المؤمنون ١٠٤: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=بریان سازد رویهای ایشان را آتش و ایشانند در آن چهره‌سوختگان‌
|-|معزی=بریان سازد رویهای ایشان را آتش و ایشانند در آن چهره‌سوختگان‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره المؤمنون | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::104|١٠٤]] | قبلی = المؤمنون ١٠٣ | بعدی = المؤمنون ١٠٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::7|٧]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره المؤمنون | نزول = [[نازل شده در سال::5|٥ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::104|١٠٤]] | قبلی = المؤمنون ١٠٣ | بعدی = المؤمنون ١٠٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::7|٧]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«تَلْفَحُ»: شعله می‌زند. مراد سوزاندن و بریان کردن است. «کالِحُونَ»: ترشرویان و چهره در هم کشیدگانی که لبهایشان از درد و رنج جمع و باز بماند.
«تَلْفَحُ»: شعله می‌زند. مراد سوزاندن و بریان کردن است. «کالِحُونَ»: ترشرویان و چهره در هم کشیدگانی که لبهایشان از درد و رنج جمع و باز بماند.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۰۷


ترجمه

شعله‌های سوزان آتش همچون شمشیر به صورتهایشان نواخته می‌شود؛ و در دوزخ چهره‌ای عبوس دارند.

آتش چهره‌ى آنها را مى‌سوزاند و آنها در آن زشت منظرند
آتش چهره آنها را مى‌سوزاند، و آنان در آنجا ترش‌رويند.
آتش دوزخ صورتهای آنها را می‌سوزاند و در جهنم، زشت منظر خواهند زیست.
آتش [همواره] صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا [از شدت سوختگی] زشت رویانی بد منظرند!
آتش چهره‌هايشان را مى‌سوزاند و لبانشان آماس كرده و برگشته است.
چهره‌هایشان را آتش می‌گدازد، و ایشان در آن ترشرو هستند
آتش چهره‌هايشان را مى‌سوزاند و آنان در آنجا زشترويند.
شعله‌های آتش دوزخ صورتهای ایشان را فرا می‌گیرد، و آنان در میان آن، چهره در هم کشیده (و پریشان و نالان) بسر می‌برند.
آتش چهره‌ی آنها را دگرگون و تباه می‌سازد حال آنکه در آنجا شکافته‌لبان (و) گشاده‌دهان با لب‌های آویزان و دندان‌های نمایان و چهره‌هایی دگرگونند.
بریان سازد رویهای ایشان را آتش و ایشانند در آن چهره‌سوختگان‌


المؤمنون ١٠٣ آیه ١٠٤ المؤمنون ١٠٥
سوره : سوره المؤمنون
نزول : ٥ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«تَلْفَحُ»: شعله می‌زند. مراد سوزاندن و بریان کردن است. «کالِحُونَ»: ترشرویان و چهره در هم کشیدگانی که لبهایشان از درد و رنج جمع و باز بماند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - صورت زیان کاران دوزخى، مواجه با هجوم مداوم شعله هاى آتش دوزخ (تلفح وجوههم النار) «لَفْح» (مصدر «تلفح») به معناى سوزاندن است; یعنى، «آتش، چهره هاى آنها را مى سوزاند». گفتنى است که به کارگیرى فعل مضارع (تلفح)، بیانگر هجوم پى در پى شعله هاى آتش دوزخ مى باشد.

۲ - جمع شدن پوست لب ها و صورت دوزخیان، با رسیدن حرارت آتش دوزخ (تلفح وجوههم النار و هم فیها کلحون) «کالح» (مفرد «کالحون») به کسى گفته مى شود که لب هایش از هم فاصله داشته و دندان هایش آشکار باشد.

۳ - بدمنظرى دوزخیان، در نتیجه جمع شدن پوست صورت و لب هاى آنها و آشکار ماندن دندان هایشان (تلفح وجوههم النار و هم فیها کلحون) «کالح» ظاهراً کنایه از زشت رویى و بدمنظرى دوزخیان است.

۴ - معاد انسان در قیامت، معادى جسمانى است. (تلفح وجوههم النار و هم فیها کلحون)

۵ - «عن النبى(ص) قال: «إنّ جهنّم لمّا سیق إلیها أهلها تلقتهم بعَنَق»، فلفحتهم لفحة فلم تدع لحماً على عظم إلاّ ألقته على العرقوب; از پیامبراکرم(ص) روایت شده است که فرمود: آن هنگام که اهل جهنم را به سوى آن سوق دهند، آتش جهنم با سرعت با آنان روبه رو خواهد شد. پس آنان را به گونه اى خواهند سوزاند که گوشتى بر استخوانى باقى نخواهد گذاشت; مگر این که بر پاشنه پاهایشان مى ریزد». ۱- الدرالمنثور، ج ۶، ص ۱۱۸; تفسیر برهان، ج ۳، ص ۱۲۱، ح ۴.

موضوعات مرتبط

  • جهنم: آثار آتش جهنم ۲; عذابهاى جهنم ۱
  • جهنمیان: پوست جهنمیان ۲، ۳; دندانهاى جهنمیان ۳; زشتى جهنمیان ۳; صورت جهنمیان ۱، ۲; کیفیت عذاب جهنمیان ۵; لبهاى جهنمیان ۲، ۳
  • زیانکاران : زیانکاران در جهنم ۱
  • معاد: معاد جسمانى ۴

منابع