ریشه الو: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added root proximity by QBot) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
(بر وزن فلس) تقصير. كوتاهى (مفردات). [آل عمران:118]، يعنى از غير خودتان همراز مگيريد كه در تباهى شما كوتاهى نمىكنند [نور:22]، صاحبان فضل و وسعت كوتاهى نكنند از اين كه به نزديكان و مساكين چيزى بدهند، كلمه «يأتل» را در آيه، قسم خوردن معنى كردهاند ولى معناى اوّلى بهتر است، گر چه «اَئتلى» به معنى قسم خوردن آمده است، زيرا حفظ وحدت معنى بهتر است و اثبات اشتراك دشوار مىباشد. نا گفته نماند: ماده اَلْو را از نظر باب نصر ينصر و افتعال و تفعيل به معنى تقصير و كوتاهى گرفتهاند، و از باب افعال و تفعل و افتعال قسم خوردن0 قسم خوردن معنى كردهاند (اقرب الوارد) در مفردات گويد: «لا يَأْتَلِ اولوالْفَضْلِ» مىشود از آلَيتُ باشد به معنى قسم خوردن. در الميزان ذيل آيه مذكور گفته: اِبتلاء به معنى تقصير، ترك، و قسم خوردن است و هر سه معنى در آيه خالى از تناسب نيست، و معنى آيه اين است صاحبان فضل و وسعت از دادن، تقصير و كوتاهى نكنند، يا عطا كردن را ترك نكنند و يا قسم نخورند كه چيزى ندهند. | (بر وزن فلس) تقصير. كوتاهى (مفردات). [آل عمران:118]، يعنى از غير خودتان همراز مگيريد كه در تباهى شما كوتاهى نمىكنند [نور:22]، صاحبان فضل و وسعت كوتاهى نكنند از اين كه به نزديكان و مساكين چيزى بدهند، كلمه «يأتل» را در آيه، قسم خوردن معنى كردهاند ولى معناى اوّلى بهتر است، گر چه «اَئتلى» به معنى قسم خوردن آمده است، زيرا حفظ وحدت معنى بهتر است و اثبات اشتراك دشوار مىباشد. نا گفته نماند: ماده اَلْو را از نظر باب نصر ينصر و افتعال و تفعيل به معنى تقصير و كوتاهى گرفتهاند، و از باب افعال و تفعل و افتعال قسم خوردن0 قسم خوردن معنى كردهاند (اقرب الوارد) در مفردات گويد: «لا يَأْتَلِ اولوالْفَضْلِ» مىشود از آلَيتُ باشد به معنى قسم خوردن. در الميزان ذيل آيه مذكور گفته: اِبتلاء به معنى تقصير، ترك، و قسم خوردن است و هر سه معنى در آيه خالى از تناسب نيست، و معنى آيه اين است صاحبان فضل و وسعت از دادن، تقصير و كوتاهى نكنند، يا عطا كردن را ترك نكنند و يا قسم نخورند كه چيزى ندهند. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
ف:100, الى:93, ربب:89, ب:85, ايى:75, کما:73, کذب:65, فى:32, من:32, لا:27, هما:26, جنن:24, کم:21, حسن:19, هن:18, ل:17, مرج:17, ه:17, وله:17, اله:17, الله:17, ک:17, ذو:16, انس:16, على:16, ها:15, عين:15, قصر:15, دون:14, هم:14, کلل:14, ذکر:14, فکه:14, علم:14, الا:14, جرى:14, دهم:13, وکء:13, خلق:13, فنن:13, ما:13, اول:13, بين:13, خيم:12, خير:12, حور:12, نضخ:12, نور:12, کان:12, ياقوت:12, غرب:12, شرق:12, بحر:12, الذين:12, هل:12, لولو:12, جزى:12, نخل:12