۱۳٬۷۱۱
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۳۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←اشاره به مطالبى كه سوره مباركه مؤمن متضمن است
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
<span id='link295'><span> | <span id='link295'><span> | ||
==اشاره به | ==اشاره کلّی به مطالب سوره مباركه مؤمن == | ||
<center> «'''بیان آیات'''» </center> | <center> «'''بیان آیات'''» </center> | ||
اين | اين سوره، پيرامون بلندپروازی هاى كفار، و جدالشان به باطل، به منظور از بين بردن حقى كه بر آنان نازل شده، سخن مى گويد. و لذا مى بينيم كه آيات آن، يكى پس از ديگرى متعرض جدال آنان، و پاسخ دادن به جدالشان مى شود. يك جا مى فرمايد: «مَا يُجَادِلُ فِى آيَاتِ اللّه إلّا الّذِينَ كَفَرُوا فَلا يَغرُركَ تَقَلّبُهُم فِى البِلاد». جاى ديگر مى فرمايد: «الّذِينَ يُجَادِلُونَ فِى آيَاتِ اللّه بِغَيرِ سُلطَانٍ أتَاهُم كَبُرَ مَقتاً». باز هم مى فرمايد: «ألَم تَرَ إلَى الّذِينَ يُجَادِلُونَ فِى آيَاتِ اللّه أنّى يُصرَفُونَ». | ||
و با اين تكرار، سورت استكبار و جدال آنان را از راه به | |||
و سخنان باطلشان را با | و با اين تكرار، سورت استكبار و جدال آنان را از راه به رُخ كشيدن عذابى كه امم گذشته به جرم تكذيب گرفتار آن شدند، مى شكند، و به همين منظور، عذاب هاى خوار كننده اى را كه خدا به ايشان وعده داده، با ذكر نمونه اى از آنچه در آخرت بر سرشان مى آيد، خاطر نشان مى كند. | ||
و اين | |||
و سخنان باطلشان را با حجت هايى كه گوياى وحدانيت خدا در ربوبيت و الوهيت است، به كلّى مردود مى سازد و رسول گرامى خود «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» را امر به صبر نموده، هم آن جناب و هم همۀ مؤمنان را وعده نصرت مى دهد. | |||
و نيز آن جناب را امر مى كند به اين كه: به كفار اعلام كند كه تسليم پروردگار خويش است و دست از پرستش او بر نخواهد داشت، تا به كلى از آن جناب مأيوس گردند. | |||
و اين سوره، تمامى آياتش در مكه نازل شده. چون آيات آن به هم اتصال دارند و مضامين آن، بر اين معنا شهادت مى دهد. ولى بعضی ها گفته اند: پاره اى از آياتش در مدينه نازل شده. و اين حرف قابل اعتنا نيست، و به زودى - إن شاء اللّه - به آن آيات اشاره خواهيم كرد. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۴۵۹ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۴۵۹ </center> | ||
كلمه | «'''حم * تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ'''»: | ||
كلمه «تنزيل»، مصدر به معناى مفعول (نازل شده) است. و بنابراين، عبارت «تَنزِيلُ الكِتَاب»، از قبيل اضافۀ صفت بر موصوف خودش است، و تقدير آن «كِتَابٌ مُنَزّلٌ مِنَ اللّه: كتابى نازل شده از خدا» مى باشد. | |||
<span id='link296'><span> | <span id='link296'><span> | ||
