بِذَات: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات)
(Added word proximity by QBot)
 
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/بِذَات | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/بِذَات | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۱۳: خط ۱۴:




===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
وَ:100, عَلِيم:96, الصّدُور:96, اللّه:54, إِنّه:48, إِن:45, هُو:32, مَا:32, فِي:30, الّذِين:25, أَ:24, الْأَرْض:21, الّذِي:21, إِذ:20, مِن:19, بِمَا:17, يَعْلَم:17, يَا:16, آمِنُوا:16, نُمَتّعُهُم:16, تَمْسَسْکُم:16, أَيّهَا:16, قَلِيلا:16, بِاللّه:16, إِذَا:16, لا:16, لَم:16, يُعْلِنُون:15, مَس:15, يُرِيکُمُوهُم:15, حَسَنَة:15, يَأْتِکُم:15, جَعَلَکُم:15, ثُم:15, تَعْمَلُون:15, بِه:15, تَوَلّوْا:15, سَلّم:15, بِکَلِمَاتِه:15, مِنْکُم:14, بِغَيْظِکُم:14, اللّيْل:14, کُنْتُم:14, تُعْلِنُون:14, مَن:14, خَلاَئِف:14, نَضْطَرّهُم:14, يَقْبَل:14, عَمِلُوا:14, إِلَى:14, آمَنُوا:14, الْحَق:14, الْإِنْسَان:14, قُلُوبِکُم:14, اجْهَرُوا:14, تَسُؤْهُم:14, رَسُولِه:14, دَابّة:14, نَبَأ:14, التّوْبَة:13, ضُرّ:13, يُحِق:13, النّهَار:13, مُوتُوا:13, يَوْم:13, الْتَقَيْتُم:13, لٰکِن:13, کُونُوا:13, خَلَق:13, السّمَاوَات:13, أَو:13, اتّقُوا:13, کَفَرُوا:12, قَوّامِين:12, غَيْب:12, قَوْلَکُم:12, دَعَا:12, يُسِرّون:12, عَذَاب:12, قُل:12, أَنْفِقُوا:12, عَن:12, الْتَقَى:12, فَيُنَبّئُکُم:12, فَنُنَبّئُهُم:12, أَسِرّوا:12, عِبَادِه:12, تُسِرّون:12, يُولِج:12, مِمّا:12, الْغَيْظ:12, لِلّه:12, لِيُمَحّص:12, الْأَمْر:12, مَرْجِعُهُم:12, تُصِبْکُم:12, إِلاّ:12, غَلِيظ:12, عَالِم:12, رَبّه:12, الْبَاطِل:12, الْجَمْعَان:12, مَرْجِعُکُم:12, أَطَعْنَا:12, فَمَن:12, أَعْيُنِکُم:12, إِلَيْنَا:11, رَبّکُم:11, سَمِعْنَا:10, صُدُورِکُم:10, الْأَنَامِل:10, کُفْرُه:10, لَتَنَازَعْتُم:10, يَمْح:10, ثِيَابَهُم:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::بِذَات]]
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::بِذَات]]
|?نازل شده در سال
|?نازل شده در سال

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۴۳

آیات شامل این کلمه

«ذات» که مذکر آن «ذو» مى باشد، در اصل به معناى «صاحب» آمده است; هر چند در تعبیرات فلاسفه به معناى عین و حقیقت و گوهر اشیاء به کار مى رود. اما به گفته «راغب» در «مفردات» این اصطلاحى است که در کلام عرب وجود ندارد. و به این ترتیب جمله «إِنَّهُ عَلِیْمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ» در سوره «شورى» مفهومش این است که خداوند از افکار و عقائدى که حاکم بر دلهاست و گویى صاحب و مالک آن شده، با خبر است و این اشاره لطیفى است، به حاکمیت و استقرار افکار، بر قلوب و ارواح انسان ها (دقت کنید). و «ذاتِ الصُّدُور» در سوره «حدید» اشاره به نیات و اعتقاداتى است که قلوب انسان ها را در اختیار خود گرفته است، و بر آن حاکم است (دقت کنید).

ریشه کلمه

قاموس قرآن

مؤنث ذو است به معنى صاحب نحو [آل عمران:119]، موصوف آن جمع است لذا مؤنث آمده يعنى: خدا به چيزهائى كه در سينه‏هاست و مصاحب سينه هاست داناست. اسن كلمه 30 بار در قرآن آمده است [ذاريات:7]. چون سماءِ مؤنث است لذا وصف آن ذات آمده. تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات است نحو [رحمن:49]. هر كه از مقام پروردگار خويش بترسد دو بهشت دارد... هر دو داراى شاخه هاست. اما جمع آن در كلام مجيد بكار نرفته است. ناگفته نماند: ذات گاهى به معنى طرف، حال و نفس الشيى آمده نحو [كهف:17]. يعنى از كهف آنها بطرف راست ميل مى‏كند و نحو [انفال:1]. يعنى حاليكه در ميان خويش داريد اصلاح كنيد. در اقرب الموارد پس از شمردن موارد استعمال آن مى‏گويد در اكثر اين عبارات راجع آن است كه ذات همان ذات به معناى صاحب باشد.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...