تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۲۵: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
| خط ۱۹۵: | خط ۱۹۵: | ||
<span id='link198'><span> | <span id='link198'><span> | ||
==نكوهش | ==نكوهش ترویج کنندگان لهو الحدیث، براى منصرف ساختن مردم از حقائق و معارف قرآن== | ||
«'''وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَشترِى لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَن سبِيلِ اللَّهِ بِغَيرِ عِلْمٍ وَ يَتَّخِذَهَا هُزُواً ...'''»: | «'''وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَشترِى لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَن سبِيلِ اللَّهِ بِغَيرِ عِلْمٍ وَ يَتَّخِذَهَا هُزُواً ...'''»: | ||
كلمه | كلمه «لهو»، به معناى هر چيزى است كه آدمى را از مهمش باز بدارد، و «لهو الحديث»، آن سخنى است كه آدمى را از حق منصرف نموده و به خود مشغول سازد. مانند حكايات خرافى، و داستان هايى كه آدمى را به فساد و فجور مى كشاند. و يا از قبيل سرگرمى به شعر و موسيقى و مزمار و ساير آلات لهو، كه همه اين ها، مصاديق «لهو الحديث» هستند. | ||
«''' | «'''لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ الله بِغَيرِ عِلمٍ'''» - مقتضاى سياق اين است كه مراد از «سَبِيل الله»، قرآن كريم، و معارف حق و صحيح، از اعتقادات، و دستور العمل ها، و به خصوص داستان هاى انبياء، و امم گذشته بوده باشد. چون لهو الحديث و خرافات، ساخته و پرداخته فكر انسان هاست كه دست به دست گشته، در درجه اول معارض با اين داستان هاى حق و صحيح است، و در درجه دوم، بنيان ساير معارف حق و صحيح را در انظار مردم سست نموده، و سپس منهدم مى سازد. | ||
مؤيّد اين معنا، جمله بعدى است كه مى فرمايد: «وَ يَتَّخِذَهَا هُزُواً». يعنى: حديث را مسخره مى كند، چون نام خرافات نيز حديث است، و همين باعث وهن هر حديثى مى شود، و سبب مى گردد مردم احاديث واقعى را نيز به سخريه بگيرند. | |||
پس همان طور كه | پس همان طور كه گفتيم، مراد از «سبيل الله»، قرآن است. بدان جهت كه مشتمل بر قصص و معارف است، و گويا مراد كسى كه خريدار «لهو الحديث» است، اين است كه مردم را از قرآن منصرف نموده و گمراه نمايد، و قرآن را به سخريه بگيرد، به اين كه به مردم بگويد اين نيز، حديثى است مانند آن احاديث، و اساطيرى است چون آن اساطير. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۳۱۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۳۱۴ </center> | ||
جملۀ «بِغَيرِ عِلمٍ»، متعلق به كلمۀ «يُضِلُّ» است، و در حقيقت وصف ضلالت گمراهان است، نه ضلال گمراه كنندگان، هر چند گمراه كنندگان نيز علم ندارند. آنگاه ايشان را تهديد مى كند به اين كه «أُولَئِكَ لَهُم عَذَابٌ مُهِينٌ: ايشان عذابى خواركننده دارند»، چون در دنيا مغرور و متكبر بودند. | |||
<span id='link199'><span> | <span id='link199'><span> | ||
