نتایج جستجو

3- اسم موصول و اكثر در اولواالعقل بكار مى‏رود مثل [حج:18]. در قرآن مجيد در غير اولى العقل نيز بكار رفته است مثل [نور:45]. «مَنْ يَمْشى عَلى بَطْنِهِ» خزندگان

محقق طوسى رحمه اللّه در تجريد درباره عدم عذاب اطفال كفّار فرموده: تعذيب غير مكلّف قبيح است، علامه در شرح آن حشويّه را كه قائل به عذاب اطفال مشركين‏اند

عليه و آله و سلم نقل شده است. نا گفته نماند در قرآن به شعر جاهليّت و شعر غير مسؤل حمله، شعرى كه در خدمت هوسهاى شخصى است و به خاطر شعر سروده مى‏شود و قابل

نكرد و به قولى اصل آن وضع شيى‏ء در غير موضعش است «مَنْ اَشْبَهَ اَباهُ فَما ظَلَمَ» هر كه به پدرش شبيه باشد شباهت را در غير محلش نگذاشته آنگاه فرمود: هر دو

بندگى هميشه براى اوست آيا از غير خدا مى‏ترسيد و پرهيز مى‏كنيد؟! اين لفظ فقطدوبار در قرآن آمده است . خطف ل ه من ف الا عذب دين ا غير هم جنب ما دحر تبع الله ارض

قبل نيست واللّه عالم). [مائده:3] «غَيْرَ مُتَجانِفِ»به معنى غير متمايل است . ف من اثم وصى غير او ل خمص فى خوف صلح انن وله ضرر بين الله علم اله هم سمع دين

خلاصه آن كه رزق عطائى است كه از آن منتفع مى‏شوند خواه طعام باشد يا علم و يا غير آن. در قرآن مجيد گذشته از معناى مشهور به نبوّت و علم رزق گفته شده نحو [هود:88]

صدق سمع نذر انس نصر ذلک وکل دون جىء کيد کذب ريب شکر لما خزن ظلم الى رئى يقن غير امر کثر نن قلب دعو اجر ثقل غرم وعد عهد ولى رسل

اللَّهُمَّ ارْزقْنا. اين لفظ دوبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است. من نهر غير خلص دمى ه لم شرب دمو سوغ دمم طعم اسن ل فرث بين موه ثمر نخل عنب خمر لذذ ها

لغت آن را خاك‏تر معنى كرده‏اند در مجمع و اقرب الموارد، خاك مرطوب گفته‏اند و غير آن معنى نيز آمده است ولى از نهج البلاغه روشن مى‏شودكه معنى آن مطلق خاك است

بارگیری... على جناح کم لا ان ف من ما فى هن ک هما ب ل ليس ها ه اذا خفض هم وله غير سلم الى قول عمل امن اول صلح خرج او اله طير ظلم علم جنح دخل اتى الله ضمم کون

خلط است «عبث الشى‏ء خلطه به» و بر وزن فرس به معنى بازى، شوخى و ارتكاب كار غير معلوم الفايده يا بى‏فايده صحيح است (اقرب الموارد). [مؤمنون:115]. آيا پنداشتيد

مُشْرِكُونَ» آنها در نامهاى خدا الحاد مى‏كنند بدون علم، و نامهاى خدا را در غير موضع آن مى‏گذارند. على هذا مراد از آيات تسبيح اسم آن است همانطور كه خدا را

تو را پرستش كنيم فقط و غير تو را شريك نمى‌سازيم در «1» تفسير قمى، جلد اوّل، صفحه 28 تفسير اثنا عشرى، ج‌1، ص: 40 اين امر، زيرا غير از ذات يگانه تو هيچكس

وقى خزى عن اذا عوم امر کلل تلو حصن بيع اکل ربو قد غفر رود ولد زوج لسن نبو غير رضو يمن انتم بعد اسرائيل رشد بغى نقم يوم قرع طغى ام جعل قرء وسم عزز جناح جنح

خضر متع نور عجل استبرق نشء مخر بعد فضض خصم جسد ثوب ذلک زبد اکل سقى سندس کظم غير لولو مثل موسى فضل عمل على بين جعل کلل سود الک قوم وقد ربب خور اخذ علو لئک

رود ظلل صحب بهج کرم فکه لم بثث حکم حفظ ليس آدم وفى انتم اهل کثر وقى احد نزل غير کفر هما ذرء کذب ارض نهر

اول يوم الذى امر نزل اخر عذب ظلم حقق جعل لو ذکر ولى انس اخذ رئى خلق نفس نصر غير مع اوى عزز فضل ائى طوع شهد دعو حسن کذب ضلل اذا کتب قتل خير ملک رود سمع لعل

لا نا کون ان حقق کم الذين فى جىء هو الا علم ها بين امن رسل وعد هدى ارض ذلک غير بطل کتب الى قوم ى کفر نزل اتى کثر ا يوم سمو ذا کلم انس قد ايى لما اول کذب

الى قلب اذا شرک يا غنى اذ عمل قد ارض بعض بل کتب هو ابد زين اهل رود لقى يوم غير موسى خرج اول بلغ بصر خرص هما رجع بعث شىء فرى ا نظر فرعون نفق يقن بيد هذه ويل