نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه انن‌ (۱۸۳۵ بار) (بفتح الف) حرفى است بر چهار وجه باشد: حرف مصدرى ناصب مضارع مثل [بقره:184]، يعنى «صومكم خيرلكم». مخفّف از ثقيله مثل [مزّمل:20]،

آیات شامل این کلمه انن‌ (۱۸۳۵ بار) (بكسر الف) بر چهار وجه باشد: 1- حرف شرط كه دو (شرط و جزاء) را جزم دهد، مثل «اِنْ يَنْتَهُوا يُغْفَرْلَهُمْ». 2- مخفف

نکل ه ها هبو هدى هذا هل هلک هم هما همز هن هنء هو هوى هيم وتد وتر وجد وجف وجه وحد وحى ودد ودع ودى وذر ورى وزر وزن وسق وسم وسوس وصد وضع وضن وعد وعى وفق وقت

[مائده:6]. [ص:33]. شروع كرد و بساقها و گردنهاى اسبان دست مى‏كشيد. کم ف ب وجه يدى طيب صعد يمم الى رفق سوق طفق رئس موه عنق قد ى ل على رجل وجد ها فتن لم انن

وسم ل قتل هلک رحم نکف نصارى کون لن وکل امم سمو حقق رود ربب امر الذين ف کلم وجه دون شىء ذلک قد خلو دنو ملک عظم کفر عزير کفى اخر ارض بهت رهب ک جمع يهود قبل

کسب الا الذين او عفو لو جعل يوم صوب بيض اذ ذلک اول حقق ثم هى سوء اخذ نزل وجه بصر ن جزى عبد جيب مع حرق ويل ليس تبب عند لعن عبر ذوق کبر ثعب

لولو مثل موسى فضل عمل على بين جعل کلل سود الک قوم وقد ربب خور اخذ علو لئک وجه اجج ک صلح ملح ضرب شرب ما لم طهر امن هذا الله ربو

آنها در هر دو آيه وجه خدا را ذات خدا گفته‏اند مؤيد آن لفظ «ذُوالجلال» در آيه اول است كه وصف «وجه» آمده نه وصف «ربك» و اين مى‏رساند كه وجه ذوالجلال ذات ذوالجلال

آیات شامل این کلمه «وَجْه» در لغت به معناى «صورت» است و گاهى به معناى «ذات» به کار برده مى شود. بنابراین «وجه اللّه» یعنى ذات خدا. یعنى از آنجا که صورت

بلغ زيت بتل غرب برک لون عين خلف ولى کم برر قوم حمء کما حتى الو کذب ورى ايى وجه هدى بهت جنب کود اذ قرض بحث لکن سود اين هذا التى على يمن نا قضى بين سوء انس

موت هدى اوى ولى ها او دبر ايى مثل نذر ربب توب انن ان کم ل کثر قول ندى ندو وجه ائى فتن خرر فرق وحى هل جهنم کلل لم شرک سوى عند الا خلد وهب دبب شىء علم عذب

عبوديت عبد در برابر مولى و عبوديت بندگان نسبت به خدا وجه تقدم مفعول در «إياك نعبد» و «إياك نستعين» وجه التفات و تغيير سياق آيه «إياك نعبد» از سياق غيبت به

قضا و قدر الهى با توجه به روايات وارده عالم هستى داراى دو وجه است : وجه ضرورت و تقدير و وجه امكان و اختيار معناى فرمايش پيامبر (ص ): ((كل ميسر لما خلق

اينطور جمع هست كه گويند: مسامعه و مَهالبه كه غرض اولاد مسمع و اولاد مهلب باشد وجه ديگر آنست كه: الياس و الياسين دو لغت اند و مراد يكنفر است مثل ميكال و ميكائيل

نموده‌اند و بعضى گفته‌اند مراد از وجه شى‌ء خود و ذات آنست چون عرب از خود چيزى بوجه آن تعبير ميكند و ميگويد وجه الرّأى و وجه التّدبير و اراده ميكند رأى و تدبير

باشید، در همان جا وجه خداست; یعنى، او در همه مکانها حضور دارد. ۵ - هستى، وجه و پرتوى از خداوند است. (و للّه المشرق و المغرب فأینما تولوا فثم وجه اللّه) تفریع

[كهف:8]، [كهف:40]. صحاح آن را خاك گفته و از ثعلب روى زمين (وجه الارض) نقل مى‏كند. قاموس گويد: خاك، يا وجه الارض. راغب گفته: صعيد به روى زمين گفته مى‏شود و به

قضا و قدر الهى با توجه به روايات وارده عالم هستى داراى دو وجه است : وجه ضرورت و تقدير و وجه امكان و اختيار معناى فرمايش پيامبر (ص ): ((كل ميسر لما خلق

كرامت است مى‏ماند رجوع شود به «وجه». آيه [قصص:88]. از آيه ما نحن فيه اعم است. و در «وجه» خواهد آمد. وَ عَلَيْهَا يَبْقَى وَجْه مَن تُکَذّبَان کُل رَبّک رَبّکُمَا

قضا و قدر الهى با توجه به روايات وارده عالم هستى داراى دو وجه است : وجه ضرورت و تقدير و وجه امكان و اختيار معناى فرمايش پيامبر (ص ): ((كل ميسر لما خلق