صَلْصَال

آیات شامل این کلمه

«صَلْصال» از مادّه «صلصلة» در اصل به معناى «رفت و آمد صدا در اجسام خشک» است; سپس به خاکهاى خشکیده که وقتى اشاره به آن مى کنند صدا مى کند «صلصال» گفته شده است. باقیمانده آب در ظرف را نیز «صَلْصَله» مى نامند; چرا که به هنگام حرکت به این طرف و آن طرف، صدا مى کند. بعضى نیز گفته اند: «صلصال» به معناى «گِلِ بدبو» (لجن) است، ولى معناى اول مشهورتر و معروف تر است.

ریشه کلمه

• صلصل‌ (۴ بار)

قاموس قرآن

اين كلمه بار در قرآن مجيد آمده است و همه در خصوص خلقت انسان: [حجر:26]، [حجر:28]، [حجر:33]، [رحمن:14]. حمأ چنانكه گذشت به معنى گل سياه بدبو است. مسنون به معنى آميخته يا مصور است. صاصال را گل خشك گفته‏اند راغب گويد: «الطين الجافّ» طبرسى راغب گويد: «الطين اليابس» و به قولى به معنب گل بدبو است. و اصل آن از «صلّ اللحم» كوشت بدبو گرديد مى‏باشد. صحاح گويد: آن گل خالص آميخته به خاك است كه چون بخشكد (وقت دست زدن) صدا مى‏دهد و چون آن را بپزند فخّار گويند. به هر حال آن به معنى گل خشكى است كه صدا ميدهد زيرا صلصل در اصل صدا كردن است «صلصل الشى‏ء» يعنى شى‏ء صدا كرد. در نهج البلاغه خطبه اول فرموده: «وَ اَصْلَهَها حَتّى صَلْصَلَتْ» يعنى او را محكم كرد تا خشك شد. رجوع شود به «آدم».

کلمات نزدیک مکانی

مِن وَ حَمَإ مَسْنُون الْإِنْسَان خَلَق قَال الْجَان کَالْفَخّار بَشَرا خَلَقْتَه لِبَشَر تُکَذّبَان خَالِق فَإِذَا خَلَقْنَا لِأَسْجُد سَوّيْتُه لَقَد رَبّکُمَا إِنّي فَاخْرُج أَکُن عَلِيم آلاَء مَارِج مِنْهَا خَلَقْنَاه لِلْمَلاَئِکَة فَبِأَي فَإِنّک لَم رَبّک نَفَخْت حَکِيم قَبْل نَار فِيه رَجِيم إِنّه السّاجِدِين إِذ

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...