۱۴٬۲۰۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←معصوم بودن پیامبران در گرفتن، حفظ و ابلاغ وحى
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
==معصوم بودن پیامبران در گرفتن، حفظ و ابلاغ وحى== | ==معصوم بودن پیامبران در گرفتن، حفظ و ابلاغ وحى== | ||
'''سوّم اين كه''': جمله «فَإنّهُ يَسلُكُ مِن بَينِ يَدَيهِ وَ مِن خَلفِهِ... عَدَداً» دلالت دارد بر اين كه وحى الهى، از آن لحظه كه از مصدر وحى صادر مى شود، تا زمانى كه به مردم مى رسد و همچنين در طريق نزولش تا وقتى كه به شخص مورد وحى برسد، از هر دستبرد و تغييرى محفوظ است. | |||
اما مصونيت آن از حين صدور تا وقتى كه به رسول برسد، اگر هيچ دليلى به جز جملۀ «مِن خَلفِهِ» بر آن نباشد، همين جمله كافى است. البته اين در صورتى است كه ضمير در آن، به رسول برگردد. و اما بنابر آن احتمال كه مرجع ضمير «غيب» باشد، دليل بر مدعاى ما مجموع دو جملۀ «مِن بَين يَدَيهِ وَ مِن خَلفِهِ» خواهد بود، وليكن در سابق كه اين احتمال را نقل كرديم، گفتيم اين احتمال ضعيف است. | اما مصونيت آن از حين صدور تا وقتى كه به رسول برسد، اگر هيچ دليلى به جز جملۀ «مِن خَلفِهِ» بر آن نباشد، همين جمله كافى است. البته اين در صورتى است كه ضمير در آن، به رسول برگردد. و اما بنابر آن احتمال كه مرجع ضمير «غيب» باشد، دليل بر مدعاى ما مجموع دو جملۀ «مِن بَين يَدَيهِ وَ مِن خَلفِهِ» خواهد بود، وليكن در سابق كه اين احتمال را نقل كرديم، گفتيم اين احتمال ضعيف است. | ||
