المائدة ١٢٠: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۲۸#link181 | آيات ۱۲۰ - ۱۱۶ سوره مائده]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۲۸#link181 | آيات ۱۲۰ - ۱۱۶ سوره مائده]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۲۸#link182 | مورد استعمال عبارت ((من دون الله )) در قرآن ، و بيان اينكه خداقابل انكار نيست هر چند در تشخيص اسماء و صفات او اشتباه شود و به ظاهر انكار گردد.]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۲۸#link182 | مورد استعمال عبارت ((من دون الله )) در قرآن ، و بيان اينكه خداقابل انكار نيست هر چند در تشخيص اسماء و صفات او اشتباه شود و به ظاهر انكار گردد.]] | ||
خط ۱۱۳: | خط ۱۱۴: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۴۲#link266 | انواع امر و نهى : جزائى اخلاقى]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۴۲#link266 | انواع امر و نهى : جزائى اخلاقى]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۵_بخش۳۳#link86 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۵_بخش۳۳#link86 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما فِيهِنَّ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ «120» | |||
ملك و حكومت آسمانها و زمين و آنچه در آنهاست تنها از آن خداست، و او بر هر چيزى تواناست. | |||
===نکته ها=== | |||
در آيات قبل، سخنان عيسى عليه السلام در محضر خداوند مطرح شد كه: | |||
1. من جز حقّ نمىگويم. «ما يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ ما لَيْسَ لِي بِحَقٍّ» | |||
2. اگر ناحقّى گفتهام تو مىدانى. «إِنْ كُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ» | |||
3. جز يكتاپرستى كه مرا امر كردى، به مردم چيزى نگفتم. «ما قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا ما أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ» | |||
4. مراقب و ناظر مردم بودم تا منحرف نشوند. «كُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً» | |||
در اين آيه خداوند مىفرمايد: همهى سخنان عيسى صحيح و راست است و امروز روزى | |||
جلد 2 - صفحه 404 | |||
است كه راستى راستگويان نجاتبخش است. | |||
===پیام ها=== | |||
1- مؤمنان، اگر به خاطر صداقتشان، مشكلاتى را در دنيا تحمّل كنند، اين راستى و صداقت در آخرت براى آنان كارساز است. «يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ» | |||
2- تنها صادقان نفع مىبرند، نه مدّعيان، شعاردهندگان ورياكاران. يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ ... | |||
3- بهشت در كنار رضايت خداوند، فوز بزرگ و رستگارى است. جَنَّاتٌ ... رَضِيَ اللَّهُ ... ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ | |||
4- عبادت كسى شايسته است كه سلطنت عالم و قدرت مطلقهى هستى در اختيار اوست، نه ديگران، گرچه پيامبر باشند. «لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» | |||
«والحمدللّه ربّ العالمين» | |||
جلد 2 - صفحه 407 | |||
سورهى انعام | |||
اين سوره، يكصد و شصت و پنج آيه دارد و همهى آيات آن يكجا در مكّه و با تشريفات خاصّى نازل شده است. جبرئيل، اين سوره را با بدرقهى هفتاد هزار فرشته بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نازل كرد. | |||
پيام اصلى آيات اين سوره، مبارزه با شرك و دعوت به توحيد است. از آنجا كه مشركان جزيرة العرب به اعتقاد خود، بعضى چهارپايان را حلال و بعضى را حرام مىدانستند، قرآن در مقام مبارزه با اينگونه خرافات و باورهاى غلط، از آيهى 136 اين سوره به بعد، احكامى را در مورد چهارپايان بيان مىدارد كه بدين جهت اين سوره، «انعام» نام گرفته است. | |||
رواياتى دربارهى فضيلت اين سوره و نيز برآورده شدن حاجت به واسطهى تلاوت اين سوره آمده است. از جمله از امام صادق عليه السلام نقل شده كه هر كس چهار ركعت نماز (با دو سلام) بخواند، آنگاه اين سوره و سپس دعايى را قرائت | |||
جلد 2 - صفحه 408 | |||
كند، حاجاتش برآورده مىشود. «1» | |||
در هيچ سورهاى به اندازهى اين سوره، كلمهى «قل» نيامده است. تكرار 44 بار اين خطاب به پيامبر، شايد به خاطر آن است كه در اين سوره، عقائد باطل و انحرافها و توقّعات بى جاى مشركان بيان شده و لازم است قاطعيّت در كار باشد. اين مطلب بيانگر آن است كه پيامبر صلى الله عليه و آله مأمور است متن وحى را بىكم و كاست بگويد. | |||
---- | |||
«1». تفسير اطيبالبيان. | |||
جلد 2 - صفحه 409 | |||
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ | |||
به نام خداوند بخشندهى مهربان | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما فِيهِنَّ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (120) | |||
