فَيَمْکُث: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/فَيَمْکُث | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/فَيَمْکُث | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۵: | خط ۶: | ||
*[[ریشه مکث | مکث]] (۷ بار) [[کلمه با ریشه:: مکث| ]] | *[[ریشه مکث | مکث]] (۷ بار) [[کلمه با ریشه:: مکث| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
ماندن. توقف. اقامت. راغب ثَباتٌ مَعَ الْاِنْتِظار گفته است [نمل:22]. هدهد كمى درنگ كرد پس آمد و گفت: دانستم آنچه را كه ندانستهاى. [طه:10]. به اهلش گفت درنگ كنيد من آتش ديدم... معنى انتظار در «اُمْكُثُوا» كاملاً روشن است. [رعد:17]. امّا آنچه به مردم مفيد است در زمين مىماند اين ظاهراً از آن جهت است كه مردم در حفظ و نگهدارى چيز مفيد مىكوشند، به نظر مىآيد منظور آن است كه اشياء مفيد و حق قابل بقا است همينطور دين حقّ و غيره. * [كهف:4-3]. ضمير «فيهِ» به اجر راجع است يعنى در آن مزد و بهشت ماندگاراند. * [اسراء:106]. مُكْث (بر وزن قفل) به معنى تدريج، انتظار و تأنّى است. يعنى قرآن را به تدريج نازل كرديم تا آن را بر مردم به تدريج و تأنّى بخوانى و بر حسب احتياج و مقتضى آن را نازل كرديم. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
النّاس:100, فِي:100, الْأَرْض:89, يَنْفَع:89, کَذٰلِک:78, مَا:78, أَمّا:66, يَضْرِب:66, وَ:55, اللّه:55, الْأَمْثَال:44, جُفَاء:44, لِلّذِين:44, اسْتَجَابُوا:33, فَيَذْهَب:33, الزّبَد:21, فَأَمّا:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::فَيَمْکُث]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۴۸
ریشه کلمه
قاموس قرآن
ماندن. توقف. اقامت. راغب ثَباتٌ مَعَ الْاِنْتِظار گفته است [نمل:22]. هدهد كمى درنگ كرد پس آمد و گفت: دانستم آنچه را كه ندانستهاى. [طه:10]. به اهلش گفت درنگ كنيد من آتش ديدم... معنى انتظار در «اُمْكُثُوا» كاملاً روشن است. [رعد:17]. امّا آنچه به مردم مفيد است در زمين مىماند اين ظاهراً از آن جهت است كه مردم در حفظ و نگهدارى چيز مفيد مىكوشند، به نظر مىآيد منظور آن است كه اشياء مفيد و حق قابل بقا است همينطور دين حقّ و غيره. * [كهف:4-3]. ضمير «فيهِ» به اجر راجع است يعنى در آن مزد و بهشت ماندگاراند. * [اسراء:106]. مُكْث (بر وزن قفل) به معنى تدريج، انتظار و تأنّى است. يعنى قرآن را به تدريج نازل كرديم تا آن را بر مردم به تدريج و تأنّى بخوانى و بر حسب احتياج و مقتضى آن را نازل كرديم.
کلمات نزدیک مکانی
النّاس فِي الْأَرْض يَنْفَع کَذٰلِک مَا أَمّا يَضْرِب وَ اللّه الْأَمْثَال جُفَاء لِلّذِين اسْتَجَابُوا فَيَذْهَب الزّبَد فَأَمّا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
