۱۳٬۸۰۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۲۳: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
آنگاه موسى «عليه السلام» تصميم گرفت سامرى را بكشد، ليكن خداى تعالى به او وحى فرستاد كه او را مكش، چون مردى با سخاوت است. پس موسى بدو گفت: «نگاه كن به معبودت كه همواره عبادتش مى كردى، چگونه آن را براده مى كنيم و خاكش را به دريا مى پاشيم. جز اين نيست كه معبود شما، آن خدايى است كه معبودى به غير آن نيست، و علمش همه چيز را فرا گرفته». | آنگاه موسى «عليه السلام» تصميم گرفت سامرى را بكشد، ليكن خداى تعالى به او وحى فرستاد كه او را مكش، چون مردى با سخاوت است. پس موسى بدو گفت: «نگاه كن به معبودت كه همواره عبادتش مى كردى، چگونه آن را براده مى كنيم و خاكش را به دريا مى پاشيم. جز اين نيست كه معبود شما، آن خدايى است كه معبودى به غير آن نيست، و علمش همه چيز را فرا گرفته». | ||
مؤلف: ظاهر آنچه را كه ما نقل كرديم، اين است كه جمله «وَ السَّبَبُ فِى ذَلِكَ... | مؤلف: ظاهر آنچه را كه ما نقل كرديم، اين است كه جمله «وَ السَّبَبُ فِى ذَلِكَ...: و سبب آن اين بود كه ...»، ذيل روايت قمى نيست، كه داشت: «يعنى به وسيله گوساله اى كه پرستيدند، گمراه كرد»، بلكه از جمله مورد بحث به بعد، كلام از خود قمى است كه از اخبارى ديگر اقتباس كرده، همچنان كه عادت او <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۲۸۳ </center> | ||
در اغلب مطالبى كه در تفسيرش آورده، و به عنوان شأن نزول آيات ذكر كرده، همين است، كه كلام ائمه را نقل به معنا مى كند و ما براى اين مدعاى خود شواهدى در خلال داستانى كه وى آورده، داريم. | در اغلب مطالبى كه در تفسيرش آورده، و به عنوان شأن نزول آيات ذكر كرده، همين است، كه كلام ائمه را نقل به معنا مى كند و ما براى اين مدعاى خود شواهدى در خلال داستانى كه وى آورده، داريم. | ||