, خرج:12, رفرف:12, خبل:12, نسو:12, حلم:12, بطن:12, قبل:12, فضل:12, خضر:12, سمع:12, يوم:12, سمو:12, بسط:12, نصر:12, بغى:12, ودد:12, ثقل:12, رمن:12, شئن:12, کرم:12, سلط:12, قدم:12, انى:12, غشى:12, روح:12, زوج:12, غفر:12, قوم:12, دنو:12, ان:12, بيت:12, خوف:12, دهن:11, عرف:11, يا:11, نصى:11, غشو:11, برک:11, مرى:11, رسل:11, اذا:11, عبقر:11, ذا:11, جبل:11, لم:11, اذ:11, حمم:11, ربص:11, نشء:11, سئل:11, س:11, جلل:11, عصف:11, هذه:11, نصو:11, ربع:11, جنى:11, جرم:11, جهنم:11, هو:11, فرغ:11, برزخ:11, نحت:11, طمث:11, عشر:11, عنت:11, وسع:11, ورد:11, عثو:11, اخذ:11, فرش:11, شهر:11, هذا:11, وسم:11, شىء:11, برق:11, لعل:11, نفذ:11, نحس:11, شقق:11, قد:11, التى:11, کون:11, لقى:11, حبب:11, شوظ:11, زيد:11, نذر:11, طرف:11, فلح:11, قول:11, صلصل:11, بدو:11, اتى:11, ذنب:11, سوم:11, استبرق:11, ارض:10, سهل:10, نوح:10, بغض:10, امن:10, فىء:10, قرب:10, فسد:10, ى:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۰۰
تکرار در قرآن: ۳۷(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
(بر وزن فلس) تقصير. كوتاهى (مفردات). [آل عمران:118]، يعنى از غير خودتان همراز مگيريد كه در تباهى شما كوتاهى نمىكنند [نور:22]، صاحبان فضل و وسعت كوتاهى نكنند از اين كه به نزديكان و مساكين چيزى بدهند، كلمه «يأتل» را در آيه، قسم خوردن معنى كردهاند ولى معناى اوّلى بهتر است، گر چه «اَئتلى» به معنى قسم خوردن آمده است، زيرا حفظ وحدت معنى بهتر است و اثبات اشتراك دشوار مىباشد. نا گفته نماند: ماده اَلْو را از نظر باب نصر ينصر و افتعال و تفعيل به معنى تقصير و كوتاهى گرفتهاند، و از باب افعال و تفعل و افتعال قسم خوردن0 قسم خوردن معنى كردهاند (اقرب الوارد) در مفردات گويد: «لا يَأْتَلِ اولوالْفَضْلِ» مىشود از آلَيتُ باشد به معنى قسم خوردن. در الميزان ذيل آيه مذكور گفته: اِبتلاء به معنى تقصير، ترك، و قسم خوردن است و هر سه معنى در آيه خالى از تناسب نيست، و معنى آيه اين است صاحبان فضل و وسعت از دادن، تقصير و كوتاهى نكنند، يا عطا كردن را ترك نكنند و يا قسم نخورند كه چيزى ندهند.
ریشه‌های نزدیک مکانی
ف الى ربب ب ايى کما کذب فى من لا هما جنن کم حسن هن ل مرج ه وله اله الله ک ذو انس على ها عين قصر دون هم کلل ذکر فکه علم الا جرى دهم وکء خلق فنن ما اول بين خيم خير حور نضخ نور کان ياقوت غرب شرق بحر الذين هل لولو جزى نخل خرج رفرف خبل نسو حلم بطن قبل فضل خضر سمع يوم سمو بسط نصر بغى ودد ثقل رمن شئن کرم سلط قدم انى غشى روح زوج غفر قوم دنو ان بيت خوف عثو فرش شهر هذا وسم شىء برق لعل نفذ نحس
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| يُؤْلُونَ | ۱ |
| يَأْلُونَکُمْ | ۱ |
| آلاَءَ | ۲ |
| يَأْتَلِ | ۱ |
| آلاَءِ | ۳۲ |
