نتایج جستجو

بارگیری... دست ماليدن. ازاله اثر شى‏ء. [مائده:6]. بسرهايتان و پاهايتان تا مفصل مسح كنيد دست بماليد رجوع شودبه «رَفق- مِرْفَق». [مائده:6]. [ص:33]. شروع كرد و

در الميزان فرموده تيمم در واقع همان وضو است كه مسح سر و پاها از آن ساقط گرديده، شستن دست و صورت به مسح آن دو عوض شده و خاك جاى آب را گرفته است. يعنى: اگر

در الميزان فرموده تيمم در واقع همان وضو است كه مسح سر و پاها از آن ساقط گرديده، شستن دست و صورت به مسح آن دو عوض شده و خاك جاى آب را گرفته است. يعنى: اگر

«وَامْسَحُوا» است و در صورت كسر عطف است بر لفظ «رُؤسِكُم» و در هر دو حال وجوب مسح پاها را مى‏رساند، ناشيانه است كه بگوييم در صورت فتح عطف است به «اَيْديكُمْ»

آیات شامل این کلمه مسح‌ (۴ بار) دست ماليدن. ازاله اثر شى‏ء. [مائده:6]. بسرهايتان و پاهايتان تا مفصل مسح كنيد دست بماليد رجوع شودبه «رَفق- مِرْفَق». [مائده:6]

گويد:صعيد وجه الارض است خاك باشد يا سنگ بى خاك. اگر تيمّم كننده دست به سنگ زده مسح نمايد اين است. و آن از ائمه هدى عليهم السلام روايت گرديده. پس همانطور كه از

لفظ تنها سه بار در قرآن يافته است. هما على خصف ف ل سوء من ب ورق ها ى بدو مسح جنن ردد حجب سوق عنق قد شجر ورى حتى فتن عصو ندو ذوق ندى لما عصى آدم

گويد:صعيد وجه الارض است خاك باشد يا سنگ بى خاك. اگر تيمّم كننده دست به سنگ زده مسح نمايد اين است. و آن از ائمه هدى عليهم السلام روايت گرديده. پس همانطور كه از

اول ربب کلم علم جنن سلو اتى برء کون فضل يا منن عن سکن بين بلد شجر ان رسل مسح يمم لعل اصل سلم دخل هدى ظلم عدن مول نن نسو مثل نهر جىء روح موه برک کثر حسن

و اصل آن به زبان سريانى مشيح، يعنى مبارك، و عيسى معرّب ايشوع. 2- مشتق از مسح كه ممسوح بود به بركت. 3- به اعتبار آنكه سياحت زمين‌ «1» بحار الانوار، جلد

نمود «1». 2- من مسح يده على رأس يتيم ترحّما له اعطاه اللّه بكلّ شعرة نورا يوم القيمة و كتب بكلّ شعرة مرّت يده عليها حسنة: فرمود هر كه مسح كند دست خود را

ناراحت شد و دستور داد خورشيد برگردد و مشغول وضو شد و سر و گردن و پاهايش را مسح كرد. در اين معنا اشكالاتى است، از جمله: 1. نامى از خورشيد در آيه نيست تا مراد

چگونه وضو بسازد صاحبش، و چگونه غسل نمايد هرگاه جنب شود؟ فرمود: كافى است او را مسح به آب بر آن جبائر در جنابت و وضو. عرض كردم: و اگر باشد در سرمائى كه بترسد

«نائله» نصب كرده بودند و به هنگام سعى، آن دو بت را به عنوان تبرّك، با دست مسح مى‌كردند. مسلمانان به همين جهت از سعى ميان صفا ومروه كراهت داشته وفكر مى‌كردند

نافه مشك در آنها ظاهر شد. آهوان ديگر مطلع، به آن قصد، زيارت، و سلام، و حضرت مسح و دعا فرمود، آن اثر ظاهر نشد. جهت را پرسيدند، فرمود: عمل شما براى ظهور آن

كه پاى افزار خويش را بپا داشت مسح كشيد، و مردم گفتند: همانا آن حضرت بر پاى افزار خود مسح كشيد با آنكه حديث در باره كشيدن مسح بر موزه اسنادش صحيح نيست.

شستن دو دست از آرنج تا سر انگشتان است، و حدّ مسح سر عبارت است از مسح با سه انگشت چسبيده بهم از جلوى سر، و حدّ مسح دو پا عبارت است از آنكه دو كف دست خود را

روى شروع كن و شستن دست را تكرار كن، و اگر پاى را پيش از سر مسح كردى پس بر سر خود مسح كن سپس مسح پا را تكرار كن، همان طور شروع كن كه خداوند فرموده و همچنين

(نمى‏داند). گفتم: شيخ چه مى‏فرمايد در مسح روى موزه براى وضوء؟ گفت: يك مردم خوبى بر آن مسح مى‏كرده‏اند ولى ما اهل البيت بر آن مسح نكنيم، با خود گفتم: اين دو تا

را از جاى مسح سرش در نماز صبح و شام بردارد و بر آن محل مسح كشد، و در ساير نمازها همين كافى است كه انگشت خود را زير مقنعه داخل سازد و بر سرش مسح كشد بدون