرآن، در چارچوب درس آموزى و پنددهى است. (لنجعلها لکم تذکرة و تعیها أُذن وعیة)

۴ - تأثیر بى بدیل و منحصر به فرد موعظه و پندآموزى، از راه شنیدن و گفتوگوى شفاهى و حضورى (لنجعلها لکم تذکرة و تعیها أُذن وعیة) مطلب یاد شده از توأم آمدن مسأله پندآموزى (تذکرة) و موضوع گوش شنوا (اُذن واعیة)، به دست مى آید.

موضوعات مرتبط

• اقوام پیشین: عبرت از اقوام پیشین ۳
• حق: آثار حق پذیرى ۲
• حق شنوایى: آثار حق شنوایى ۲
• عبرت: شرایط عبرت ۲; عوامل عبرت ۱، ۳
• قرآن: فلسفه قصص قرآن ۳
• قوم نوح: عبرت از قصه قوم نوح ۱; غرق قوم نوح ۱; نجات مؤمنان قوم نوح۱
• موعظه: آثار استماع موعظه ۴; عبرت از موعظه ۴; منشأ تأثیر موعظه ۴