بِالْعُدْوَة: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/بِالْعُدْوَة | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/بِالْعُدْوَة | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
«عُدْوَة» از مادّه «عَدْو» (بر وزن سرو) در اصل، به معناى تجاوز کردن است ولى به حاشیه و اطراف هر چیز نیز «عَدْو» گفته مى شود; زیرا از حد وسط به یک جانب تجاوز کرده است، و در آیه مورد بحث، به همین معناى طرف و جانب آمده است. | |||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
| خط ۵: | خط ۸: | ||
*[[ریشه عدو | عدو]] (۱۰۶ بار) [[کلمه با ریشه:: عدو| ]] | *[[ریشه عدو | عدو]] (۱۰۶ بار) [[کلمه با ریشه:: عدو| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
[انفال:42]. عدوه كنار بيابان و دره است. «اَلْعُدْوَةُ: شاطِىءُ الْوادى وَ جانِبُهُ». يعنى آنگاه كه شما در كناره نزديكتر و آنها در كناره دورتر بودند و كاروان پائين از شما بود. مراد نزديكى و دوری نسبت به مدينه است چنان كه گفتهاند. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, هُم:50, الدّنْيَا:50, أَنْتُم:44, الْقُصْوَى:44, قَدِير:39, إِذ:39, بِالْعُدْوَة:39, شَيْء:34, الرّکْب:34, أَسْفَل:29, کُل:23, مِنْکُم:23, عَلَى:21, اللّه:18, لَو:15, تَوَاعَدْتُم:13, لاَخْتَلَفْتُم:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::بِالْعُدْوَة]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۲۴
«عُدْوَة» از مادّه «عَدْو» (بر وزن سرو) در اصل، به معناى تجاوز کردن است ولى به حاشیه و اطراف هر چیز نیز «عَدْو» گفته مى شود; زیرا از حد وسط به یک جانب تجاوز کرده است، و در آیه مورد بحث، به همین معناى طرف و جانب آمده است.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
[انفال:42]. عدوه كنار بيابان و دره است. «اَلْعُدْوَةُ: شاطِىءُ الْوادى وَ جانِبُهُ». يعنى آنگاه كه شما در كناره نزديكتر و آنها در كناره دورتر بودند و كاروان پائين از شما بود. مراد نزديكى و دوری نسبت به مدينه است چنان كه گفتهاند.
کلمات نزدیک مکانی
وَ هُم الدّنْيَا أَنْتُم الْقُصْوَى قَدِير إِذ بِالْعُدْوَة شَيْء الرّکْب أَسْفَل کُل مِنْکُم عَلَى اللّه لَو تَوَاعَدْتُم لاَخْتَلَفْتُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
