۱۵٬۹۷۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۷ بخش۲۷: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
←قرآن كريم دخترزادگان را هم اولاد و ذريه حقيقى مى داند.
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۲۲: | خط ۱۲۲: | ||
<span id='link175'><span> | <span id='link175'><span> | ||
از اين كه قرآن كريم عيسى را در بين نامبردگان از ذريه نوح مى شمارد، می توان به دست آورد كه قرآن كريم، دخترزادگان را هم، اولاد و ذريه حقيقى مى داند. چون اگر غير اين بود، عيسى را كه از طرف مادر به نوح متصل مى شود ذريه، نوح نمى خواند. | |||
از | |||
وَ | نظير اين استفاده در سابق از آيه ارث و آيه محرمات نكاح گذشت . البته مطالب ديگرى نيز در اين باره هست كه ان شاء الله در بحث روايتى آينده ايراد خواهد شد. | ||
ظاهر آيه اين است كه مراد از | |||
«'''وَ إِسمَاعِيلَ وَ الْيَسعَ وَ يُونُس وَ لُوطاً وَ كلاًّ فَضلْنَا عَلى الْعَالَمِينَ'''»: | |||
ظاهر آيه اين است كه مراد از اسماعيل، همان فرزند ابراهيم (عليه السلام) و برادر اسحاق است، «يسع» به فتح يا و سين بر وزن «أسد»ريال و به قرائتى ديگر «ليسع»، بر وزن «ضيغم»، اسم يكى از انبياى بنى اسرائيل است. | |||
قرآن كريم در اين آيه و همچنين در آيه «و اذكر اسماعيل و اليسع و ذا الكفل و كل من الاخيار»، نام او را با اسماعيل ذكر فرموده. و اما اين كه اين پيغمبر در چه زمانى مى زيسته و خاطرات زندگی اش چه بوده، قرآن چيزى از آن را بيان نكرده است. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۷ صفحه : ۳۳۹ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۷ صفحه : ۳۳۹ </center> | ||
<span id='link176'><span> | <span id='link176'><span> | ||
==ملاك تفصيل و برترى انبياء(ع ) بر ديگر مردم ، داشتن هدايت فطرى و بهره مندى ازهدايت خاص و بى واسطه الهى است . == | ==ملاك تفصيل و برترى انبياء(ع ) بر ديگر مردم ، داشتن هدايت فطرى و بهره مندى ازهدايت خاص و بى واسطه الهى است . == | ||
و اما اينكه فرمود: «''' و كلا فضلنا على العالمين '''» ، معناى «''' عالم '''» جماعتى از مردم است ، مثلا گفته مى شود «''' عالم عرب '''» و «''' عالم عجم '''» و «''' عالم روم '''» . و معناى برترى دادن و بر عالمين ، مقدم داشتن به حسب مقام و منزلت است ، چون هدايت خاص الهى آنان را بدون واسطه و غير آنان را به واسطه آنان شامل مى شود. ممكن هم هست برترى دادن آنان از اين باب بوده كه اين طائفه يعنى طائفه انبيا (عليهم السلام ) در ميان سلسله بنى نوع بشر چه گذشتگان و چه آيندگان اين امتياز را داشته اند كه هدايتشان بر خلاف ساير افراد بشر فطرى بوده و به راهنمايى كسى هدايت نشده اند، و معلوم است چنين كسانى بر آنان كه هدايتشان به راهنمايى غير باشد برترى دارند. پس نامبردگان در آيه و همچنين انبياى گذشته ، و آينده بعد از ايشان ، روى هم مجتمعى هستند كه بر ساير مجتمعات بشرى فضيلت خدايى دارند. | و اما اينكه فرمود: «''' و كلا فضلنا على العالمين '''» ، معناى «''' عالم '''» جماعتى از مردم است ، مثلا گفته مى شود «''' عالم عرب '''» و «''' عالم عجم '''» و «''' عالم روم '''» . و معناى برترى دادن و بر عالمين ، مقدم داشتن به حسب مقام و منزلت است ، چون هدايت خاص الهى آنان را بدون واسطه و غير آنان را به واسطه آنان شامل مى شود. ممكن هم هست برترى دادن آنان از اين باب بوده كه اين طائفه يعنى طائفه انبيا (عليهم السلام ) در ميان سلسله بنى نوع بشر چه گذشتگان و چه آيندگان اين امتياز را داشته اند كه هدايتشان بر خلاف ساير افراد بشر فطرى بوده و به راهنمايى كسى هدايت نشده اند، و معلوم است چنين كسانى بر آنان كه هدايتشان به راهنمايى غير باشد برترى دارند. پس نامبردگان در آيه و همچنين انبياى گذشته ، و آينده بعد از ايشان ، روى هم مجتمعى هستند كه بر ساير مجتمعات بشرى فضيلت خدايى دارند. | ||
