نتایج جستجو

حسب حسن حشر حصى حضض حطم حفر حقب حقق حلق حلقم حمر حمم حنث حور حين حيى حکم خرج خسر خسف خشع خشى خضد خضر خطء خفض خفى خلد خلف خلق خلو خنس خوض خوف خير خيم دبر

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... خرج ل موه عصر ب ه من نزل حبب وهج نبت سرج جنن جعل

ما فى هن ک هما ب ل ليس ها ه اذا خفض هم وله غير سلم الى قول عمل امن اول صلح خرج او اله طير ظلم علم جنح دخل اتى الله ضمم کون طوف بيت ارض بين انتم طلق بغى رحم

ن انس نور اول قبل حکم صرط اخر جعل عذب ذکر ظلم اجل ذلک قلب کلل نن متع ولى خرج موسى اتى تبع اخذ رحم اهل عبد لو کيف لعل خير فرعون غفر وقى حشر عمل يدى لما

و به فكر پيكار با تو نيايند. هم کم قتل ف حيث ما من فى اين لا الا اخذ اله خرج عدو ب وله الله ل ان نن سبل على حبل اما سوى اولاء وقى کون لعن جعل قلل ذلل سنن

قوم زلزل ملک نفس عزز اجر نحن سبح رضو سوق رعد سرح خلق لما س جهد کتب انس شرر خرج ورى علم ليل فلح قلل سبل اخر وقت حقق على ا کما اما الو حمد نفش هى روح طمع

رئى رحم اتى ا بشر وقى هدى ظلم هن توراة ربب قوم ملک عذب کلل هو غلل قتل انس خرج کفر عمل نن يا لم کسب الا الذين او عفو لو جعل يوم صوب بيض اذ ذلک اول حقق ثم

بخصوصى. حليه نيز به معنى زيور است [فاطر:12] من فى ها ه هم سور لبس هو نهر خرج رئى طرو تحت بغى جنن ذهب فلک لحم عدن ل جرى کبر برق او ا دخل خضر متع نور عجل

جنن بين بدل نبو ملک طهر وحد يا وذر نکح متع عدو او يمن علم رضو بنو ذا عين خرج الذى خير انت هذا رحم دخل ربب اکل ثمن ابو صلح رود ظلل صحب بهج کرم فکه لم بثث

اذا شرک يا غنى اذ عمل قد ارض بعض بل کتب هو ابد زين اهل رود لقى يوم غير موسى خرج اول بلغ بصر خرص هما رجع بعث شىء فرى ا نظر فرعون نفق يقن بيد هذه ويل ذلکم اثم

نمم عن قول دنو خير لکن بعث قدم حيى بين ودد خلد شىء فى غلظ قد شهد ثلث تبع خرج حرب صوب وفق صوم قصد قلب

کلل اتى نطف لم عمل ايى نفس عذب عود کيف بعث ترب اخذ اوى شرک قدر دبر عن قد خرج الا غفر کبر بدء متع ائى حسن وقى سوء ا شىء علق جىء دعو حکم موسى کتب وجد اجل

مول الا ذلک سوى هجر قوم سنبل سکن عذب سبع ظلم شىء يا طوع ثم نفس الذى قرب لعل خرج ا اذا بين جعل سوء دعو وجد عمل موت ايى انس حبب رشد ارض رسل حيى لما نن کثر هن

تثبيت مى‏كرد [بقره:265] ظاهراً مراد آنست كه اموال خود را براى خوشنودى خدا خرج مى‏كنند و نفس خود را با ابتغاء مرضاة خدا ثابت مى‏كنند و با منّت و اذيت بعدى

مول س کتب سمو لم اخر متع وجد فرش خصص اذا فرض عفف اياى کثر کرس لدى رغم ملک خرج ضرر اخذ ايى عبد قرب کسب صحب ردد رزق ذلک يى حقق بئس سبل ا عدل جنن وفى ايد قتر

بى‌گمان، كسانى كه كفر ورزيدند، اموال خود را خرج مى‌كنند تا [مردم را] از راه خدا بازدارند. پس به زودى [همه‌] آن را خرج مى‌كنند، و آنگاه حسرتى بر آنان خواهد گشت؛

به معناى «روغن» گرفته شده، و در این گونه موارد، به معناى نرمش و انعطاف به خرج دادن است. و معمولاً این تعبیر، در مورد انعطاف هاى مذموم و منافقانه به کار

ان ه ربب ف رسل من لا الله اله وله نصح بلغ رود ما نا حبب لوط لکن نفع امن ا خرج توب ب اذ الى قول علم قوم هما ردد على دلل اذا انن عسى ها عجب حرج ک مع نفق کون

راه خدا خرج مى‏كنيد خدا به آن دانا است [اسراء:100]. بگو اگر مالك خزائن رحمت پروردگارم بوديد آن وقت از خرج كردن امساك مى‏كرديد از ترس آنكه خرج كنيد تمام

سوارتان كنم، و آنها برگشتند در حالى كه از غم اين كه چيزى ندارند [براى جهاد] خرج كنند چشمانشان اشك مى‌ريخت و [نيز] گناهى نيست بر كسانى كه چون پيش تو آمدند