نتایج جستجو

شقو شقى شمخ شمس شمل شهد شهو شوى شىء شکر صبب صبح صبر صحب صحف صخخ صخر صدر صدع صدق صدى صرر صعد صفر صلح صلصل صلو صلى صور صيف ضحى ضحک ضرع ضلل ضيز طبق طرف طعم طغو

انن لبث علم ى فتى هذا فتح ضرر فتو مير لعل رئى بعد لما ربب ذا کيل امر سبع صدق بشر عمل شرى فعل هو عرف بقر ذکر ها قبل شطن حفظ على مسس عزز اذا اخو

انت عزز طفل هذا ثلث قرآن الذى نوب قلب على نا نجو يمن سمع مثل مرر سبح اذى ا صدق عرض بشر سعى ضلل صلح جعل شىء طلق طوع

سئل اخذ امن ذا رحم هذا بين بنو هو رود عمل غيب نور الا جنن حقق نزل عن انث صدق سمع نذر انس نصر ذلک وکل دون جىء کيد کذب ريب شکر لما خزن ظلم الى رئى يقن غير

سليمان او ضغث نعم رحم اسرائيل ذلک ها ان عمى لکن قوم بنو بغى بعد عذب اذا زود صدق قعد کلم الم صدر ورث اتى فضل اذ الذى عند مع حضر نهر بين

گفته‏اند در لغت هذيل به معنى«من» و «فى» نيز آيد. قول ه ذا هذا ان کون وعد لا هم صدق فى ف ى بين نصر الى الا الله ما بصر هو علم مکر حشر ظلم عجل اله من مع ضلل عسى

الله اله وله ربو خلد ها امن کفر ام الذين حسب فى هم ان نور دخل جنن صحب لما صدق ف محص علم ل اول ظلم

من کم ل بين ف الله اله وله قول خلف ک انن لا الى ان قدم عن ى ها نا الذى فى صدق علم رجل کون شىء على يدى امن اذا کتب بسط رسل قطع رئى رحم اتى ا بشر وقى هدى

کثر ا يوم سمو ذا کلم انس قد ايى لما اول کذب لکن خلق حکم عن تبع دين هذا کلل صدق قتل بل وقى لو کره نن ضلل اذ اذا هما الذى ملک قرب شىء اوى يا بعد قدر امر دعو

عهد بعر مع سئل خير يسر قوم زيد ربب حفظ قسطس لن بخس او رئى الذين يا خسر ابو صدق اله علم منع ا الا نقص انا شىء حتى غير لم طفف نزل عند اتى شدد ن بلغ ويل حسن

رئس عهن کفر نا لقى فوق على الذين جبل مهل اخذ صلى صهر صبب ولى کذب طعم اخر صدق جزى فدى سحب انى هنا ايى قول موه رجع عتل وفق قطع سقى هو سلسل نزل انت معى شکل

معشوقه‏اش آوردند. ه ب ل ک من صلح نا وسم سمو بشر اله الله اخذ لم يا عيسى عشو وله صدق زکريا حسن هم جعل کتب بکر الياس جزى کلم ان وهب کلل سبح انن ذلک قوى زوج غلم

مدخل صدق و أخرجنى مخرج صدق) ۶- ورود در کارها به صدق و راستى و خروج از آن به درستى، نیازمند استمداد از خدا (و قل ربّ أدخلنى مدخل صدق و أخرجنى مخرج صدق) ۷-

آیات شامل این کلمه «صِدِّیق» صیغه مبالغه از «صدق» و به معناى کسى است که بسیار راستگو است. بعضى گفته اند: به معناى کسى است که هرگز دروغ نمى گوید، و یا بالاتر

آیات شامل این کلمه «صِدِّیق» صیغه مبالغه از «صدق» و به معناى کسى است که بسیار راستگو است. بعضى گفته اند: به معناى کسى است که هرگز دروغ نمى گوید، و یا بالاتر

گاه به معناى هماهنگى و مطابقت دو چیز با یکدیگر است; و در اینجا هر دو معنا صدق مى کند. مطابق معناى اول، آسمان هاى هفتگانه یکى بالاى دیگرى قرار دارد; و به

استعاره لسان را بمعنى قول بكار برند، على هذا لسان صدق در آيه به معنى يادنيك و ثناء جميل است در اقرب گويد لسان صدق به معنى ذكر حسن است طبرسى آن را ثناء جميل گفته

نا على کون ک ها امن الذين ى لم عمل علم ربب ا قوم الا ايى لو عن يوم کفر قد صدق بين قبل الى ذلک ظلم اتى عذب اوى ارض اذا ائى رسل عبد کذب شىء او انس يا شرک

جهت كمال حسن زخرف گفته‏اند زخرف القول سخنى است باطل كه ظاهر آن صدق و راست باطل كه ظاهر آن صدق و راست مى‏نمايد [انعام:112]. بعضى قول باطل و ظاهر الصدق را براى

صير عظم علم خير ضلل بعض صبح شطن مع شقق رزق سمو اخر عبد ترب وطء حدث انتم رجع صدق برد صرر روح لن صعق کذب حرث