بعد از آن كذب نصارى و فساد دعوى ايشان در مسيح و مادرش را تنبيه فرمايد: | |||
لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما فِيهِنَ: مر خداى راست به خاصه | |||
---- | |||
«1» مائده 119. | |||
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 215 | |||
پادشاهى آسمانها و زمينها و آنچه در ميان آنها است از مخلوقات علوى و سلفى، و عيسى هم خارج از آسمان و زمين نيست، پس مملوك خدا باشد و مسلم است مملوك نمىتواند مالك و خالق، و قابليت آن را نخواهد داشت وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ: و ذات الهى بر همه چيزها توانا است به قدرتى كه از عجز و ضعف منزه و مقدس باشد. | |||
(خاتمه سوره مباركه) و الحمد للّه اولا و آخرا و صلى اللّه على محمّد و آله الطاهرين | |||
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 217 | |||
«سوره ششم»* (انعام)* | |||
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ اين سوره مباركه نزد ابن عباس مكى است الّا شش آيه «وَ ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ» «1» تا آخر سه آيه و «قُلْ تَعالَوْا أَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ» «2» تا آخر سه آيه كه در مدينه نازل شده. | |||
عدد آيات- صد و شصت و پنج به عدد كوفى. | |||
عدد كلمات- سه هزار و پنجاه و سه كلمه. | |||
عدد حروف- دوازده هزار و چهار صد و بيست و دو. | |||
ثواب قرائت: 1- عياشى- از حضرت صادق عليه السّلام كه فرمود: سوره انعام يك دفعه نازل شد و هفتاد هزار ملك مشايعت و تعظيم آن نمودند. چه در هفتاد موضع اين سوره، نام نامى الهى مندرج است، و اگر مردمان بدانند فضل قرائت اين سوره را، هرگز ترك آن نكنند و هميشه به قرائت آن مشغول باشند. «3» 2- تفسير برهان- از حضرت رضا عليه السّلام مروى است: سوره انعام يك دفعه نازل شد و هفتاد هزار ملك مشيع آن و به تسبيح و تهليل و تكبير مشغول بودند. هر كه آن را قرائت كند آن ملائكه براى او تسبيح گويند تا | |||
---- | |||
«1» انعام آيه 91. | |||
«2» انعام آيه 151. | |||
«3» عياشى، جلد اوّل، صفحه 353، حديث اوّل. | |||
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 218 | |||
قيامت. «1» 3- ابن عباس نقل نموده: هر كه سوره انعام را هر شب بخواند روز قيامت از آمنين باشد و هرگز آتش جهنم به چشم نبيند. «2» تنبيه- سابقا اشاره شد كه ثواب مترتبه بر آيات قرآنى مشروط است به عمل به آن آيات، و الّا قرائت كردن بدون عمل؛ مثوبات مقرره را نائل نشود. | |||
( (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ)) | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما فِيهِنَّ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (120) | |||
ترجمه | |||
مر خدا راست پادشاهى آسمانها و زمين و آنچه در آنها است و او بر همه چيزى توانا است. | |||
تفسير | |||
سلطنت حقّه و مالكيت حقيقيّه و قدرت مطلقه از آن حق است نسبت بتمام موجودات علوى و سفلى و لفظ ما براى افاده عموم است كه شامل ذوى العقول و غير ذوى العقول است و مفيد تحقير است در جنب عظمت و قدرت الهى چنانچه افراد ارض براى افاده اين مقصود است در مقابل تفخيم شان سماوات و عياشى ره از امير المؤمنين (ع) نقل نموده كه سوره مائده آخر سوره است كه بر پيغمبر (ص) نازل شده و ناسخ سور ديگر است و چيزى ناسخ آن نيست و در ثواب الاعمال است كه حضرت باقر (ع) فرمود كسيكه سوره مائده را در هر روز پنجشنبه قرائت نمايد ايمان او از ظلم و شرك محفوظ خواهد ماند. | |||
---- | |||
جلد 2 صفحه 296 | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
لِلّهِ مُلكُ السَّماواتِ وَ الأَرضِ وَ ما فِيهِنَّ وَ هُوَ عَلي كُلِّ شَيءٍ قَدِيرٌ (120) | |||
و اختصاص بذات اقدس خدا دارد ملكيت تمام عوالم علوي و سفلي و آنچه در آنها است از ملائكه، جن، انس، حيوانات، نباتات، جمادات، و او بر هر چيزي قادر است. | |||
لِلّهِ مُلكُ السَّماواتِ علويات شامل تمام عوالم علوي، عالم عقول، نفوس، عالم ارواح، لوح، قلم، بهشت، شمس، قمر، كواكب، كرات جويه ميشود. | |||
و الارض عالم سفلي آب، خاك، باد، هوي، جواهرات، اعراض، بشر، جن، حيوانات، نباتات، معادن جزو ما في الارض است که ميفرمايد وَ ما فِيهِنَّ در سماوات و ارض. | |||
وَ هُوَ عَلي كُلِّ شَيءٍ قَدِيرٌ از كتم عدم بعرصه وجود و ابقاء آنها و افناء آنها و هر نوع تصرفي که مشيت كامله و حكمت بالغه او اقتضاء كند قادر متعال است. | |||
تمت بعون اللّه سورة المباركة المائدة و يتلوه انشاء اللّه تعالي سورة الانعام بتوفيقه و عنايته | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||