تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۲۵: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
| خط ۲۷۸: | خط ۲۷۸: | ||
<span id='link202'><span> | <span id='link202'><span> | ||
و در الدر المنثور است كه ابن ابى الدنيا، از على بن الحسين «عليهما السلام» روايت كرده كه فرمود: هيچ امتى كه در آن موسيقى باشد، پاك و مقدس نشده و نمى شود. | |||
و در الدر المنثور است كه ابن ابى الدنيا، از على بن الحسين | |||
و در تفسير | و در تفسير قمى، در روايت ابى الجارود، از امام ابى جعفر «عليه السلام» روايت كرده كه در تفسير «وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَشتَرِى لَهوَ الحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللهِ بِغَيرِ عِلمٍ» فرمود: اين شخص نضر بن حارث بن علقمة بن كلده، يك نفر از بنى عبدالدّار بن قصى است، و اين نضر، مردى دانا و داراى روايات و احاديث تاريخى بود، و اشعار مردم را نيز مى دانست. آيه شريفه او را ملامت كرده كه دنبال احاديث لغو مى رود، ولى وقتى آيات ما بر او خوانده مى شود، رو مى گرداند. | ||
و نيز در همان | و نيز در همان كتاب، از پدرش، از حسين بن خالد روايت كرده كه گفت: از ابوالحسن حضرت رضا «عليه السلام» پرسيدم: معناى آيه: «وَ السَّمَاءِ ذَاتِ الحُبُك» چيست؟ | ||
حضرت انگشتان خود را مشبك نموده، فرمود: آسمان، اين طور محبوك به زمين است. | |||
پرسيدم: چطور محبوك به زمين است، با اين كه خداى تعالى مى فرمايد: «رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَيرِ عَمَدٍ تَرَونَها»؟ | |||
فرمود: سبحان الله، مگر نفرموده: «بِغَيرِ عَمَدٍ تَرَونَها»؟ عرض كردم: بله. فرمود: پس معلوم مى شود، ستونى هست، ولى آن را نمى بينيد. | |||
